جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : با ادعای جلب توجه به این اثر غالباً فراموش شده فیلسوف بزرگ اسکاتلندی، نمی توان متوجه شد که استقبالی که جهان خارج از آن کرده است، با رفتار نویسنده از آن تا چه اندازه مشابه بوده است. او در طول زندگی خود آن را در تاریکی امن کشوی مطالعه اش نگهداری کرد، جایی که تا روز مرگش در آنجا بود. طرح گفتگوها در اوایل سال 1750 به وضوح توسط هیوم اندیشیده شده بود و دوره فعال مشارکت او در فلسفه با پایان یافتن تقریباً در همان سال این سفر او به الهیات طبیعی به بهترین وجه ممکن بود به خوانندگانش ارائه شود. یک بار، به خصوص اگر، همانطور که اکنون به نظر ما می رسد، ممکن است به درستی آن را تاج و کمال حدس و گمان های قبلی خود بداند. در واقع، چنین برداشتی از رابطه دیالوگ ها با دیگر آثار او، زیربنای طرح طرح او در صفحه اول آن است، جایی که او روش خود را "بر اساس گفتار" یک باستانی (کریسیپوس) می داند که دانشجویان فلسفه باید ابتدا منطق را بیاموزند. ، سپس اخلاق، بعد فیزیک، "آخر از همه طبیعت خدایان."

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی مفاهیم مفهوم گیج کننده هیوم از دین واقعی می پردازد. ادبیات موجود تمایل دارد یا آن را کاملاً تاکتیکی بداند یا آن را از منظر خداباوری بخواند. این پایان نامه که عمدتاً بر دیالوگ ها تمرکز می کند، مسیر دیگری را در پیش می گیرد و استدلال می کند که در حالی که هیوم در مورد مفهوم دین واقعی جدی است، نگرانی او عمل گرایانه است تا خداباوری. بحث اصلی این است که هیوم در واقع دو نسخه بسیار متفاوت از دین واقعی را در دیالوگ ها ارائه کرده است: نسخه فیلو یک الاهیات کوچک شده برای «دانشمندان» است، در حالی که کلیانتز ایده آلی از دین عامه تنظیم شده را برای «مبتذل» پیشنهاد می کند. به طور کلی، هیوم تلاش می کند با محدود کردن الهیات به حوزه محدود دانشگاهی و تنظیم قدرت کشیش تحت حاکمیت مدنی، جایگاه مناسبی برای دین در جامعه مدرن بیابد. به‌ویژه، فصل‌های 1 و 2 به بررسی استدلال‌ها و مشکلات خوانش‌های الحادی و خداباورانه از دین راستین هیوم می‌پردازند، و نشان می‌دهند که دین واقعی احتمالاً ایده‌ی خود هیوم است و نگرانی او در مورد این موضوع ماهیت سکولار دارد. فصل سوم خوانشی متنی از اظهارات دین راستین فیلون و کلانتس در گفتگوها را ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که تفاوت‌های آنها از تمایز هیوم بین «دانش‌مند» و «مبتذل» سرچشمه می‌گیرد که در فلسفه او نیز اهمیت زیادی دارد. مثل تمام زندگی شخصی اش فصل‌های 4 و 5 به ترتیب مفاهیم مفهوم فیلون و کلیانتس از دین حقیقی را بررسی می‌کنند و نشان می‌دهند که اولی شکل محدودی از خداباوری را می‌پذیرد که مبتنی بر «احتمال دور» معرفت‌شناختی است، در حالی که دومی مزایای بالقوه دین عامه را در حوزه اخلاقی و سیاسی فصل ششم سه رویکرد برای دستیابی به آرمان دین واقعی را از متون هیوم بازسازی می کند: یک درمان فلسفی، یک کلیسای دولتی مدارا، و آموزش تاریخی برای پیشرفت ذائقه اخلاقی. در نهایت، فصل 7 پیامدهای نگرانی