جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مطالعه تفسیر مجدد ریشه‌ای از بحث‌های مسیح‌شناختی قرن شانزدهم بین الاهیدانان لوتری و اصلاح‌طلب درباره انتساب محمولات الهی و انسانی به شخص پسر متجسد خدا (communicatio idiomatum) ارائه می‌کند. این کار را با توجه دقیق به استدلال‌هایی که قهرمان‌های داستان در بحث به کار می‌گیرند، و به مفروضات متافیزیکی و معنایی متافیزیکی متألهان، صریح و ضمنی. این خط مشی محوری بحث های مسیح شناسی، از بحث بین لوتر و زوینگلی در دهه 1520 تا گفتگوی مونتبلیارد در 1586 ریچارد کراس نشان می‌دهد که مسیح‌شناسی لوتر کاملاً قرون وسطایی است، و نوآوری‌هایی که معمولاً با لوتر مرتبط می‌شود – به‌ویژه، اینکه طبیعت انسانی مسیح در صفات الهی سهیم است – باید به جای آن، به یوهانس برنز هم عصر جوان‌تر او نسبت داده شود. بحث بسیار است نسبت به تفاوت‌های بین گروه‌های مختلف لوتر - پیروان برنز، و جناح‌های مختلف که به روش‌های متفاوتی با ملانشتون همسو بودند - و به تفاوت‌های بین همه این گروه‌ها و الهی‌دانان اصلاح‌شده حساس هستند. با قرار دادن بحث های مسیح شناسی در قرون وسطی نزدیک آنها پس زمینه، کراس همچنین گزارش جامعی از تداوم و ناپیوستگی بین دو دوره ارائه می دهد. به این ترتیب، نشان داده می شود که تفسیرهای استاندارد بحث های اصلاحات در این مورد تقریباً کاملاً اشتباه است.