آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع این رساله بررسی وحدت و کثرت در آثار عطار و جامی است. ابتدا به توضیح اصطلاحات مهم مربوط به این رساله ، از جمله وحدت ، کثرت ، کثرت در وحدت ، تجلی ، ظهور و ... پرداخته شده. در فصل سه و چهار زندگی این دو عارف و شاعر بزرگ ایران و جهانبینی عرفانی آنها به طور کلی بیان شده.فصل پنجم به بررسی وحدت آفاقی و وحدت انفسی از نگاه عطار و جامی پرداخته شده که سعی شده در این فصل نظر عرفا و فلاسفه نیز مورد توجه قرارگیرد.در فصول ششم و هفتم به موضوع اصلی رساله اشاره شده و سعی شده بامطالعه آثار این دو عارف به هدفی که مورد توجه بوده رسیده باشیم .عرفای اسلامی برای بیان این که مخلوقان عین خدا و همه هستی تجلی وجود خداوند هستند به روش زیبایی وحدت و کثرت را با هم جمع کرده اند. عطاربرای این مطلب فنای ذات و صفات بنده را در سه مرحله وحدت انفسی و وحدت آفاقی و بقای پس از فنا تلاش کرده تا جمع دو نقیض وحدت و کثرت را به زبان شعر بیان کند . جامی نیز برای بیان اندیشه وحدت و کثرت در عرفان از زبانشعر و تمثیل و تشبیه استفاده کرده. حاصل کلام آنکه تمام عرفا در پی یافتن حقیقت واحدی بودند که سرچشمه هستی و وجود حقیقی عالم است و آن خداست. ولی چون خود را در صور و تجلیات کثرت متجلی می سازد به نظر کثیر می رسد.با این همه این تقسیمات واحد وکثیر) وحدت و کثرت ( تنها ذهنی است و عالم و خدا دو جنبه از یک حقیقت اند.

چکیده:هدف این پروژه بررسی تأثیر تعالیم نظری و عملی عرفان بر مسائل تربیتی انسان است . اول به کلیات سپس به مبانی عرفان، مفهوم عرفان و هدف زندگی از منظور عرفان پرداخته شده است، سپس نقش تربیتی آموزه های نظری عرفان اسلامی در زندگی انسان: عنصر معنویت، وسعت دید، تغییر نگاه به زندگی و انسانها بررسی شده و آنگاه چنانچه انسان خود تمایلی به تعالی و ذات قدسی اش داشته باشد و خواهان پذیرش سختیهای سیر قوس صعودی باشد ، هیچ مانعی نمی تواند سر راه تربیت او قرار گیرد.زیرا او در مسیر کمال گام برداشته است و خدای متعال نیزاین امکان را برای همه انسانها فراهم نموده تا بتوانند متصف به صفات و کمالات الهی شوند.لذا بر حسب ضرورت این پژوهش ابعاد تربیتی و عرفانینفس، عزت نفس، تقوا، مجاهدت، معرفت، صدق و اخلاص، رضا و محبت، صبر و شکیبایی و ... از دیدگاه امام محمد غزالی و قشیری و علما و صاحب نظران مطرح شده است را بررسی می کنیم.عوامل فوق باعث تقویت و تدوام زندگی خانوادگی از نظر عرفان اسلامی برای جوانان و نوجوانان بوده و می تواند راه صحیح عرفان را به آنان معرفی نماید تا دچار انحراف فکری و تغییر از مسیر صحیح زندگی نشوند.

خلقت و مباحث پیرامون آن یکی از موضوعاتی است که در همه ادوار، ادیان و فرق مختلف محور بحث بسیاری از متفکران، متکلمان ، عرفا و فلاسفه بوده و هست. محیی الدین ابن عربی از جمله کسانی است که با گستردگی افکار و آثارش برای هستی قائل به سلسله مراتبی می شود و از آن تحت عنوان حضرات خمس یاد می کند او در باب صادر اول یا نفس رحمانی فرایند وجود دادن خداوند به عالم را به تنفس یک متنفس تشبیه می کند و می گوید : نفس رحمانی بنیاد و جوهر همه اشیاست، آن ها در نفس رحمانی به ویژگی های خاص خود متحقق می شوند و به واسطه این نفس ،« اعیان ثابته» به « اعیان موجوده» تبدیل می شوند. پژوهش حاضر که تحت همین عنوان نفس رحمانی یا نفس الرحمان به رشته تحریر در آمده شاهدی بر رویکرد فلسفی و عرفانی محیی الدین ابن عربی است که در مجموع مباحث این رساله در شش فصل کلیات، حضرات خمس ، اسماء و صفات حق، نفس رحمانی ، آفرینش و در نهایت انسان کامل تنظیم و تقدیم حضور علاقمندان می گردد.