عمل‌گرایانه هیوم و گزارش‌های کارکردی دین واقعی را، چه از لحاظ تاریخی و چه معاصر، ارزیابی می‌کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه بررسی برخی از جنبه های اندیشه فلسفی و پزشکی جیمز گریگوری است. کار گرگوری در رابطه با زمینه فکری محلی متافیزیک علمی اسکاتلندی قرن هجدهم مورد بحث قرار می گیرد. من اهمیت نوشته های او را برای درک چگونگی درک روابط بین معرفت شناسی، دانش طبیعی و باور دینی توسط برخی از اعضای جامعه متافیزیک علمی اسکاتلند نشان می دهم. این به صورت تجربی با در نظر گرفتن پاسخ های گریگوری به چندین نویسنده دیگر انجام می شود. به طور خاص، من نشان می‌دهم که دیدگاه‌های گرگوری در مورد علیت برای مقابله با آنچه او به عنوان تأثیر خطرناک فلسفه هیوم بر متافیزیکدانان علمی اسکاتلندی می‌دانست، مطرح شد. به این موضوع از طریق آنچه درونی‌سازی معرفت‌شناختی طبیعت، یا جستجوی شرایط قضاوت انسان‌ها درباره علل و معلول‌ها نامیده می‌شود، رویکردی مضمونی نیز دارد. من دو راهبرد اصلی را برای درونی‌سازی معرفت‌شناختی شناسایی می‌کنم. به اینها «داوطلبانه» و «ضرورت طلب» گفته می شود. من نشان می‌دهم که گرگوری منتقد شدید آنچه را که او به‌عنوان ضرورت‌گرایی فلسفه هیوم و برخی دیگر - اشکال متافیزیک علمی می‌دانست، داشت، گرگوری همچنین اشکال اراده‌گرایی را که در نوشته‌های جان استوارت، رابرت وایت و توماس رید یافت می‌شود، رد کرد. سرانجام، توجه گریگوری به ماهیت علت و معلول در فیزیک به اصلاح فلسفه مکانیکی جان رابیسون مربوط می شود.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه ارائه تفسیری بدیع از نقد هیوم از دین، موضع او در مورد خداباوری و برداشت او از دین حقیقی است. فلسفه دين هيوم و ديدگاه‌هاي معرفت‌شناختي كلي وي و نيز نظريه اعتقادي او در زمينه تاريخي خود بررسي شده و با ديدگاه‌هاي بديل اصلي در فلسفه دين در قرن هفدهم و هيجدهم در تقابل قرار مي‌گيرد. تفسیر من به طور گسترده از محققانی پیروی می کند (از جمله گسکین، 1988؛ لیوینگستون، 1998؛ یودر، 2008؛ و ویلیس، 2015) که عبارات خداباوری تأییدی هیوم را به عنوان بیان صادقانه دیدگاه های او می دانند و در نتیجه هیوم را یک دین شناس غیرمسیحی خوانده اند. . با این حال، این پایان‌نامه از دیدگاهی متفاوت و ظریف‌تر در مورد خداباوری و دین هیوم نسبت به دیدگاه‌هایی که این محققان ارائه کرده‌اند، دفاع خواهد کرد. این پایان نامه موقعیت هیوم را در جهتی روشن از خداباوری حداقلی به دیدگاهی ناشناس و نامعین درباره خدا بازسازی می کند. با توجه به موضع او درباره خداباوری، دو دوره مختلف در زندگی فکری هیوم متمایز می شود: دوره اول، دوره حداقلی خداباوری او، از نامه ای از یک جنتلمن (1745) تا حدود 1776 امتداد دارد. دوم، دوره اگنوستیک/نامعین هیوم، در سال 1776 (یا اندکی قبل از آن) آغاز می شود. تفسیر کنایه آمیز-الحادی از هیوم نیز به تفصیل مورد انتقاد قرار گرفته است. متون عمده هیوم در مورد فلسفه دین در فصول جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. تحلیل متنی دقیق از اظهارات خداباورانه