جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم، معجزه پیامبر اسلام است که پس از 1400 و اندی سال همچنان سرچشمه جوشان علم و معرفت است. وظیفه ما مسلمانان شناخت، تفکر و تعمق در آیات نورانی قرآن کریم است. اما از آنجا که اولا قرآن دارای آیات و سوره­های فراوانی است؛ ثانیا به زبان عربی نازل شده و برای فارسی­زبانان درک آن مشکل است؛ ثالثا آیات قرآن دارای لایه­ها و ابعاد گوناگون و متفاوتی است و رابعا در طول سالیان تفاسیر متفاوتی از سوی افراد مختلف نگاشته شده و شبهاتی بر آن وارد آمده است؛ نیاز است اهل تدبر و متخصصان در این زمینه تحقیق و بررسی کنند و حاصل پژوهش­های خود را در اختیار عموم مردم قرار دهند. در اثر حاضر پژوهشی در تفسیر و شان نزول آیه مباهله صورت گرفته است. آیات بسیاری از قرآن کریم بیان­گر ولایت و امامت پس از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است، یکی از این آیات، آیه مبارکه مباهله (آیه 61 سوره آل عمران) است. این آیه کریمه در شان اهل بیت (علیهم السلام) نازل شده است. در شان نزول این آیه آمده است: پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) به همراه علی، فاطمه، حسن و حسین (علیهم السلام) به نزد مسیحیان رفت تا با آن­ها مباهله کند. خداوند متعال، در روز مباهله، حقانیت نبوت پیامبر خود را برای مسیحیان آشکار کرد و جهانیان را با مقام و منزلت حضرت علی و اهل بیت (علیهم السلام) آشنا نمود. از همین رو این روز، از بزرگ­ترین اعیاد اسلامی و سرورانگیزترین روزهای مومنان به شمار می­رود و بر هر مسلمان واجب است تا آن جا که می­تواند شکر این نعمت را به جا آورد. به همین مناسبت در این روز (روز بیست و چهارم ذی حجه) که از روزهای شادی شیعه به شمار می­رود، اعمال و مستحباتی چون غسل، روزه، نماز، دعا و ... در کتاب­های نگاشته شده در این باره، وارد شده است. بزرگان اهل سنت، در کتاب­های معتبر خود به این امر اعتراف و اذعان نموده­اند. گرچه برخی از آنان در شبهه پراکنی پیرامون این فضیلت اهل بیت (علیهم السلام) کوشیده­اند. اما علمای شیعه با پیروی از ائمه (علیهم السلام) برای تبیین ولایت و امامت پس از پیامبر (صلی الله علیه و آله) به این آیه استدلال نموده­اند. کتاب پیش رو نگاهی به تفسیر این آیه مبارکه دارد و با تکیه بر روایات موجود در منابع اهل سنت به تبیین ولایت و امامت بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پرداخته و در لابه­لای بحث به سخنان بزرگان و محدثان اهل سنت استدلال و استناد می کند. این پژوهش در چهار بخش سامان یافته است: بخش یکم: آیه مباهله و شان نزول آن؛ بخش دوم: تلاش­های بیهوده و دروغ­های عجیب و غریب؛ بخش سوم: دلالت آیه مباهله بر امامت؛ بخش چهارم: آیه مباهله و پاسخ به شبهات مخالفان. در بخش اول: مولف پس از ذکر آیه، معنی و شان نزول آن، نام 24 راوی این حدیث از بزرگان صحابه و تابعین که در منابع غیر شیعی از آنها یاد شده است را ذکر و به نمونه­هایی از این روایات از زبان صحابه اشاره می­کند. مفسران، متکلمان، محدثان و تاریخ­نگاران بزرگ عرصه دانش­های حدیثی، تفسیری، کلامی و تاریخی در قرون مختلف در کتاب­های خود حدیث مباهله را – چه با ذکر سند و چه به دلیل مسلم انگاشتن آن بدون ذکر سند – به اتفاق روایت کرده­اند. در ادامه نام 52 نفر از مشهورترین آنان در بخشی با عنوان «روایان حدیث مباهله از بزرگان تفسیر و حدیث» پیش روی خواننده قرار می­گیرد. سپس نگاهی به متن حدیث مباهله در کتاب­های معتبر (از جمله: به روایت ابن عساکر، احمدبن حنبل در مسند، مسلم­بن حجاج در صحیح، نسائی، حاکم نیشابوری، ابن حجر عسقلانی در شرح خود به صحیح بخاری و ...) انداخته شده و تاملی در نقل­های گوناگون عالمان اهل سنت (به عنوان نمونه: از جمله: ابن شبه، حسین­بن حکم حبری، طبری، سیوطی، زمخشری، حسکانی، ابن کثیر، قاری و ...) شده است. در بخش دوم : همانطور که از عنوان آن مشخص است، تلاش­هایی که برای پنهان و سانسور کردن اصل حدیث صورت گرفته است، بررسی شده­اند. انواع سانسورها و تحریف­های که صورت گرفته عبارتند از: سانسور نام حضرت علی (علیه السلام)، تحریف روایت با افزودن نام عایشه و حفصه، حذف نام حضرت علی (علیه السلام) و افزودن نام برخی از صحابه، حذف نام حضرت فاطمه (علیها السلام) و افزودن نام ابوبکر و عمر و عثمان به همراه پسرانشان و .... در بخش سوم: استدلال­های افراد مختلف (از جمله: امام رضا (علیه السلام)، سید مرتضی، شیخ مفید، شیخ طوسی، شیخ اربلی، شیخ بیاضی، علامه حلی و ... ) بر این آیه آورده شده و در انتهای این بخش با روایات و آیات دیگر این استدلال ها تقویت و اثبات شده است. در بخش چهارم :شبهات وارد شده توسط افراد مختلف (ابن تیمیه، ابوحیان، قاضی ایجی، ابن روزبهان، دهلوی، آلوسی، شیخ محمد عبده و ...) مطرح شده و به صورت جداگانه شبهه هر یک مورد نقد و بررسی قرار گرفته و به آن پاسخ داده شده است تعداد صفحات: 192 صفحه

