آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

هگل در تأثیرگذارترین فصل مهم‌ترین اثر فلسفی‌اش، یعنی پدیدارشناسی روح، این ادعاهای محوری و خلع سلاح‌کننده را مطرح می‌کند که «خودآگاهی خود میل است» و این که «ارضاء» خود را تنها در خودآگاهی دیگری به دست می‌آورد. هگل در مورد خودآگاهی، تفسیر جدیدی از این ادعاهای انقلابی ارائه می‌کند که ریشه‌های آن‌ها را در فلسفه کانت جستجو می‌کند و ارتباط مستمر آنها را با تفکر معاصر نشان می‌دهد. همانطور که رابرت پیپین در کتاب «خودآگاهی نزد هگل» نشان می دهد، هگل استدلال می کند که ما باید روایت کانت از ماهیت خودآگاه را به عنوان ادعایی در فلسفه عملی درک کنیم، و بنابراین ما به دیدگاه های کاملا متفاوتی از احساسات انسانی، شرایط شناخت ما از جهان، و ماهیت اجتماعی سوبژکتیویته و هنجاری منتقل میشویم. پیپین توضیح می دهد که چرا این فصل از پدیدارشناسی هگل را باید به عنوان اساس فلسفه قاره ای بسیار متأخر و سنت های مارکسیستی، نئومارکسیستی و نظریه انتقادی دانست. او همچنین تفسیر خود از اظهارات هگل را با تفاسیر تأثیرگذار فصلی که فیلسوفان جان مک داول و رابرت براندوم ارائه کرده‌اند، مقایسه می‌کند.

پلامناتز در شرح و نقدی بر فلسفه ی اجتماعی و سیاسی هگل بیشتر متأثر از تعابیر جناح چپ مکتب هگل است و با استفاده از همین تعابیر به استدلال پدیدارشناسی روح توجه بیشتری دارد. به نظر او اندیشه ی هگل درباره ی آگاهی و پویش های ذهن انسان اندیشه ای ارزشمند است. یکی از مسائل همیشگی وضع بشری این است که انسان همواره نیاز دارد جایگاه خود را در جهان بیابد و از لحاظ فکری و عاطفی با خود و با جهان به سازش برسد و خرسند شود. به نظر پلامناتز یکی از علایق مهم فلسفه ی هگل همین پویش ذهن انسان به سوی خرسندی است. از سوی دیگر پلامناتز به نقد دستگاه کلی فلسفه ی هگل و اندیشه ها و پیش فرض های آن و انسجام منطقی آن ها می پردازد. هدف او عرضه ی دورنمایی کلی نیست بلکه «وارد خانه می شود و به تجسس می پردازد.» به علاوه هدف نویسنده صرفا یافتن هماهنگی یا ناهماهنگی درونی آن فلسفه یا بهترین و وفادارترین تعبیر آن نیست بلکه می کوشد تا اهمیت آن را از لحاظ مسائل همیشگی انسان روشن سازد.

کتاب حاضر اثر «رابرت استرن»، شرحی مقدماتی و منسجم از «پدیدارشناسی روح»، نوشته «فردریش هگل» است. پدیدارشناسی روح، یکی از بزرگ‌ترین آثار فلسفی تاریخ است. نگارنده تلاش کرده تا کل فرایند تکوین روح را با زبانی قابل فهم و با تعهد به متن پدیدارشناسی و حفظ پیوستگی دیالکتیکی آن تفسیر کند.

در این کتاب، هگل به بررسی تکاملی که انسان از یک وجود ذاتی و شخصیتی به سوی تطورهای اجتماعی و تاریخی می‌پیماید، می‌پردازد. او تلاش می‌کند تا روابط بین انفعالات فردی و انسان به عنوان جزء از جامعه را به عنوان جزء از یک سیر تاریخی فلسفی نمایش دهد. هگل در این کتاب به تضادها و تعارض‌هایی که در فرآیند انسانیت و تطور فکری و اجتماعی وجود دارد، می‌پردازد و سعی دارد تا به یک ترکیبی از ذاتیت فردی و تعاملات اجتماعی برسد.

ترجمه ماشینی : این کتاب شناخته‌شده‌ترین و تأثیرگذارترین اثر هگل، «پدیدارشناسی روح» را با تفسیر آن به‌عنوان استدلالی واحد برای یک ادعای فلسفی واحد معرفی می‌کند: اینکه انسان‌ها به آزادی خود از طریق درک گذشته‌نگر خود دست می‌یابند. لری کراسنوف در نثری واضح و غیر فنی، این ادعا را در چارچوب تاریخ فلسفه مدرن قرار می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه آن را در بخش‌های اصلی متن هگل بسط می‌دهد. نتیجه یک راهنمای قابل دسترس و جذاب برای یکی از پیچیده ترین و مهم ترین آثار فلسفه قرن نوزدهم است که مورد توجه همه دانش آموزان و معلمان شاغل در این زمینه خواهد بود.