پژوهش حاضر به بررسی جایگاه مکاشفه و رویا براساس رساله قشیریه و تجربهدینی پرداخته وضمن بررسی آراء عرفا و فلاسفه، وجه تمایز و تشابه هریک را بررسی می نماید. تحلیل مفهومی مکاشفه و رویا و تجربه دینی مقدمه ای برای تحلیل ماهوی این دو امر است ، تجربه به لحاظ کاربرد، تحول و به لحاظ حقیقت، ذو مراتب است که ژرف ترین مرتبه آن تجربه دینی است. تجربه دینی، اصطلاحی است که دین پژوهان مغرب زمین از نیمه دوم قرن نوزدهم آن را رواج دادند .تجربه یکی از راه های کسب معرفت و پدیده ای باطنی و حالتی انفعالی است که در وجود صاحبشپدیدار می گردد و شخص نسبت به آن آگاه می باشد ، اگر موضوع تجربه امری ماورای طبیعت، همچون خداوند یا تجلیات اوباشد و یا خداوند به عنوان حقیقت غایی در آن رخ بنماید ، چنین تجربه ای دینی خواهد بود .مکاشفه، شهود و رویت ، نزد عرفا دارای مفاهیم گوناگون است . مشاهده ، سقوط حجاب و تجلی حق در قلب عارف است که پس از مجاهدت و رفع رسوم و تعینات حاصل می شود . تحلیل دیدگاه های مختلفدرباره ماهیت تجربه دینی و هویت مکاشفه عرفانی نشان می دهد ، هردو امری باطنی هستند و استهلاک ، وحدت ، هوشیاری ، غفلت زدایی و حضور ، مولفه های مشترک آن دو است .اختلاف مهم تجربه دینی و مکاشفه و شهود عرفانی در شرایط حصول هریک می باشد . عرفای مسلمان در توصیف

با عنایت بهلزوم اخلاق و فلسفه آن با توجه به معضلات اخلاقی جامعه بشریو معرفی الگوی اخلاقی ، آراء عارف بزرگ جهان اسلام خواجه عبدالله انصاری وتشخیص و توافق نظر او با آراء و الگوهای اخلاقی دینی عرفانی ضرورت این پژوهش احساس می گردد.در ابتدا تعریف و فلسفه اخلاق و لزوم آن مورد پژوهش قرار گرفت و سپس شناسایی نظری در مفاهیم اخلاقی از طریق الگوی مناسب که خود عامل آموزه های اخلاقی باشد که در این راستا شخصیت خواجه عبدالله انصاری از طریق روش تحقیق و کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به اینکه ایشان یک شخصیت عرفانی اخلاقی محسوب می شود و در نوشته هایش کاملاً مشخص است، لذا ارتباط بین اخلاق و عرفان نیز بررسی شد و مشخص شد که با هم رابطه ی نزدیکی دارند و اخلاق زیر مجموعه عرفان واقع می شود و با بررسی کتاب منازل السّائرین بخش اخلاق که در ده باب به نامهای صبر- رضا- شکر- حیا- صدق- ایثار- خُلق- تواضع- فتوّت- انبساط می باشد نتیجه چنین بدست آمد که شیخ الاسلام با مذهب حنبلی مخالف با اهل کلام بود و اظهار کرامت نزد مردم را غرور می دانست و کوشید اصول سه گانه ذیل را در افکار مردم غرس کند.1- معرفت حق2- تطهیر فکر 3- حسن سلوک تمامی مفاهیم عرفانی استخراج از بطن آیات قرآن کریم شده اند که مویّد شیوه زاهدانه اوست و برای جامعه اسلامی مفید می باشد.او سعی کرده قوّت عزم و اراده برای آنکه اعمال ، مظاهر فکر است ، را در مردم ایجاد کند.شریعت را با طریقت و حقیقت آمیخت او عبادت را حق و عبادت بدون معرفت را عبث می دانست و توحید بدون معرفت را صحیح نمی دانست. مصباح سعادت ابدی را در حصول طریق حق می دانست. همگان را توصیه به دانستن ارزش اوقات می کرد. دنیا را دار عبور می داند نه جای سرور.عزت را در تواضع می دانست که اگر انسان می دانست اصل او چیست تکبر نمی کرد. لیک این منافات ندارد به آن که دنیا در جهت مصالح خاصه و عامه بکار گرفته شود چون غرض او این است که دنیا هدف برتر نباشد. چون نوشته هایش زیبا و آهنگین و بعضی به سبک ایرانی می باشد برای نسل جوان که طالب زیبایی هستند متناسب می باشد و به جهت اینکه مطالب را در سه سطح (عامه- سالک و محقق) عنوان کرده است؛ لذا برای همه گروه های سنی مناسب می باشد.