در برخی از کتابهای اهل سنت روایتهایی در مناقب خلفای سه گانه آمده است. نکتۀ جالب توجه در این روایات اینکه این اسامی، به ترتیب (ابوبکر، عمر و عثمان) در این روایات ذکر شده اند. آیت الله سید علی حسینی میلانی در کتاب احادیث ساختگی، با بررسی این روایات نشان داده است که بسیاری از روایات اینچنینی جعلی و ساختگی هستند. وی در کتاب خویش این روایات را بررسی کرده است: رسول خدا صلی الله علیه وآله به سه خليفه مژدۀ بهشت داده است. روایتی که بیان می کند رسول خدا صلی الله علیه وآله بعد از آمدن ابوبکر و عمر، لباس خود را برای ديدار با عثمان در خانه ش مرتب ساخت و ... روایتی که بیان می کند كوه حرا حرکت کرد و روی آن سه خلیفه بودند و ... سخنى از پيامبر در هنگام بيمارى که از میان صحابه تنها عثمان را خواسته و با او عهدی کرده است که عثمان بدان عهد صبر کرده است؛ فضایل ناشناخته ای که در حدیث معاذ بن جبل به ابوبکر و عثمان نسبت داده شده است؛ روایتی که بیان می کند در هنگام اقدام برای ساخت مسجدی پیامبر گفت ابوبکر، عمر و عثمان جانشینان من هستند. روایتی که بیان می کند رسول خدا صلی الله علیه وآله در رؤیا دیده است که ابوبکر، عمر و عثمان بدو آویخته شده اند. روایتی که بیان می کند خلفا هم سنگان امّت هستند؛ روایتی که بیان می کند خدا به رسولش فرمان داده است چهار نفر را دوست داشته باشد:ابوبکر، عمر، عثمان و علی علیه السلام. روایتی که از نوشتاری روی برگ های درخت بهشتی خبر می دهد که نام خلفا بر آن نقش بسته است. نویسنده با بررسی اسناد و طرق این حدیث ساختگی و جعلی بودن این روایات را نشان داده است. همچنین به کتابهایی از اهل سنت اشاره کرده است که ساختگی بودن برخی از این روایات را یادآور شده اند. شایان ذکر است که بسیاری از این روایات در کتابهای صحیح مسلم و بخاری نقل نشده اند اگرچه در این دو کتاب هم روایات ساختگی بسیاری وجود دارند.

