جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : مقوله «تناهی» مبهم است: خود را از جمله در تاریخ‌گرایی، فناپذیری و حسی نشان می‌دهد؛ به محدودیت‌ها، تغییرپذیری، تنوع و وابستگی اشاره دارد و از اینجا نیز به طور سنتی ویژگی منفی نقص و وابستگی به آن داده می‌شود. . آنچه متناهی است در عین حال ناقص است; آنچه معیوب است باید حذف یا سرکوب یا «بازخرید» شود. نام‌های هگل و هایدگر دو ابتکار متفاوت برای شکستن این سنت است: با هگل، تناهی دیگر منتفی نیست، بلکه در امر مطلق ادغام می‌شود. با هایدگر، متناهی بودن دیگر تابع نیست، بلکه تا حد استاندارد تفکر ارتقا یافته است. سیر این کار در ابتدا شامل ارائه و تقابل مفاهیم هگل و هایدگر از تناهی است تا روشن شود که تحت کدام جنبه‌ها هر دو موفق می‌شوند به طور متفاوت و جدید به تناهی فکر کنند. اجرای این مقایسه باید به عنوان نقطه شروعی برای اثبات این تز باشد که رادیکالیزه شدن ایده تناهی باید تغییری در خود تفکر ایجاد کند. بنابراین، هدف مطالعه ارائه شده در اینجا در مورد هگل و هایدگر، گذار از «تفکر محدود بودن» به «تناهی بودن تفکر» است، یعنی. اچ. در تشریح این پرسش که وقتی تفکر نه تنها با تناهی سروکار دارد، بلکه با آن درگیر می شود و سعی می کند خود را در درون آن مشخص کند، به چه معناست.

ترجمه ماشینی : هایدگر و پیدایش مسئله هستی، مقدمه ای جدید، به روز و جامع بر رشد هایدگر و مواجهه اولیه او با سنت فلسفی، الهیات، نئوکانتییسم، حیات گرایی، هرمنوتیک و پدیدارشناسی تا انتشار کتاب هستی و زمان در 1927. ریسمان اصلی، شجره نامه مسئله معنای هستی است. این کتاب در کنار جدیدترین پژوهش‌های علمی، غنای اسنادی نخستین سخنرانی‌ها، کنفرانس‌ها، رساله‌ها و نامه‌های هایدگر (1919-1923) و ماربورگ (1923-1928) فرایبورگ (1923-1923) را مورد توجه قرار داده و به غنای موضوعی و روش‌شناختی این دوره از هایدگر می‌پردازد. زندگی فکری، و تفسیری منسجم و یکپارچه از کارهای قبلی خود ارائه می دهد. این کتاب اندیشه هایدگر را به خوبی سازماندهی شده و بی طرفانه و بدون انحراف زیاد از واژگان هایدگری منتقل می کند. برای مقاطع کارشناسی ارشد، دانشجویان کارشناسی ارشد فلسفه، مطالعه پدیدارشناسی، فلسفه قاره ای و آلمانی بسیار ارزشمند خواهد بود.

ترجمه ماشینی : اندرو جی میچل در کتاب چهارگانه استدلال می کند که اندیشه متأخر هایدگر اندیشیدن به چیزهاست. هایدگر این چیزها را برحسب آنچه که «چهارگانه» نامیده می‌داند - همگرایی از روابطی که زمین، آسمان، خدایان و انسان‌ها را گرد هم می‌آورد - و کتاب میچل اولین تفسیر دقیق این جنبه مغفول مانده از اندیشه هایدگر است. به این ترتیب، ورود به چشم انداز کامل تفکر هایدگر پس از جنگ را فراهم می کند، و تفاسیر جدید و خیره کننده ای از بمب اتمی، فناوری، گیاهان، حیوانات، آب و هوا، زمان، زبان، مقدسات، فناپذیری، مسکن و غیره ارائه می دهد. آنچه نتیجه می‌شود تصوری از چیزها به‌عنوان خلسه‌آمیز، رابطه‌ای، منحصربه‌فرد، و از همه مهم‌تر تحریک‌کننده‌تر، به‌عنوان پیوند ذاتی با کالایی‌سازی فن‌آوری‌شان است. کتاب چهارگانه یک اثر جدید بزرگ که فراتر از محدودیت های پژوهش هایدگر طنین انداز می شود، چیزی کمتر از یک تفکر پدیدارشناسانه جدید از رابطه و میانجی برای درک چیزهای اطراف ما پیشنهاد نمی کند.

