جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقاله حاضر تصویری از احساس و شهود و نسبت آنها با هم را در کتاب درباره‌ی دین به دست می‌دهد. این دو، مفاهیمی ناگسستنی در اندیشه‌ی شلایرماخر به‌شمار می‌آیند. در عین حال او با پیوند شهود و احساس می‌کوشد در نظامی الاهیاتی- فلسفی، تجربه‌ی دینی انسانی را در نظام ارگانیک طبیعت و مبتنی بر این‌همانی سوژه و اوبژه در تفکر رومانتیک‌های اولیه و در بستری اسپینوزایی از عالم ارایه دهد. شلایرماخر ارتباط متناهی و نامتناهی را از طریق شهودِ عالم توسط سوژه و ارتباط دوطرفه‌ی شاهد و مشهود را با تاکید بر پیشا-نظری بودن شهود در درباره‌ی دین تبیین می-کند. این موضوع مبین آن است که معرفت از نگاه شلایرماخر در ساحتی ورایِ معرفت نظریِ فیلسوفان مشابهی مثل کانت، مطرح می‌شود. به عبارتی می‌توان شهود و احساس او را نه در ساحت‌های متافیزیکی و اخلاقی، بلکه در ساحتی معنوی و باطنی برای انسان در نظر گرفت. در این مقاله همچنین کوشیده‌ایم تا چرخش از احساس به نظر را در ویرایش سوم به عنوانی موضوعی بدیع در سیر اندیشه‌ی شلایرماخر مطرح کنیم. کار اصلی این مقاله توضیح و تبیین کلی مفهومِ شهود و احساس با تکیه بر کتاب درباره‌ی دین است.

ترجمه ماشینی: فریدریش شلایرماخر (1768-1834) گاهی اوقات به عنوان "پدر الهیات پروتستان لیبرال" شناخته می شود، که عمدتاً به دلیل اثر عظیم الهیات سیستماتیک او، ایمان مسیحی است. عموماً به رسمیت شناخته شده است که شلایرماخر کار الهیات خود را در فهمی بدیع و از نظر تاریخی مهم از دین به طور کلی پایه گذاری کرده است و تأثیر اندیشه او در مورد دین فراتر از مرزهای الهیات گسترش یافته است. اندرو دول در کتاب شلایرماخر درباره دین و نظم طبیعی، گزارش جدیدی از نظریه شلایرماخر درباره دین ارائه می دهد. هدف او به چالش کشیدن یک سنت عمیقاً ریشه‌دار است که روایت شلایرماخر از دین را «سوبژکتیو» یا «فردگرایانه» توصیف می‌کند. در حالی که بسیاری از محققان شلایرماخر را اساساً به‌عنوان نظریه‌پرداز «تجربه‌ی دینی» می‌دانند، دول استدلال می‌کند که شلایرماخر فردگرایانه را ادغام می‌کند. طرف دین با مجموعه‌ای از ادعاها در مورد پویایی اجتماعی آن، و اینکه این امر در درک وسیع‌تری از همه رویدادهای جهان به‌عنوان محصول یک «ارتباط علّی» جهانی و قانون‌دار صورت می‌گیرد. شلایرماخر استدلال می‌کند که دین ظهور می‌کند. خارج از فعل و انفعالات علت و معلولی که «نظم طبیعی» یا Naturzusammenhang را تشکیل می‌دهند و بنابراین باید به‌عنوان علت طبیعی درک شود. به گفته دول، روایت شلایرماخر از دین، با درک درست، نمونه اولیه و مهمی از ترکیب الهیات و مطالعه «علمی» دین است. دول به‌ویژه بر سخنرانی‌های شلایرماخر در اخلاق در هال و برلین تمرکز می‌کند، جایی که او درکی از دین به‌عنوان فرآیندی از شکل‌گیری اجتماعی احساس ایجاد کرد، و همچنین به بررسی رابطه بین این روایت از دین و روایت کلامی شلایرماخر از مسیحیت در ایمان مسیحی می‌پردازد. . دول با جلب توجه به این جنبه مورد بحث از کار شلایرماخر، امیدوار است که سوابق تاریخی را تصحیح کند و علاقه به شلایرماخر را خارج از حوزه مطالعات الهیاتی برانگیزد.

