جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : متن ها و بحث ها. ارائه عینی جریان های اصلی اندیشه جهانی. - متون توسط بزرگترین متخصصان، ملزومات یک کار یا یک دکترین. - مناظره ها به دنبال متن ها، نقدها، تحلیل ها برانگیخته شد، از مبدأ تا امروز. - من دعوا را دنبال می کنم زیرا دعوا دقیقاً درگیری است که شامل بی تفاوتی متقابل دو مخالف نیست، بلکه برعکس، در پیوند آنها با یکدیگر است. (هگل) - بدون مطالعه عمیق و درک تمام منطق هگل نمی توان سرمایه مارکس را به طور کامل درک کرد. (لنین) - برخورد انقلاب با ایجاد ورطه بین دو قرن همسایه، با واداشتن مردان قرن نوزدهم به احساس بیگانه نسبت به قرن هجدهم، به آنها معنای واقعی تاریخی بخشید. (P. Moreau) - هگل سرچشمه همه چیز بزرگی است که در قرن اخیر در فلسفه انجام شده است. (موریس مرلوپونتی)

ترجمه ماشینی : "پیتر سی. هاجسون دیدگاه جسورانه هگل از تاریخ را به عنوان پیشرفت آگاهی آزادی بررسی می کند. پس از یک فصل مقدماتی در مورد منابع متنی، مقولات کلیدی و شیوه های نگارش تاریخ که هگل متمایز می کند، هاجسون تفسیر جدیدی از هگل ارائه می دهد. آزادی صرفاً یک تولید انسانی نیست، بلکه از طریق آمیختگی ایده الهی و احساسات انسانی شکل می گیرد و چنین آزادی هدف رویدادهای تاریخی را در میان هرج و مرج ظاهری مشخص می کند. آزادی نیز فرآیندی است که از طریق آن آشکار می شود. مراحل توسعه تاریخی/فرهنگی و جهت گیری به پایانی است که در تاریخ رخ می دهد («پادشاهی آزادی»). هدف و روند تاریخ غم انگیز است، اما، زیرا تاریخ نیز یک «سلاخ خانه» است که حتی بهترین ها را در هم می شکند. آفریده های بشری و مستلزم بازسازی دائمی است.خدای هگل نه یک موجود برتر یا «موجود بزرگ» بلکه «بی نهایت واقعی» است که محدود را در بر می گیرد. خدا ("تئودیسه"). اما خدایی که در تاریخ حکومت می‌کند و توسط تاریخ عادل می‌شود، خدای مصلوب‌شده‌ای است که رنج، رنج و شرارت جهان را به درون و بر خود می‌برد، و آشتی را در میان بیگانگی مداوم و مرگ اجتناب‌ناپذیر انجام می‌دهد. Shapes of Freedom به این مضامین در چارچوب سؤالات امروزی درباره معنای آنها و اینکه آیا هنوز اعتبار دارند می پردازد. "پیتر سی. هاجسون دیدگاه جسورانه هگل از تاریخ را به عنوان پیشرفت آگاهی آزادی بررسی می کند. او مضامین فلسفه تاریخ جهان هگل - که شامل آزادی، هدف و روند تاریخ، و ماهیت خدا می شود- را بررسی می کند. در زمینه سؤالات امروزی در مورد معنای آنها و اینکه آیا هنوز اعتبار دارند یا خیر"-- ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : درس‌های فلسفه دین، که بخش مهمی از آموزه‌های هگل برلین است، تاکنون فاقد نسخه‌ای واقعاً شایسته آن بوده است. با شکستن جست‌وجوی انسجام بی‌زمان اندیشه هگلی، با ساختار خطرناک مجموعه‌های گزینشی اسناد از دوره‌های مختلف، ویرایش جدید این «Vorlesungen über die Philosophie der Religion» (هامبورگ، F. Meiner، 1983-1986) ، بازسازی متمایز هر یک از چهار دادگاه برلین را ارائه می دهد که به تمام اسنادی که به دست ما رسیده است اشاره دارد. این ترجمه فرانسوی اولین جلد از سه جلد این نسخه است که در اینجا ارائه می کنیم. رشته جدیدی که هنوز در حدود سال 1800 تابع آن بود، فلسفه دین با هگل ابعاد کامل خود را به خود گرفت: با او، الهیات عقلانی، توجه به خدا به صورت انتزاعی را جذب کرد (ر.ک. ولف و غیره). این است که به الهیات واقعی عقلانی، عینی، دیالکتیکی و نظری تبدیل می شود. این همان چیزی است که هگل از طریق از سرگیری تفسیری خود از بازنمایی مرکزی مسیحی، یعنی تثلیث، به آن دست می یابد: خدای ملموس روح است، نتیجه تجسم ضروری او، فرض محدود بودن، طبیعی بودن، فانی بودن، به این ترتیب، یک جامعه است. عشق مؤثر، کلیسا; بنابراین، تنها به عنوان یک دین است که خودآگاه است، خود به عنوان هویت نامتناهی و متناهی. بنابراین، در این دیدگاه تفکر در مورد دین مسیحی محقق شده - موضوع خاص جلد سوم این درس ها - است که مفهوم دین، یعنی اندیشه همه دین ممکن را ارائه می دهد - مفهومی که جلد حاضر به بررسی آن می پردازد. مفاهیم کلی فلسفی، و جلد دوم آن، تعینات خاصی را در توسعه آنها در نظر می گیرد که با چهره های تاریخ ادیان تجلی یافته و (جلد سوم) به دین مسیحیت منتهی می شود، مقدمه ارتقاء مفهوم دین به طور کلی - به فلسفه دین

ترجمه ماشینی : این درس ها بر تاریخ فلسفه تمرکز دارند. آنچه این داستان نشان می دهد توالی ارواح شریف است، گالری قهرمانان عقل متفکر که به همین دلیل در ذات خداوند رخنه کرده اند و با کوشش خود برترین گنجینه عقلانیت را برای ما به دست آورده اند. دانش آنچه ما به لحاظ تاریخی [...] میراث و نتیجه کار همه نسل های قبلی نسل بشر است. به همین ترتیب، آنچه که هستیم، از نظر علمی و به‌طور دقیق‌تر، از نظر فلسفه، مدیون سنتی هستیم که مانند زنجیره‌ای مقدس از هر چیزی که زودگذر است، بنابراین گذشته است و ما را حفظ کرده و هر آنچه را که به آن منتقل شده است، می‌گذرد. زمان گذشته تولید کرده است. [...] آنچه فلسفه ماست اساساً فقط در این توالی وجود دارد و لزوماً از آن نشأت می گیرد. تاریخ آینده چیزهای خارجی را به ما نشان نمی دهد، بلکه آینده ما، آینده علم ما را نشان می دهد. » (هگل)