آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

شرح کتاب شریف منطق مظفر توسط عمار ساعدی که در سه جلد تنظیم شده است. در این کتاب سعی شده است که منطق علامه مظفر با بیانی شیوا و روان توضیح داده شود تا مخاطب با سختی کمتری در فهم متن منطق مظفر داشته باشد.

ترجمه ماشینی : مارینا مارن در افلاطون و آریستوفان ادعا می کند که جستجوی ما برای عدالت جمعی باید با خودآزمایی آغاز شود. درک این موضوع که چیزهایی وجود دارد که ما نمی‌توانیم درباره خودمان بدانیم مگر اینکه موضوع یک شوخی قرار بگیریم، جزء جدایی ناپذیر چنین خودسنجی است. جوک ها دیدگاه جدیدی در مورد سیاست و اخلاق ما ارائه می دهند. آنها برای خودآگاهی مدنی ما ضروری هستند. مارن این مورد را با کنکاش در جمهوری افلاطون، اثری بنیادی در فلسفه سیاسی مطرح می کند. در حالی که جمهوری صراحتاً انحطاط و طمع یک ظالم را محکوم می کند، حمله افلاطون به ایده آلیسم سیاسی هم جدی و هم کمدی است. در واقع، افلاطون از همان آثار کمدی و ترانه های نمایشنامه های آریستوفان استفاده می کند. کتاب مارن گفتگوی بدیع را بین سه اثر آریستوفان - زنان مجلس، شوالیه‌ها و پرندگان - و فلسفه افلاطون ایجاد می‌کند و پرسش‌های مهمی درباره اعتقادات فردی و جستجوی شخصی فرد برای عدالت ایجاد می‌کند. این آثار محاوره‌ای نقدهایی از استبداد ارائه می‌کنند که به نوبه خود درخشان، کوبنده و پرشور هستند و ایرادات و ایده‌آل‌ها را به یک اندازه روشن می‌کنند. کمدی فلسفی استبداد را در افراد و نیز نظام‌های حکومتی که ادعا می‌کنند عادلانه و خوب هستند، آشکار می‌کند. این نقد به همان اندازه که در زمان ارسطوفان و افلاطون در برابر بی‌عدالتی‌های معاصر تأثیر داشت. یک کار جدید مبتکرانه توسط یک محقق نوظهور، افلاطون و آریستوفان نشان می دهد که کمدی - در کنار فلسفه و سیاست - برای خودآزمایی ضروری است. و بدون چنین بررسی، امیدی به زندگی عادلانه نیست.

ترجمه ماشینی : این کتاب درسی، افلاطون و ارسطو را به عنوان دو متفکر مهم و پیشگامانه اندیشه اروپایی از دوران فلسفه کلاسیک یونان معرفی می کند. نویسنده در لابلای اندیشه پیچیده خود جهت گیری مقدماتی ارائه می دهد و متافیزیک، مسائل دانش و اخلاق آنها را ترسیم می کند. او از این واقعیت دور می شود که هر دو متفکر در تلاش برای غلبه بر مشکلات دوره خود از طریق بومی سازی انسان در یک نظم سلسله مراتبی از موجودات، که در مسائل امکان شناخت و نیز رفتار صحیح را ملزم می کند، مشابه یکدیگر هستند.

ترجمه ماشینی : غالباً تصور می شود که فلسفه در غرب لاتین قرون وسطی قبل از سال 1200 تحت سلطه افلاطونیسم بوده است. مقالات این جلد با فهرست‌نویسی، توصیف و بررسی سنت منطق ارسطویی در این دوره، بررسی تأثیر آن بر نویسندگانی که معمولاً در سنت ارسطویی قرار می‌گیرند (اریوگنا، آنسلم، گیلبرت پوآتیه)، و نیز نگاهی به برخی از این دیدگاه، این دیدگاه را زیر سؤال می‌برند. از ویژگی های افلاطون گرایی اولیه قرون وسطی. آبلارد، درخشان ترین منطق دان عصر، موضوع اصلی سه مقاله است و کتاب با دو بحث کلی دیگر درباره چگونگی و چرایی مطالعه فلسفه قرون وسطی به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی : ماشین انسان شناسی مفهومی است که توسط فیلسوف ایتالیایی جورجیو آگامبن برای اندیشیدن به رابطه بین حیوانیت و انسانیت فرموله شده است. چنین مفهومی در چارچوب چیزی به وجود می آید که ما آن را زیست سیاست می نامیم. ماشین انسان‌شناختی را می‌توان به عنوان ماشینی مفهومی تعریف کرد که هدف آن از مفصل‌بندی و جدایی بین کره حیوانی و انسانی، تولید انسان است. با این حال، چنین تفکیک و جدایی صرفاً یک سوگیری هستی‌شناختی ندارد، بلکه یک سوگیری سیاسی دارد، که در نهایت یک زندگی برهنه را پشت سر می‌گذارد، ماشینی در بخش‌های مختلف دانش، از جمله الهیات، فلسفه و علم محدود به مکانی از عدم تمایز کامل. . آگامبن در اثر L'Aperto توجه ویژه ای به تفکر هایدگر در مورد حیوانیت و انسانیت دارد. در این پژوهش به دنبال این است که نشان دهد چگونه اندیشه این فیلسوف آلمانی با ماشین انسان شناسی پیوند بالایی دارد. جدایی رادیکالی که هایدگر بین حیوان و دازاین ایجاد کرد، به پرتاب حیوانیت، یعنی انسان زنده، به یک منطقه کاملاً نامعین ختم می‌شود، بنابراین امکان تولید یک زندگی برهنه را فراهم می‌آورد، زندگی‌ای که خود را با حیوانیت یکی نمی‌داند، زیرا انسان است. و نه با انسانیت، زیرا حیوان است (و نه دازاین) اندیشیدن به سیاستی بدون ماشین انسان شناسی، اندیشیدن به سیاستی است که اجازه تولید «زندگی برهنه» را نمی دهد، یعنی زندگی هایی که انسانیت آنها می تواند برداشته شود، کنده شود. زندگی برهنه آن زندگی است که در آن حیوانیت و انسانیت کاملاً نامشخص و نامشخص است و بنابراین کاملاً در معرض دید و مرحمت قدرت های سیاسی قرار دارد. ، در نحوه تصور و تفکر ما از حیوانیت و انسانیت. این تغییر هستی‌شناختی هم هستی‌شناسی کلاسیک را که توسط افلاطون و ارسطو پایه‌گذاری شد و هم ایده انسانیت جداگانه یا بخشی از حیوانیت را زیر سوال می‌برد