ترجمه ماشینی : این پایان‌نامه به بررسی درک فردریش شلایرماخر از اقتدار کتاب مقدس می‌پردازد و استدلال می‌کند که، به عنوان جایگزینی برای مدل‌های کاملاً ماوراء طبیعی و عقل‌گرا، درک او به عهد جدید اجازه می‌دهد تا در عصر آگاهی انتقادی و تاریخی در دین مسیحی به طور معتبر صحبت کند. این پایان نامه پس از طبقه بندی موقعیت شلایرماخر در گونه شناسی آموزه اقتدار کتاب مقدس، برداشت او از وحی الهی و الهام را در مقابل کتاب مقدس بررسی می کند. این نشان می دهد که اگرچه او اعتقاد نداشت که دلیلی برای ادعای ارتباط مستقیم بین وحی الهی و کتاب مقدس وجود دارد، یا اینکه کتاب مقدس اساس ایمان است، با این وجود ادعا کرد که عهد جدید معتبر است. او اقتدار هنجاری عهد جدید را بر این اساس تأیید کرد که این اولین ارائه ایمان مسیحی است. این پایان‌نامه به بررسی «قانون درون قانون» شلایرماخر، و همچنین انکار او مبنی بر اینکه عهد عتیق دارای ارزش هنجاری و الهام‌گیری یکسانی از عهد جدید است، می‌پردازد. اگرچه این پایان نامه با برخی از دیدگاه های شلایرماخر در رابطه با عهد عتیق مشکل دارد، اما دو نقطه قوت مهم از آنچه را که به عنوان رویکرد انجیلی، مبتنی بر محتوا، و عقل گرایانه او به مرجعیت کتاب مقدس شناخته می شود، نام می برد. نخست، حضور و فعالیت مشترک ماوراء طبیعی و طبیعی را در تولید قانون عهد جدید به رسمیت می شناسد و برای آن ارزش قائل است. این امر به کتاب مقدس و کلیسا اجازه می دهد تا در اقتدار دینی مشترک باشند. ثانیاً، به ایمان مسیحی و روش تاریخی اجازه می دهد تا در کنار یکدیگر وجود داشته باشند، زیرا مردم را ملزم نمی کند که با آنچه در مورد علم، تاریخ و فلسفه می دانند مخالفت کنند. بنابراین، این رساله ادعا می‌کند که درک شلایرماخر از مرجعیت کتاب مقدس یک درک قوی است، زیرا از نظر او، اقتدار کتاب مقدس در برخی از ویژگی‌های خود متون نیست که مورخان یا بی‌ایمانان می‌توانند از آن سلب کنند.

ترجمه ماشینی : رابطه بین فلسفه و الهیات در اندیشه شلایرماخر از زمان آغاز مطالعاتی که به نقد آثار متکلم قرن نوزدهم اختصاص داشت، موضوع مناقشه بوده است. این پایان نامه سعی دارد از طریق بررسی رابطه خدا و جهان در آثار مهم فلسفی و کلامی شلایرماخر، به ترتیب دیالکتیک و گلابنسلهره، به درک این موضوع کمک کند. سخنرانی های منتشر شده پس از مرگ در دیالکتیک، تلاش های بالغ شلایرماخر در تأمل فلسفی را به تصویر می کشد. نقطه عزیمت شلایرماخر در این اثر به طور خاص ماهیت معرفتی دارد، الهیدان قرن نوزدهم وظیفه دیالکتیک را به عنوان یقین در اصول و قوانین برای هدایت صحیح تفکر متضاد به یقین دانستن در نظر می گیرد. اولی وظیفه بخش متعالی دیالکتیک را تشکیل می دهد. دومی وظیفه بخش رسمی است. علاقه مطالعه ما در بخش استعلایی دیالکتیک نهفته است، زیرا شلایرنلاخر در اینجاست که رابطه خدا-جهان را مورد توجه قرار می دهد. یک جنبه اساسی از بخش متعالی دیالکتیک شامل تعریف ماهیت تفکر است که دانستن آن را پایه و اساس آن فرض می کند. به گفته شلایرماخر، تنها تفکر واقعی (wirkliches Denken) که عقل و حساسیت را یکی می کند، ممکن است چنین زمینه ای را فراهم کند. تفکر واقعی در ادغام فعالیت عقل (Vernunftthätigkeit) و دانشکده سازمان (سازمان) رخ می دهد. اولی عزم ایده آل و دومی عزم واقعی را برای فرآیند تفکر فراهم می کند.

