جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫حفظ حيات و تماميت جسماني، اولين حقي است که هر انساني در طول زندگي براي خود قايل است. در همين راستا، قتل، ضرب و جرح در تمام اقوام و جوامع، جرم تلقي مي‌شود، و براي آن مجازات‌هايي مانند قصاص تعيين شده است. دين اسلام نيز اين مجازات را با شرايطي تأييد نموده، و مهم‌ترين فلسفه آن را حفظ حيات انسان‌ها، برقراري عدالت و تأمين امنيت اجتماعي دانسته است. قصاص يک نوع حق بوده و به‌صورت انحلالي وضع شده است. حق اولي و ذاتي اولياي دم در قتل عمدي، قصاص است؛ اما مقتضاي احتياط در امر دماء آن است که قصاص با اذن ولي امر انجام گيرد. همچنين اولياي دم نمي‌توانند فراتر از قصاص، قاتل را آزار و اذيت نمايند، و عفو از قصاص نيز مورد تأکيد و ترغيب اسلام قرار گرفته است. فرد غيربالغ و همچنين فرد مجنون به‌خاطر قتل عمد، قصاص نمي‌شوند. همچنين اگر کسي که مي‌داند در حال مستي مرتکب قتل مي‌شود، اگر خود را مست کند و مرتکب قتل شود، قصاص خواهد شد. از سوي ديگر، قتل فرد مجنون و فرد مهدورالدم، موجب قصاص نيست. پدر و جد پدري نيز در قبال قتل فرزند خود قصاص نمي‌شوند. مسلمان در قبال کافر نيز قصاص نمي‌شود، ولي اگر مقتول کافر ذمي باشد، قاتل ملزم به پرداخت ديه مي‌شود؛ البته در صورت عادت به قتل کافر ذمي، مسلمان در مقابل او کشته مي‌شود. اين حکم نمي‌تواند موجب ايجاد اين شبهه گردد که دين نبايد در کيفر و مجازات افراد تأثير داشته باشد؛ زيرا هويت حقيقي انسان، همان اعتقاد، اعمال و اخلاق او مي‌باشد. يکي ديگر از احکام اسلامي آن است که قصاص مرد در مقابل زن، مشروط به پرداخت نصف ديه به قاتل مي‌باشد. در قصاص عضو، تساوي از حيث اصلي و زايد بودن، سالم بودن، و تساوي در مقدار جراحات معتبر است. اگر جاني يا مجني‌عليه بعد از قصاص، عضو خود را پيوند دهند، طرف مقابل مي‌تواند دوباره آن را جدا کند.

خوراک وآداب مربوط به آن یکی از مهمترین وجوه فرهنگی هر سرزمین را تشکیل می دهد که خود به دو بخش مواد غذایی وآداب غذایی تقسیم می شود .دین از مولفه های موثر بر این بخش بوده است.در ایران باستان آئین زرتشتی ودر ایران دوره اسلامی ،دین اسلام تاثیر بسیاری بر آداب غذایی ایرانیان به جاگذاشته اند.با ورود اسلام هم در نوع مواد غذایی وهم آداب غذایی تغییراتی بوجود آمد.با توجه به اینکه ایرانیان به گواهی تاریخ انسان هایی دین مدار بوده اند،این تغییرات وتعالیم اسلام در این باره در زندگی آنان نمود بارزی پیدا کرد.برخوردهایی که اسلام با این مولفه ی حیات اجتماعی- فرهنگی ایران انجام داد به یک گونه نبود؛گاه برخورد سلبی،گاه ایجابی وگاهی هم به صورت سومی یعنی عدم مداخله برخورد داشته است. در این پایان نامه تلاش خواهد شد به بررسی موارد ذکر شده پرداخته شود.