جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫پيروزي واژه مقدسي است که با سرشت انساني ارتباطي ويژه و ناگسستني دارد. در مورد پيروزي دو ديدگاه اساسي وجود دارد؛. بر اساس جهان‌بيني مادي، پيروزي نوعي اقتدار و غلبه فيزيکي است که رسيدن به آن با خشونت همراه است. اما بر اساس جهان‌بيني الهي و مباني ديني، هدف از يک نهضت اجتماعي، ايجاد تحولي عميق در بينش و عقايد مردم است، که لزوماً به پيروزي نمي‌انجامد، و ممکن است با شکست ظاهري هم به‌دست آيد. بنابر اين، پيروزي فقط تسلط ظاهري و دست‌يابي به خواسته‌هاي پست مادي نيست. پيروز واقعي، خود و جامعه را به‌منظور کسب مقامات و رضوان الهي به مسير کمال هدايت مي‌کند، و به الگويي والا براي ساير آزادي‌خواهان تبديل مي‌شود. ايمان به خدا، توکل، اخلاص، امر به معروف و نهي از منکر، خوف از خدا، توبه و استغفار، و بالاخره ارتباط معنوي با خدا نقشي مهم و کليدي در دست‌يابي انسان به پيروزي دارد. علاوه بر اين، برخورداري از ارتشي توانا و مجهز به ادوات مدرن جنگي و متناسب با شرايط زمان نيز در تقويت روحي رزمنده مؤثر بوده، و پيامدهاي مثبت فراواني در پي دارد. گاهي پيروزي با آسيب‌هايي نيز روبرو مي‌شود، که مي‌توان اين آسيب‌ها را در سه محور بررسي نمود؛ در محور فرهنگي، اموري از قبيل بي‌عدالتي، اسراف و خوش‌گذراني و ضعف آموزش جزء اين آسيب‌ها است. در حوزه سياسي نيز سازش با کفار و مخالفان، تکيه بر بيگانگان و حاکميت زمامداران نالايق، آسيب پيروزي به‌شمار مي‌رود. و در عرصه اقتصادي، اشاعه رشوه و ربا، و عدم توانايي در کنترل فقر مي‌تواند مانع پيروزي باشد. همچنين کسب پيروزي مي‌تواند آثار و پيامدهاي مختلفي را در پي داشته باشد که باز در سه محور فرهنگي، اقتصادي و سياسي قابل بررسي است. بررسي آيات قرآن نشان مي‌دهد که پيروزي واقعي، همان اطاعت از اوامر الهي بوده، و آفت‌هاي پيروزي نيز ريشه در مخالفت با آموزه‌هاي ديني دارد.