ترجمه ماشینی : هرمان باوینک (1854-1921)، شاید برجسته‌ترین جزم‌دان و روشنفکر سنت اصلاح‌طلب هلندی (gereformeerde) در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، خود را متعهد به کاری کرد که او آن را یک وظیفه الهیاتی «اصلاح‌شده» و «کاتولیک» نامید. برای جزم‌دان مدرن، این وظیفه نه بازپس‌گیری و نه کنار گذاشتن سنت اعتراف‌گرایانه‌ی خود است، بلکه به‌دلیل انطباق با شهادت کتاب مقدس، برای تطبیق عقاید «کاتولیک» با دستور زبان چارچوب‌های مفهومی مدرن است. چنین وظیفه ای باوینک را به سمت التقاط خاصی در سبک و منبع سوق داد که برای آن در قرن بیستم برچسب تحقیرآمیز ثنویت را به دست آورد که هم برای شخص و هم محتوای الهیات او به کار می رفت. در رابطه با شخص او، این پایان نامه دو باوینک، روایت زندگی نامه ای از یک دانش آموز و متکلم شکوفا را دنبال می کند که بین ارتدکس و مدرن تقسیم شده است. با توجه به محتوای او، مفسران بین باوینک اسکولاستیک و باوینک، دگماتیک سوبژکتیویست پساکانتی به این سو و آن سو می روند. این مطالعه این تصویر را رنگ‌آمیزی می‌کند و در فراخوان اخیر جیمز اگلینتون برای واژگونی دوگانگی‌های گفته شده در مورد شخص و کار باوینک شرکت می‌کند و با ترسیم مهم‌ترین نمونه از تلاش باوینک برای تکمیل وظیفه جزمی «کاتولیک» خود، یعنی تصاحب فردریش شلایرماخر، شرکت می‌کند. او بر خلاف محیط باوینک، شلایرماخر را شیطانی نمی‌دانست، اما در عین حال که مایل بود جزم‌شناسی مادی شلایرماخر را نقد کند، شلایرماخر را «عمیقاً دچار سوءتفاهم» می‌دانست. دو محل اصلی تخصیص شلایرماخر توسط باوینک شامل (1) مسئله زمینه معرفتی وحدت وجود و تفکر است. (2) دستور زبان دین ذهنی و عینی. در هر دو، باوینک مفاهیم شلایرماخر در مورد «احساس»، «وابستگی مطلق» و «خودآگاهی فوری» را برای تکمیل منطق خود پذیرفته است. درک پذیرش چارچوب مفهومی شلایرماخر توسط باوینک، به‌ویژه مقدمه‌ای از Schleiermacher Der christliche Glaube، نشان می‌دهد که چگونه باوینک تصمیم گرفت تا به عنوان یک الهی‌دان مدرن پس از کانت و در محدوده آزادانه میراث ارتدوکس هلندی خود کار کند. تصاحب او از شلایرماخر نمونه پارادایمی از تعهد او به ارتدوکس بودن ... در عین حال مدرن است.