آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

معاد از اصول دین اسلام واز مهمترین اعتقادات همه ی ادیان توحیدی است. وبه معنای بازگشت انسان به اصل وحقیقت هستی وحیات جاودانه است. زنده شدن انسان پس از مرگ برای حسابرسی ودریافت ثواب وعقاب اعمال و مسائل مربوط به عقاید واخلاق او در زندگی دنیوی می باشد. لذا بین سبک زندگی هر انسانی ومعاد وآخرت او ارتباط معناداری بر قرار می باشد. برهمین اساس سوال اساسی در این تحقیق آن است که، کم وکیف ارتباط باور به معاد ونقش آن در سبک زندگی یک انسان مسلمان از منظر آیات وروایات چیست؟ برای پاسخ به این پرسش به روش اسنادی به مطالعه ی آثار ومنابع مرتبط و نزدیک به موضوع اقدام واطلاعات وداده های جمع آوری شده، مورد بررسی وتوصیف وتحلیل قرار گرفت ودر نهایت پس از بحث وفحص، چنین استنباط ونتیجه گیری شد که اعتقاد وایمان و یقین به معاد وزندگی پس از مرگ به معنای حقیقی در همه ی ابعاد، مادّی و معنوی وجزئی وکلّی و فردی واجتماعی، و.. .. تأثیر ونقش مستقیم داشته، انسان را هدفمند، کمال طلب، سعادت خواه، خیر اندیش، صالح ومصلح، تحت نظارت ومحاسبه، پاسخگو ومتخلّق به اخلاق الهی، و... . می گرداند وبه تبع آن آثار مطلوب ونیکی در اصلاح جامعه ورشد وکمال همه جانبه ی آن در پی دارد به طوری که افراد وجامعه خود را تحت نظارت ومراقبت درونی و باطنی دانسته، بر خوردار از تقوی وخوف الهی می گردند وسبک زندگی خود را چنان تنظیم می کنند که بتوانند در محکمه ی عدل الهی جوابگوی آن باشند ودر محاسبه ومحاکمه ی آخرت سربلند وسعادتمند گردند. واژگان کلیدی: معاد باوری، سبک زندگی، فضائل اخلاقی، ثواب وعقاب.

اسلام اهمیت زیادی به اندیشه ورزی و تعقل داده است و در قرآن و کلام معصومین به انسانها سفارش فراوان شده برای استفاده از این نعمت بزرگ الهی و نیز بر حذر بودن از بیکار گذاشتن فکر و اندیشه. در مقایسه با سایر ادیان، اسلام بیشترین اهمیت و ارزش را برای عقل و اندیشه بشر قائل شده است و عقل و شرع را مکمل هم و رابطةبین آن دو را دو سویه و هماهنگ می داند. در احادیث معصومین توجه خاصی به این مسئله شده و بیان شده که تعقل در نهایت منجر به تدین خواهد شد. همچنین دربارة ارزش عقل و خرد سخنان ارزشمندی از پیامبر(ص) و ائمة معصومین علیهم السلام رسیده که جای تأمل بسیار دارد. به همین خاطر موضوع این تحقیق جایگاه معقل در روایات اسلامی انتخاب شده است که در پنج فصل به شرح زیر آمده است. در فصل اول پس از بیان کلیات تعاریفی از تعقل و عقل و رابطة بین این دو آمده است. در فصل دوم اهمیت اسلام به اندیشه ورزی و امتیاز اسلام بر سایر ادیان، رابطة تعقل و تدین و عقل و شرع و محدودة تفکر و تعقل از دیدگاه روایات بیان شده است. در فصل سوم ارزش و جایگاه خرد و خردمند و بعضی از خصوصیات خردمندان در روایات آمده است. در فصل چهارم برخی آفات و موانع تعقل از دیدگاه روایت بیان شده است. در فصل پنجم تبعات و پیامدهای عدم تعقل از نظر قرآن و روایات مورد بحث قرار گرفته است/

زندگی حضرت علی علیه السلام غالباً با جنگ و مبارزه سپری شده و ایشان از حدود 20 سالگی پا به میدان جنگ گذاشته و در اکثر جنگهای صدر اسلام به عنوان قهرمانی بی نظیر حضور داشته و دهها قهرمان نام آور عرب بوسیله او کشته شدند و در دوران حاکمیّتشان نیز جنگهای خونینی اتفاق افتاد که افراد بسیاری بدست ایشان به هلاکت رسیدند. این در حالی است که در زمان خلفای قبل، جامعه در آرامش بود و خبری از جنگهای داخلی نبود. با این وضع صلح گرا بودن حضرت چگونه توجیه می شود؟ در این پژوهش، با اتکاء به نهج البلاغه، ضمن بررسی و نقد برخی انتقادات و بیان دلایل و شواهدی بر صلح جویی امام علی علیه السلام، مخصوصاً در جنگهای زمان خلافتشان، نگاه حضرت به جنگ و صلح، براساس آموزه های دین اسلام، به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف متعالی الهی، برسی شده و رویکرد امام به صلح و نفی جنگ و خشونت و مبانی و مقررات حضرت در این زمینه، به مخاطبین عرضه شده است.