هیوم نشان می دهد که او یک خداباور حداقلی بود (به استثنای سال 1776). من توضیحات احتمالی را ارائه خواهم داد که چگونه هیوم (در دوره خداباوری حداقلی قبل از 1776) صادقانه از یک طرف خداباوری حداقلی را پذیرفته و از طرف دیگر الهیات طبیعی را نقد می کند. این رساله برای بررسی ارتباط بین فلسفه دین هیوم و سایر حوزه های فلسفه او (از جمله معرفت شناسی و فلسفه اخلاق) و همچنین برای تکمیل تحلیل موضع متأخر او در مورد ادم گرایی، نقد احساسات گرایانه هیوم از دیدگاه خداوند را بررسی می کند. یک شخصیت اخلاقی و روان‌شناسی انسان‌مانند، و همچنین نقد او از ایده‌های انسان‌سازی 2 در دین، ارائه شده در تاریخ طبیعی دین. این پایان نامه همچنین چگونگی ارتباط جنبه های مختلف فلسفه هیوم - نظریه احساسات هیوم و احساسات گرایی او و همچنین فلسفه دین او به طور کلی - را توضیح می دهد. مطابق با این تز که موضع هیوم در مورد خداباوری از خداباوری به آگنوستیسم تبدیل شده است، تفسیر من از برداشت هیوم از دین واقعی با اندیشمندانی که به هیوم موضع ثابت و تغییرناپذیری در مورد خداباوری نسبت می دهند متفاوت است (مثلاً لیوینگستون، گسکین و یودر). . با تکیه بر بحث از نظریه عواطف هیوم و احساسات گرایی او، و همچنین نقد او از انسان گرایی، از تصویری از دین واقعی هیوم به عنوان تصویری متعالی، روشنفکرانه و رام شده از احساسات و تمایلات مذهبی دفاع می کنم که به ما در تنظیم و تنظیم و تنظیم آن کمک می کند.

ترجمه ماشینی: هدف این کتاب بررسی احتمالات و شکاکیت استقرایی دیوید هیوم است. هیوم برای دیدگاه شکاکانه ای که از استنتاج استقرایی داشت، تنها یک استدلال ارائه کرد. این استدلال تنها موضوع این کتاب است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. بخش اول نکاتی را در مورد احتمال ارائه می کند. بخش دوم استدلال هیوم برای شکاکیت استقرایی را مشخص می کند. در نهایت، بخش سوم استدلال هیوم برای شکاکیت استقرایی را ارزیابی می کند.

مسئله شر در جهان هستی،همواره به عنوان چالشی جدي براي باورهای دينی مطرح بوده اسـت . يكـی از مهمترين تقريرهای مسئله شر، اشكال منطقی شـر «Logical Problem of Evil» اسـت كـه بـه وسـيله انديشه وران ملحد به عنوان مهمترين دليل عليه وجود خداوند به كار گرفته می شود. پاسخ های متعددی تاكنون از سوی فيلسوفان دين به اين اشكال داده شده است كه در ميان آنها، پاسـخ فيلـسوف معاصـر امريكايی، آلوين پلنتينگا تحت عنوان دفاع مبتنی بـر اختيـار «Free will Defence» از اهميـت خاصی برخوردار است. هدف مقاله حاضر، بررسی و ارزيابی اشكال منطقی شر و پاسخ پلنتينگـا بـه آن و نقدهای وارد بر پاسخ پلنتينگا است و نشان داده خواهد شد كه اشكال منطقی شر و ادعای تناقض و ناسازگاری باورهای خداباوران ونيزنقدهای آنها بر پاسخ پلنتينگـا اسـتحكام كـافی را نـدارد و دفاع مبتنی بر اختيار پلنتينگا توانسته است به خوبی از عهـده ابطـال اشـكال منطقـی شـر بر آمـده و سازگاری منطقی باور به خدا و وجود شر را نشان دهد . از اينرو، می توان آن را دفاعی كامياب و قانع كننده در برابر اشكال منطقی شر دانست.