ترجمه ماشینی : زمین و خدایان تلاشی است برای آشنایی خواننده با فلسفه کاملاً توسعه یافته هایدگر. عنوان زمین و خدایان این تصور را به وجود می‌آورد که مطالعه‌ای کلی درباره فلسفه هایدگر نیست. با این حال، این درست نیست - زمین و خدایان نمادهای هستی‌شناختی بنیادین فلسفه کاملاً توسعه‌یافته او، یعنی مرحله سوم و نهایی اندیشه او هستند. این مرحله مشکلات هر دو مرحله قبل را به شیوه ای کامل تر و توسعه یافته تر تکرار می کند. از این رو، بر آنها دلالت دارد. دو مرحله قبل، مرحله دازاین و مرحله هستی هستند. این دو مرحله یک جریان طبیعی از مسائل اساسی است که در مرحله زمین و خدایان به شکل گیری و تکامل نهایی خود می رسد. دازاین (مرحله اول) به هستی منتهی می‌شود و هستی (مرحله دوم) به قدرت‌های هستی‌شناختی بنیادین هستی (Seinsmiichte) که زمین و آسمان، خدایان و فانیان (مرحله سوم) هستند می‌شکزد. از آنجایی که زمین بدون آسمان غیرممکن است و از آنجایی که خدایان در دنیای انسان‌ها خدایان هستند، عنوان زمین و خدایان مخفف این چهار قدرت اساسی هستی است. از این رو، بررسی زمین و خدایان تلاشی است برای ارائه کلیت فلسفه هایدگر. چنین ارائه ای زمینه لازم برای درک کافی و کارآمدتر از نوشته های خود هایدگر را در اختیار خواننده قرار می دهد. بنابراین، زمین و خدایان را می توان به درستی مقدمه ای برای فلسفه هی دگر در نظر گرفت.

ترجمه ماشینی : هایدگر، تاریخ و هولوکاست سهم مهمی در بحث طولانی مدت در مورد ارتباط مارتین هایدگر با ناسیونال سوسیالیسم است. این اثر جدید جاه طلبانه اگرچه موضوعی دشوار است، کل بحث در مورد بحث هایدگر را به جلو می برد. هایدگر به دنبال هستی و زمان، مفهوم خود از اصالت و مفاهیم مرتبط با آن مانند تاریخمندی را بسط می دهد و امکان وجود دازاین اصیل یک قوم را در امتداد خطوط ساختاری منسجم به روایت خود از اصالت در هستی و زمان مورد بحث قرار می دهد. اوبراین استدلال می‌کند که همان مشکلاتی که به نظر می‌رسد در تفسیر اولیه اصالت تأثیر می‌گذارد، بر مفهوم دازاین اصیل یک قوم تأثیر می‌گذارد. بنابراین، نزدیک بینی سیاسی هایدگر در دهه سی را می توان به ناتوانی اساسی در کنار آمدن با برخی از مشکلات مورد بحث در این مطالعه نسبت داد. اوبراین می پذیرد که فلسفه هایدگر متاثر از دوره و زمینه تاریخی آن است، اما استدلال می کند که لفاظی هایدگر، هرچند تحریک آمیز، نمی تواند به سادگی به جنگوئیسم خام نازی تقلیل یابد. این کتاب رویکردی واقعاً فلسفی به مناقشه هایدگر و بررسی مجدد نظریات و تأثیرات او است.