عرفان شیعی، عرفان ناب اسلامى است که برگرفته از متن قرآن کریم و سنّت و سیره علمى و عملى اهل بیت علیهم السلام می‌باشد و عرفانى جامع و کامل است. در واقع شیعه حقیقی، عارف واقعی و عارف حقیقی شیعه واقعی خواهد بود. طی بررسی‌های این پژوهش بسیاری از سخنان عرفا و اهل بیت در مورد شاخصه‌های عرفان شیعی با یکدیگر مشترک هستند. شاخص های مطرح شده (همچون شریعت محوری، توحید محوری، تمایز خدا و عقل، و...) با عرفان اهل سنت و سایر فرق مشترک‌اند. بنابراین هیچ دیدگاهی شاخصه‌های عرفان شیعی را به طورکلی خاص شیعه معرفی نمی‌نماید. آنچه که این شاخص‌ها را در عرفان شیعی خاص و مطرح می‌کند تعریف و مقصود شیعه است که کاملاً متفاوت و گسترده‌تر می‌باشد. اما از آنجایی که عرفان شیعی عرفان ولائی است ولایت آموزه‌ی عرفان شیعی است که حضرت علی (ع) آغازگر و حضرت مهدی (عج) خاتم ولایت است.هدفهدف پژوهش حاضر بررسی آموزه‌های عرفان شیعی در آثار عطار نیشابوری می‌باشد. در ابتدا به بررسی آموزه‌های عرفان شیعی و مقایسه آن با شریعت اسلامی و سپس استخراج تمام جلوه‌های عرفانی عطار از میان آثار مسلم وی و از میان آنها به استنباط و بررسی عرفانی شیعی پرداخته است.نتایجطبق نتایج به دست آمده می‌توان گفت: عرفان شیعی به روابط و وظایف انسان با خود، جهان و خدا توجه ویژه‌ای دارد. درواقع در عرفان شیعه بیشتر به بعد عرفان عملی پرداخته و توجه می‌شود. بنابراین در پژوهش حاضر عقلانیت و خردورزی، اعتدال و میانه‌روی، آخرت‌گرایی در کنار توجه به مسائل زندگی و دنیا را نیز با تعریف اهل بیت جزء شاخص های مختص عرفان شیعی معرفی و بررسی ‌گردید. عطار نیز، اساس همه مراتب کمال را ولایت می‌داند. از نظر عطار نیز ولایت باطن نبوت و رسالت است. همچنین عطار در آثارش به مسئله ولایت اهل بیت و ختم آن به حضرت مهدی (عج) و به ستایش و ابراز ارادت به اهل بیت خصوصاً حضرت علی به عنوان امام و ولی بسیار پرداخته است. پژوهش حاضر در خصوص مذهب عطار به طور قطع نظری ندارد اما می توان طبق مطالب مطرح شده در این پژوهش گفت عطار به دلیل شرایط زمانی تقیه نموده است.

