جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش حاضر، بررسی دین از دیدگاه کارل‌گوستاو یونگ و آبراهام مزلو می‌باشد. این نوشتار به روش تحلیلی-توصیفی دیدگاه‌های این دو را پیرامون دین و اندیشه‌های دینی مورد مقایسه قرار می‌دهد. یونگ معتقد است که دین از نهاد ناخودآگاه بشر تراوش می‌کند و در حقیقت دین جزء اموری است که در روان ناخودآگاه بشر به طور فطری و طبیعی وجود دارد. در نتیجه این امر را به عنوان یک واقعیت باید درنظر گرفت که دین در نزد یونگ به عنوان امری است که بدون اینکه سینه به سینه نقل شود در همه‌جا و در همه زمان‌ها یافت می‌شود؛ بنابراین از نظر وی انسان‌ها ذاتاً خداجو هستند. مزلو معتقد است دین با سلسله مراتب نیازهای انسان شامل نیازهای زیستی، امنیتی، اجتماعی، احترام و خودشکوفایی ارتباط نزدیکی پیدا می کند و بدین ترتیب می‌توان آن را در انسان‌های خودشکوفا یافت. تجربۀ اوج، جایگاه والایی در زندگی انسان دارد و با معنویت ارتباط عمیقی دارد و دست‌یابی به آن درگرو تلاش خودِ انسان است. یونگ و مزلو، در این که دین امری فطری و جزء ذات و ماهیت هر انسانی است اشتراک نظر دارند. هم-چنین نظر آن دو در خاستگاه دین با هم افتراق دارند؛ یونگ معتقد است که دین از نهاد بشر تراوش می-کند؛ یعنی دین در روان ناخودآگاه بشر وجود دارد و مزلو نیز دین را یکی از عالی‌ترین نیازهای بشر می‌داند.

راه رسیدن به سعادت که دغدغه همیشگی انسان است، دینداری و پیروی از تعالیم الهی است. این پژوهش در فصل نخست مفهوم دینداری و نیز قوت و ضعف آنرا را تبیین می کنددر فصل دوم آفات شناخت دین مورد بررسی قرار گرفته است.فصل سوم به بررسی آفات دینداری در مرحله عمل به آن می پردازد. در فصل چهارم آفات دفاع از دین در دو جنبه دفاع عملی و دفاع نظری بررسی شده است.در آخرین فصل نیز به نقش و کارکرد مهمترین عوامل بیرونی از جمله شیطان ، فقر و محرومیت اقتصادی، حاکمان و نهاد قدرت و نیز محیط و دوستان پرداخته شده است.

دین الهی، پیامی است که از ناحیه خدا به بشر می رسد، خدایی که به آینده بشر آگاه است. پس طبیعی است که نسبت به آینده بشر نیز سخن بگوید. اضافه بر این ادیان، منادی نجات و سعادت برای بشر هستند. امید به منجی آخر الزمان در دل بسیاری از انسانها از ادیان مختلف موج می زند. دین یهودیت به عنوان یکی از بزرگترین ادیان الهی، به طور گسترده به این موضوع پرداخته است. سرتا سر تاریخ یهودیت از اشتیاق به منجی آخرالزمان موج می زند. اصطلاح آخر الزمان یا اسکاتولوجی یکی از عناصر بسیار مهم در اندیشه دینی یهودیت است. این تحقیق برای پی بردن به عوامل پیدایش این اندیشه در فکر دینی یهودیت و اهمیت یافتن آن تا این درجه، به ریشه یابی آن پرداخته است. برای دین یهودیت می توان دو منبع اصلی معرفی کرد، اولین و مهمترین منبع کتاب مقدس یهود یعنی عهد عتیق می باشد و منبع دوم بیانات علماء یهود در تلمود است. ما در این تحقیق بر عهد عتیق تکیه کرده ایم.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

اصل امامت و ولایت و نیز فضائل اهل بیت پیامبراکرم (ع)، در آیات بسیاری از قرآن کریم بیان شده و این آیات توسط احادیث پیامبراکرم (ص) و ائمه اطهار(ع) تفسیر و تبیین شده است. بر این اساس، بسیاری از مفسران فریقین با استناد به مفاد و محتوای این آیات و سبب نزول آن‌ها، به شرح و تفسیر این آیات پرداخته‌اند. محمد عزه دروزه، مفسر و مورخ معاصراهل سنت، در«التفسیر الحدیث» در بحث خود پیرامون آیات امامت و ولایت، به بیان گسترده مباحث مطرح در تفسیر این آیات و روایات سبب نزول آن‌ها پرداخته است. نوشتار حاضر ضمن تبیین دیدگاه محمد عزه دروزه در شرح و تفسیر آیات امامت و ولایت، با استناد به دیدگاه‌های مفسران و اندیشمندان شیعه و اهل سنت و همچنین بهره‌گیری از روایات صحیح نزد فریقین، به نقد و بررسی دیدگاه وی پیرامون آیات امامت و ولایت پرداخته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که محمد عزه دروزه جهت نقد روایات ودیدگاه مفسران شیعه درباره آیات امامت و ولایت، با تأکید بیش از اندازه و بدون ضابطه بر عمومیت سیاق آیات و متهم ساختن شیعیان به جعل احادیث، اختصاص این آیات و روایات را به اهل بیت پیغمبر(ص) و دلالت آیات بر مسأله امامت و ولایت را نپذیرفته است.