کتابچه مختصر حاضر یعنی"عدم تحریف القرآن" از آیت الله میلانی همانطور که از عنوان هم مشخص است درباره ادله عدم تحریف قرآن به عنوان معجزه ابدیت رسول الله ص بحث می کند . البته خود مصنف در مقدمه کتاب می نویسد که این بحث بسیار با ارزشی است و نیازمند صرف وقت بیشتری است برای بیان جوانب مختلف اعجاز قرآن.

این کتاب بر اساس برخی آثار کلامی اهل سنت به بررسی موضوع امامت پرداخته است و همچنین دیدگاه های شیعه امامیه اثنا عشریه را بیان می دارد. الإمامة في أهم الكتب الكلامية و عقيدة الشيعة الإمامية، تأليف سيد‌‎على حسینى ميلانى، از عالمان معاصر به بررسى موضوع «امامت» از خلال برخى از مهمترين آثار كلامى اهل سنت نظير «شرح المواقف» جرجانى، «المواقف» قاضى عضدالدين الايجى، «شرح المقاصد» سعد تفتازانى و غيره پرداخته و ديدگاه شيعه اماميه اثناعشريه را در اين‌باره بيان كرده است.

کتاب «اصول العامة لمسائل الإمامة، نظریة و تطبیق» نوشته علی حسینی میلانی است. این کتاب با توجه به مباحث امامت در کتب کلامیه، اصول بحث امامت را مطرح می‌ کند که از جهاتی مهم‌ تر از بحث ادله امامت امام بشمار می‌ رود و به گونه‌ ای چهار چوب مباحث امامت می‌ باشد. مؤلف محترم، در 5 فصل مباحث را توضیح داده‌ اند: 1ـ تعریف الإمامة عند الفریقین. 2ـ وجوب نصب الإمام (في أنّه یجب نصبه علی الله أو علی الخلق؟). 3ـ الإمامة من الأصول أو الفروع؟ 4ـ شرائط الإمام. 5ـ طرق تعیین الإمام.

در این مجلد، حدیث غدیر را از حیث روایت و دلالت، بررسی و صحت و تواتر این حدیث و دلالت آن به امامت امیر مؤمنان(علیه السلام) را اثبات نموده و شبهات پیرامون حدیث غدیر را با موشکافی و شکیبایی، پاسخ گفته و در کنار اینها نکات و فواید ادبی، رجالی، حدیثی، تفسیری، تاریخی و کلامی فراوان و نابی را به خواننده عرضه کرده است.

در این مجلد، حدیث غدیر را از حیث روایت و دلالت، بررسی و صحت و تواتر این حدیث و دلالت آن به امامت امیر مؤمنان(علیه السلام) را اثبات نموده و شبهات را با موشکافی و شکیبایی، پاسخ گفته و در کنار اینها نکات و فواید ادبی، رجالی، حدیثی، تفسیری، تاریخی و کلامی فراوان و نابی را به خواننده عرضه کرده است. در این مجلد بیشتر درباره درخواست های امیرالمومنین از صحابه درباره غدیر و پیرامون حدیث معروف غدیر می باشد.

این جلد از کتاب درباره حدیث گرانقدر انا مدینه العلم و پیرامون سند آن می باشد.

در این مجلد، حدیث غدیر را از حیث روایت و دلالت، بررسی و صحت و تواتر این حدیث و دلالت آن به امامت امیر مؤمنان(علیه السلام) را اثبات نموده و شبهات مولوی عبدالعزیز دهلوی، صاحب تحفه اثناعشریه، و نویسندگان پیش و پس از او در این باره را با موشکافی و شکیبایی، پاسخ گفته و در کنار اینها نکات و فواید ادبی، رجالی، حدیثی، تفسیری، تاریخی و کلامی فراوان و نابی را به خواننده عرضه کرده است.