آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : زمانی که جی مور و برتراند راسل علیه «هگلیسم» معلمان خود قیام کردند و سنت فلسفه «تحلیلی» را آغاز کردند، لحظه ای مهم در شکاف رو به رشد بین فیلسوفان انگلیسی-آمریکایی و اروپای قاره ای رخ داد. در این کتاب جدید، جان مک داول بر اساس ذهن و جهان بسیار مورد بحث خود - یکی از کتاب‌های بسیار مورد توجه در فلسفه معاصر - استوار است. مک داول که مدتهاست به دلیل رویکرد جدید خود به مسائل معرفت شناسی معاصر، فلسفه زبان و فلسفه ذهن مورد توجه قرار گرفته است، با الهام گرفتن نه تنها از فیلسوفان تحلیلی، بلکه از فیلسوفان قاره ای، برخی از فیلسوفان تحلیلی جریان اصلی در ذهن و جهان را شوکه کرد. به ویژه هگل مک داول استدلال می کند که ریشه برخی از مشکلات فلسفی معاصر را می توان در موضوعاتی یافت که برای اولین بار توسط کانت تشخیص داده شد، و بهترین راه برای دستیابی به آنها این است که آن مسائل را همانطور که در نوشته های هگل و سلرز تغییر شکل داده اند دنبال کنیم. . داشتن جهان در منظر گامی تعیین‌کننده در جهت بهبود شکاف‌ها در فلسفه معاصر خواهد بود، با نشان دادن اینکه چگونه روش‌های اصلی این دو سنت عمیقاً درهم‌تنیده باقی می‌مانند و با آشکار کردن اینکه چگونه فیلسوفان در هر دو اردوگاه ممکن است هنوز از یکدیگر بیاموزند.

ترجمه ماشینی : اسلاوی ژیژک در فاصله کمتر از پنج سال و با انتشار چهار کتاب راهگشا، شهرت یکی از متفکران دستگیر کننده، بصیر و رسواکننده اخیر را به دست آورده است. شاید بیش از هر نویسنده دیگری، نوشته‌های او قانع‌کننده‌ترین شواهد موجود برای شناخت ژاک لاکان به‌عنوان فیلسوف برجسته عصر ما باشد. ژیژک در گام برداشتن با منفی، نقد معاصر ایدئولوژی را به چالش می کشد و با انجام این کار راه را برای درک جدیدی از تضاد اجتماعی، به ویژه طغیان های اخیر ناسیونالیسم و مبارزه قومی باز می کند. ژیژک می پرسد آیا ما محدود به جهان پست مدرنی هستیم که در آن حقیقت به تأثیر احتمالی اعمال گفتمانی گوناگون تقلیل می یابد و سوبژکتیویته ما از طریق انبوهی از مواضع ایدئولوژیک پراکنده می شود؟ پاسخ او خیر است و راه خروج، بازگشت به فلسفه است. این بازنگری به ایده آلیسم آلمانی به ژیژک اجازه می دهد تا نقد ایدئولوژی را به عنوان ابزاری برای افشای پویایی جامعه ما بازنگری کند، که یکی از جنبه های مهم آن بحث بر سر ناسیونالیسم است، به ویژه آن گونه که در بالکان گسترش یافته است - خانه ژیژک. او بحث در مورد ناسیونالیسم را وارد حوزه سیاست فرهنگی معاصر می کند و بن بست متمرکز بر ملی گرایی ها را همزمان با آرمان های فاشیستی و ضد استعماری می شکند. ژیژک به طرز تحریک آمیزی استدلال می کند که آنچه باعث تضاد ناسیونالیستی و قومیتی می شود، امتناع جمعی از لذت خودمان است. این اثر با استفاده از نمونه‌هایی از فرهنگ عامه و تئوری عالی برای روشن کردن یکدیگر - اپرا، فیلم نوآر، جهان‌شمولی سرمایه‌داری، بنیادگرایی مذهبی و قومی - گواهی می‌دهد که بسیار رادیکال‌تر از سوفیست‌های پست مدرن، کانت و هگل هم‌عصران ما هستند. .