ترجمه ماشینی : هیوم به عنوان یک «آناتومیست» طبیعت انسان معتقد است که «علم انسان تنها پایه محکم برای سایر علوم است». تحليل طبيعي و تجربي طبيعت انسان، چنان كه از معرفت شناسي او خبر مي دهد، مبناي ساير عرصه هاست. بنابراین، برای درک کامل فلسفه او، باید ارتباط بین تحلیل تجربی هیوم از ماهیت انسان در معرفت شناسی، و روایت طبیعت گرایانه او در اخلاق، زیبایی شناسی و فلسفه سیاسی را روشن کنیم. با این حال، اغلب، نویسندگان در مورد دومی همیشه به طور کامل از فلسفه عمومی او مطلع نیستند و بالعکس. هدف اصلی این پژوهش گردآوری بررسی معرفت‌شناسی طبیعت‌گرایانه و اخلاق، زیبایی‌شناسی و فلسفه سیاسی وی است. این پروژه با تمرکز بر سه مفهوم کلیدی: همدردی، قاعده کلی و تأمل، توجه زیادی را به همه این حوزه ها جلب می کند. ابتدا ماهیت همدردی را بررسی می کنم. من با مفسران اخیری که از مفهوم همدردی او برای ایجاد راه حلی برای مشکل ذهن های دیگر استفاده می کنند، بحث می کنم. به تعبیر من، هیوم مفهوم همدردی را برای اخلاق، زیبایی شناسی و فلسفه سیاسی خود به کار می گیرد، نه برای معرفت شناسی خود. دوم، نشان می دهم که مفهوم قاعده کلی در فلسفه او نقش اساسی دارد. بر اساس تفسیر من، هیوم ابتدا قواعد کلی طبیعت انسان را تعیین می کند. سپس قواعد کلی اخلاق، زیبایی شناسی و فلسفه سیاسی خود را وضع می کند. سوم، نقش تأمل را در فلسفه او کشف می کنم. به نظر او، اعمال استدلال انتزاعی در امور واقعی، اشتباه است; در عوض، ما باید استدلال تجربی را اتخاذ کنیم که او «بازتاب» را برای مشاهده و تعمیم امور واقعی می‌نامد و بدین ترتیب قواعد کلی در اخلاق، زیبایی‌شناسی و فلسفه سیاسی وضع می‌کند. به این ترتیب می توان پیوندهای صمیمی بین این جنبه های متنوع نوشته های فلسفی او را مشاهده کرد.

ترجمه ماشینی : افلاطون، ژان ژاک روسو، توماس هابز، رنه دکارت، جان لاک، دیوید هیوم، لودویگ ویتگنشتاین، گیلبرت رایل، امانوئل کانت و مارکی دو ساد چه اشتراکاتی دارند؟ در طول قرن‌ها و - وقتی صحبت از افلاطون به میان می‌آید - هزاره‌ها، آن‌ها شخصیت‌های کلیدی فلسفه غرب هستند که ایده‌های واقعیت، دانش، هستی، وضعیت طبیعت و اخلاق را مورد بحث قرار داده‌اند، ایده‌هایی که در رمان‌های آنجلا کارتر نقش محوری دارند. در این پایان نامه، من کارتر را به عنوان یک (د)فیلسوف معرفی می‌کنم و استدلال می‌کنم که او نظریه‌های محوری فلسفه غرب را واسازی می‌کند و در عین حال بر روی همان مفاهیم فلسفه می‌کند و صدای زنانه‌ای را در این رشته به شدت آندرومحور کمک می‌کند. با انجام این کار، من اولین بحث عمیق از بینامتنیت فلسفی کارتر را به نقد کارتر، فراتر از ارجاعات صریح کارتر که تا به امروز توسط محققان کارتر تصدیق شده است، سهیم می کنم. اگرچه این یک موضوع اصلی است، اما اصالت استدلال من با ارجاعات من تقویت می شود. t) مطالب آرشیوی که