در این تحقیق تلاش شده است تا به تقریرهای مختلف نظریه فطرت ازنظر متکلمان امامیه پرداخته شود . عقیدۀ متکلمان شیعه در مورد فطرت الهی این است که فطرت بخشی از منطق خداشناسی دینی است که همراه با بخش‌های دیگر، مجموعاً طریق اصیل خداشناسی را نشان می‌دهد. همانا نظریه فطرت در مباحث معاد، نبوت، اخلاق... حائز اهمیت است. طبق آیات ۳۰ سوره روم و ۱۷۲ سوره اعراف، انسان مفطور به معرفت پیشین نسبت به خداوند متعال است امور فطری و سرشتی انسان شامل شناخت‌ها و گرایش‌ها است. به فطرت انسان یا تنها به‌عنوان راه و طریق خداشناسی توجه شده است، یا علاوه بر آن، به‌عنوان برهان و دلیلی بر وجود خداوند نظر شده است. متکلمان متقدم، عموماً، فطرت را یکی از راه‌های عام و همگانی در خداشناسی با رویکرد شهودی مطرح کرده‌اند. مهمترین مسأله این است که خداوند رحمان بندگان خویش را در اصولی‌ترین بنیان اعتقادی رها نکرده و حوالت آنان را به معارف بشری واگذار نکرده بلکه از نخستین قدم خلقت انسان و حتی قبل از خلقت جسمانی انسان در چندین مرحله بنیانی‌ترین معارف را که اساس آن معرفت توحیدی می‌باشد بالعیان به او نمایانده و با این کار حجت را هم بر او تمام کرده است. همچنین با مراجعه به تفاسیر مهم شیعه، نصوص و شواهدی جمع‌آوری‌شده که بیانگر اعتقاد اکثر مفسران به این اصل اعتقادی است. ولی مع الاسف در مباحث رسمی و کلامی پیشینیان یا اصلاً مطرح نشده و یا به‌طورجدی بدان پرداخته نشده است. در سال‌های اخیر نیز که برخی متکلمان بدان پرداخته‌اند غالباً در میان ادلۀ اثبات خدا به‌عنوان دلیلی ناکافی مطرح‌شده است. هدف در این پژوهش است که پیوند میان فطرت توحیدی با عوالم پیشین به‌طور مبسوط با استناد به آیات و روایات مطرح گردیده، لذا لازم است ابتدا امور فطری مورد مداقه و توجه واقع شوند و ادله وجود شناختی فطرت بررسی شود و به این سوال که بررسی سیر تحول نظریه فطرت در میان متکلمان امامیه چه روندی داشته است، که در این پژوهش بررسی و اثبات می‌شود که سیر تحول فطرت، سیر تکاملی بوده و کاربردهای مهم و مختلفی در مباحث کلامی امامیه همچون معاد، خداشناسی، نبوت، اخلاق، نفس شناسی... داشته است.که با روش کتابخانه و تحلیلی این مطالب گردآوری شده است

موضوع پژوهش حاضر بررسی دیدگاههای کلامی پیرامون مفهوم آیه استرجاع می باشد و هدف از آن تبیین و بررسی مبانی فکری متکلمین اسلامی در خصوص مفهوم این آیه خواهد بود. سوالات اصلی و فرعی که در این پژوهش به آنها پرداخته شده است عبارت است از اینکه: دیدگاه های مکاتب کلامی در خصوص مفهوم آیه مورد بحث و تبیین نظر متکلمین اشاعره، معتزله و امامیه درباره آن بیانگر چیست؟ در این پژوهش از روش تحلیلی، توصیفی و کتابخانه ای برای بیان مطالب استفاده شده است.از جمله نتایج کلی این پژوهش می توان به آن اشاره کرد که از دیدگاه متکلمان خدا خالق و در نتیجه مالک مطلق جهان هستی و از جمله انسان است و اوست که منشأ خلقت بوده و بازگشت دوباره همه بسوی اوست و این حقیقت در آیه شریفه« انا لله و انا الیه راجعون» به خوبی بیان شده است. متکلمین لازمه اعتراف به خلق، اعتراف به رجوع و لازمه اعتراف به رجوع، اعتراف به خلق است و بین آن دو ملازمه وجود دارد. اصل مشترک بین تمامی متکلمین، اصل وقوع معاد می باشد، آنچه در رابطه با معاد در بین متکلمین مورد اختلاف است، نحوه و کیفیت وقوع معاد می باشد از بین متکلمان اسلامی، از قدماء اهل سنت و همچنین جمهور متاخر امامیه و همچنین کثیری از صوفیه معتقدند که حقیقت انسان نفس ناطقه اوست و بدن به عنوان ابزار است و نفس تا زمانیکه خدا حشر خلایق را اراده کند باقی است و برای هر یک از ارواح بدنی که متعلق به آن و متصرف است در آن خلق می کند همانطور که در دنیا بود و به عقیده آنان این تناسخ نیست بلکه بازگشت به اجزای اصلی بدن است. جمله استرجاع مولود ایمان انسان به مبدأ و معاد است و نتیجه چنین اعتقادی علاوه بر معنی بخشی به زندگی منجر به صبوری و نتیجه صبر، رحمت و هدایت الهی است.