جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در عصری که متافیزیک بدنام شده است، چگونه باید دین را درک کنیم و چه جایگاهی باید داشته باشد؟ مفروضات متافیزیکی که از الهیات سنتی حمایت می‌کردند، دیگر به طور گسترده پذیرفته نمی‌شوند، اما روشن نیست که این «پایان متافیزیک» چگونه باید درک شود، یا چه پیامدهایی باید برای درک ما از دین داشته باشد. در عین حال، تجدید علاقه به امر قدسی و الهی در رشته‌های گوناگونی مانند فلسفه، روان‌شناسی، ادبیات، تاریخ، انسان‌شناسی و مطالعات فرهنگی وجود دارد. در این جلد، فیلسوفان برجسته در ایالات متحده و اروپا به افول متافیزیک و فضایی که این زوال برای درک غیر الهیاتی از دین باز کرده است، می پردازند. مشارکت کنندگان عبارتند از: ریچارد رورتی، چارلز تیلور، ژان لوک ماریون، جیانی واتیمو، هوبرت ال دریفوس، رابرت پیپین، جان دی. کاپوتو، آدریان پپرزاک، لئورا باتنیتسکی، و مارک ای. m a rk a . وی دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه بریگام یانگ، یوتا است. او مقالاتی در تعدادی از مجلات به چاپ رسانده و در مجموعه کتاب های کمبریج Companions to Philosophy همکاری داشته است. او یکی از ویراستاران کتاب‌های تطبیق با هایدگر (2000)، هایدگر، اصالت و مدرنیته (2000)، و هایدگر، مقابله، و علوم شناختی است.

دین را چگونه باید فهمید و در عصری که متافیزیک بدنام شده است، چه جایگاهی باید برای دین قایل شد؟ عمدۀ پیش‌فرض‌های متافیزیکی‌ای که پشتیبان الهیات سنتی بوده‌اند دیگر پذیرفتنی نیستند، اما چندان روشن نیست که مفهوم «پایان متافیزیک» را چگونه باید فهمید یا این مفهوم چه تأثیراتی بر فهم ما از دین خواهد داشت. همچنین به نظر می‌رسد که اخیراً در حوزه‌ها و رشته‌های مختلفی مانند فلسفه، روانکاوی، تاریخ و مطالعات فرهنگی علاقه به امر قدسی و امر الوهی احیا شده است. در این کتاب، فیلسوفانی پیشگام در ایالات متحده و اروپا در عین حال که زوال متافیزیک را تبیین کرده‌اند، مجالی را نشان داده‌اند که این زوال برای ظهور فهمی غیر الهیاتی از دین گشوده است.

ترجمه ماشینی: اگرچه ریچارد رورتی و جیانی واتیمو از سنت های فکری متفاوت و متمایز سرچشمه می گیرند، در نقد سنت متافیزیکی متحد هستند. چالش هایی که آنها مطرح می کنند فراتر از فلسفه است و مستلزم بازنگری در مبانی اعتقاد به خدا و زندگی دینی است. آنها تأکید می کنند که رد حقیقت متافیزیکی مرگ دین را ضروری نمی کند. در عوض راه‌های جدیدی برای تجسم مذهبی بودن می‌گشاید -- راه‌هایی که بر خیریه، همبستگی و کنایه تأکید دارند. این همکاری منحصربه‌فرد، که شامل گفت‌وگوی بین دو فیلسوف است، نه تنها به دلیل ادغام پراگماتیسم (رورتی) و هرمنوتیک (واتیمو) بلکه به دلیل شناخت محدودیت‌های اعتقاد مذهبی سنتی و سکولاریسم مدرن قابل توجه است. رورتی در «آنتیکلریکالیسم و ​​الحاد» در مورد اثر واتیمو «باور» بحث می‌کند و استدلال می‌کند که پایان متافیزیک راه را برای دینی ضد ذات‌گرا هموار می‌کند. تصور رورتی از دین، که با انگیزه های خصوصی تعیین شده است، برای تولید این وعده انجیل طراحی شده است که از این پس خداوند بشریت را به عنوان یک خدمتکار، بلکه به عنوان یک دوست در نظر نخواهد گرفت. در «عصر تفسیر»، واتیمو، که هم یک کاتولیک معتقد و هم منتقد کلیسا است، تطابق شگفت‌انگیز مسیحیت و هرمنوتیک را در پرتو انحلال حقیقت متافیزیکی بررسی می‌کند. همانطور که در هرمنوتیک، تفسیر در مسیحیت مرکزی است، که جهان را با اصل درونی آشنا کرد و تجربه واقعیت عینی را در "گوش دادن و تفسیر پیام ها" منحل کرد. گفت و گوی پر جنب و جوشی که این جلد را به پایان می رساند، با مدیریت و ویرایش سانتیاگو زابالا، آینده دین را همراه با جنبه های سیاسی، اجتماعی و تاریخی که مشخصه جهان پسامدرن، پست متافیزیکی و پس از مسیحیت معاصر ما است، تحلیل می کند.