مجموعه مقالات آنجلا کارتر را تشکیل می دهد. این پایان نامه بر اساس تعامل کارتر با طیف متفکران غربی فوق الذکر، با تمرکز بر تأثیر افلاطون بر قهرمانان و شروران (1969)، ماشین های آرزوی جهنمی دکتر هافمن (1972) و مصائب حوای جدید (1977) در فصل اول تنظیم شده است. ، در حالی که فصل دوم به تحلیل کارتر از استدلال های هابز و روسو در قهرمانان و تبهکاران اختصاص دارد. در فصل سوم، دکارت (در رابطه با دکتر هافمن)، لاک (در مقابل رقص سایه، 1966، شب جدید، و شب‌هایی در سیرک، 1984) و هیوم، با ارجاع به چندین برداشت (1968) و عشق (نوشته 1969، انتشار 1971). تأثیر ویتگنشتاین و رایل بر دوران دکتر هافمن و کارتر در ژاپن در فصل چهارم بررسی شده است. فصل پنجم و آخر بر کارتر و فلسفه اخلاق تمرکز دارد و به کانت و ساد توجه ویژه ای می کند و در مورد رقص سایه، چندین برداشت و عشق، و همچنین دکتر هافمن و زن سادی (1979) بحث می کند.

ترجمه ماشینی : هدف این پژوهش پیوند دادن شکل مقاله به شیوه‌ای بدیع با مسئله فلسفی شک‌گرایی و پیشنهاد راه‌هایی است که فلسفه تحلیلی می‌تواند از به‌کارگیری راهبردهای خواندن ادبی، از جمله رویکردهای کلی یا سبک‌شناختی به متون فلسفی بهره‌مند شود. در حالی که تعدادی از مطالعات ادبی این مقاله را به یک جهان بینی کاملاً شک گرا مرتبط می کنند، واژه شکاکیت با هیچ دقت فلسفی به کار نرفته است، و بنابراین پیوندهای دقیقی بین این شکل از نگارش و یک موضع معرفتی هنوز ایجاد نشده است. نویسندگان در این مطالعه، نمونه‌ای نمونه‌ای و نه جامع از مقاله‌نویسان از مونتن تا کاول، رویکردی درمانی به این مشکل شک‌آمیز را اتخاذ می‌کنند که با پیرونیسم باستانی طنین‌انداز می‌شود، در رد تلاش‌های بنیادگرایانه برای توجیه ادعاهای دانش و در عوض قرار دادن اراده برای دانستن در محدوده وسیع‌تری. چارچوب فعالیت معنادار انسانی این پاسخ اجرایی در متونی شکل می‌گیرد که پایان باز، گفت‌وگویانه و ناهمگن هستند و در برابر نظام‌سازی یا تقلیل‌گرایی مقاومت می‌کنند. این مقاله با تجسم "لیگ بین جهان های آموخته و قابل گفتگو" هیوم، به طور قاطع تخصص یا هر تلاشی برای جدا کردن فلسفه از زمینه اجتماعی و اخلاقی گسترده تر آن را رد می کند. راهبردهای بلاغی ناپیوستگی برای جلب توجه به شرایط زمان، سوبژکتیویته و زبانی که عقل تحت آن عمل می کند و فعالیت فلسفی توسط آن محدود می شود، استفاده می شود. به این ترتیب، مقاله نویسان به بازتعریف مخاطرات مسئله معرفت می پردازند و راه هایی برای کنار آمدن با محدودیت های اراده به دانستن ارائه می دهند. از نظر استانلی کاول، خطای شکاک انکار «شرایط انسانی دانش و عمل» است. اگر انکار یا ناامیدی که زیربنای پروژه شک‌گرایانه است، وظیفه بازیابی جهان را ایجاد می‌کند، آن‌گاه سنت مقاله‌گرایی را می‌توان به عنوان پروژه درمانی بازگرداندن فلسفه به زندگی مشترک در نظر گرفت.