این پژوهش با هدف بررسی صبر با تکیه بر آیات و روایات در هفت بخش با این موضوعات به نگارش درآمده است: بخش اول، ماهیت و ضرورت صبر: صبر و هم خانواده های آن در قرآن، ضرورت صبر، حکم تشریعی صبر؛ بخش دوم، زمینه های صبر: صبر در بلاهای دنیا، صبر در برابر خواهش های نفس، صبر در مقام فرمانبرداری خداوند، صبر در راه تبلیغ دین، صبر در میدان جنگ، صبر در مقام معاشرت با مردم، درجات و مراتب صبر؛ بخش سوم، قهرمانان صبر: حضرت ایوب، یعقوب، یوسف، اسماعیل و پیامبران اولوالعزم؛ بخش چهارم، آفات و پشتوانه صبر؛ بخش پنجم، هماهنگی صبر با ارزش های معنوی: هماهنگی صبر با ارزش های معنوی، تجلیل و تکریم ویژه از صابران؛ بخش ششم، فوائد و نتایج صبر و صبر در اشعار فارسی؛ بخش هفتم، صبر در احادیث: صبر در احادیث، مقایسه صبر در متون نهج البلاغه و صحیفه سجادیه

دین اسلام غیر از صورت ظاهری، احکام باطنی هم دارد و شریعت با آنکه علم به ظاهر است، مانع تحصیل علم باطنی همچون طریقت و حقیقت نمی شود؛ زیرا رابطة ظاهر و باطن، رابطه ای حقیقی است نه تصنّعی و ساختگی و باطن، اعمال ظاهری را هدایت و تغذیه می کند، چنان که «ایمان» مستلزم اعمال باطنی قلب است و «نیّت» اصل و روح همة اعمال است و سیّد حیدر آملی شریعت و فروع خمسة آن مانند نماز، روزه، حج، زکات و جهاد را در مراتب سه گانه شریعت، طریقت و حقیقت اثبات می کند و مانند عرفای دیگری همچون رشید الدّین میبدی در کشف الأسرار و ابوسعید ابی الخیر برای اثبات این پیوند به این حدیث رسول الله استناد می نماید: «الشَّرِیعَةُ أَقوَالِی وَ الطَّرِیقَةُ أَفعَالِی وَ الحَقِیقَةُ أَحوَالِی...». به همین دلیل، عرفا هماهنگی سلوک عارف با قرآن و احادیث را از اصول اساسی سلوک می دانند.

هدف از این پژوهش آشنایی با چله نشینی، آداب و شرایط آن است و اینکه سالک چگونه می تواند با خلوص چهل روزه نفس خود را تصفیه و تزکیه کند و به قرب الهی برسد. روش پژوهش : این مطالعه یک مطالعه مروری، کتابخانه ای و اسنادی است. نتیجه کلی : نتیجه این پژوهش نشان داد که چله نشینی نوعی اعتکاف، دوری گزیدن از جامعه و تزکیه نفس و خودسازی است با این هدف که فرد معتکف آگاهانه چهل شبانه روز بیشترین پهیز را از خوردن، خوابیدن، گفتن و مخالطت کرده و به ذکر و دعا پرداخته تا بتواند با تزکیه نفس به قرب الهی برسد

گناه به معنی جرم و خطا فعلی است که انسان به اختیار آن را انجام می دهد و از دید عرفا کلیه اموری که انسان را از خدا دور می کند گناه است. ریشه گناه در نفس آدمی است که او را به سمت صفات رذیله سوق می دهد. رده های مختلفی برای دوری و اجتناب از گناه وجود دارد که از جمله آنها ذکر است که صوفیه توجه فراوانی به آن کرده اند. گناه قلب انسان را تیره و تار می کند و مانع از تابش نورالهی می شود ولی از آنجاییکه لطف ایزدی همیشه شامل حال بندگان است توبه را برای گناه کاران قرارداده است. و توبه بازگشت همراه با پشیمانی و ندامت را گویند. افراد مختلف با توجه به مقام شان درجات مختلف از توبه دارند عوام از خطا و معصیت توبه می کنند و خواص از غفلت خویش در برابر پروردگار، ولی نکته مهم آن است که توبه باید حقیقی بود و مورد بخشش خداوند قرارگرفت هرچند که گناه حضرت آدم ترک اولی بود ولی بخاطر غفلت و سرپیچی از امر پروردگار مستوجب عذاب شد. سرپیچی از امر پروردگار موجب ایجاد حجاب می شود که حجاب همان مانع و حائل میان بنده و پروردگار و معرفت به اوست و تمام تلاش عارف عاشق این است که این حجاب ها را که مهم تر از همه آنها حجاب وجود است را کنار بزند تا به حقیقت و معرفت خدا واصل شود. و این پژوهش شامل موارد ذیل است گناه، توبه، گناه و توبه حضرت آدم، حجاب