ترجمه ماشینی : سخنرانی‌های دیتر هنریش در مورد ایده‌آلیسم آلمانی اولین تماسی بود که یک فیلسوف بزرگ آلمانی از زمان شروع جنگ جهانی با مخاطبان آمریکایی از زمان آغاز جنگ جهانی برقرار کرد که در سال 1973 که برای اولین بار ارائه شدند، برق‌آمیز شدند، و در سال‌های پس از آن، با دست به دست شدن رونوشت‌ها تبدیل به افسانه شدند. II. آنها تا به امروز یکی از شیواترین تفاسیر سنت فلسفی مرکزی آلمان و نحوه ارتباط آن با دغدغه های فلسفه معاصر هستند. به لطف کار ویراستاری دیوید پاچینی، یکی از ممیزان اصلی دوره هنریش، سخنرانی ها با حاشیه نویسی در اینجا ظاهر می شوند که آنها را به نسخه های شاهکارهای فلسفه آلمان که اکنون در دسترس هستند مرتبط می کند. هنریش جنبشی را که از کانت به هگل منتهی شد، با تفسیری از ساختار و تنش‌های سیستم کانت توصیف می‌کند. او جنبش کانتی و احیای اسپینوزا را، همانطور که توسط F.H. Jacobi ترسیم کرده است، در شرایط فکری آن زمان و در انگیزه های فلسفی تفکر مدرن قرار می دهد. و او انگیزه های دکترین علم فیشته را توضیح می دهد. هنریش این تاریخ را به فلسفه اصلی هولدرلین شاعر و اندیشه بنیانگذاران رمانتیسیسم، نوالیس و فردریش شلگل، مرتبط می کند. او با تفسیری از طرح اساسی سیستم هگل به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی : این اثر کمک مهمی به مطالعه فلسفه آلمانی در جهان انگلیسی زبان است. بخش اول از دو بخش، هسته اصلی تحلیل های ست از آثار کانت، فیشته، شلینگ و هگل، در تابستان 1880 نوشته شد، در حالی که نویسنده یک محقق دوره گرد هیبرت بود. قسمت دوم، فلسفه دین، چنانکه از نتایج بخش اول حاصل شده است، به درخواست متولیان امر نوشته شده است. همانطور که نویسنده در مقدمه خود بر نسخه 1882 اعلام می کند، توجه خود را به موقعیت متافیزیکی اساسی که توسط چهار متفکر اشغال شده است محدود می کند. فیشته مورد توجه ویژه‌ای قرار گرفته است و تعدادی از آثار هر یک از فیلسوفان که در زمان نگارش مورد غفلت قرار گرفته‌اند، به‌طور کامل مورد بررسی قرار گرفته‌اند. کاملاً می‌توان گفت که آثار اندرو ست نقش مهمی در شکل‌گیری ایده‌آلیسم بریتانیا و تمرکز آن بر ایده‌آلیست‌های آلمانی مانند آنچه در اینجا مورد بررسی قرار می‌گیرد، داشت. اما جدای از این نقش، این اثر تحلیلی درخشان از اندیشه آلمانی است که حتی برای خوانندگان امروزی نیز جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این متن به بررسی مرز بین فلسفه و منطق صوری در کانت و هگل می پردازد. مقوله خاصی از «کمیت» را به عنوان نقطه ای برای بررسی دغدغه های معماری بزرگتر کانت و هگل در نظر می گیرد. تحلیل رابطه ی کانت بین کمیت در منطق صوری و در منطق استعلایی او دو رویکرد مکمل اما متمایز را آشکار می کند که مرز بین فلسفه و منطق صوری را حفظ می کند. در مقابل، در علم منطق هگل، هم رویکردی بدیع به برخورد سنتی کمیت در منطق و هم بازسازی رابطه منطق با همه تعینات فکری دیگر را می‌یابیم. منطق و حدود فلسفه در کانت و هگل با بررسی رابطه منطق و فلسفه صوری در کانت و هگل بر اساس تحلیل دقیق کمیت منبعی برای تفسیری آگاهانه تاریخی از انقلاب‌های منطقی فراهم می‌کند. عصر دیجیتال ما

ترجمه ماشینی : این تحقیق تحلیلی تاریخی-تفسیری از بازتنظیم هگل از اصل تنظیمی غایت‌شناسی کانت به یک اصل سازنده است. کانت غایت شناسی را به قوه قضاوت بازتابی نسبت می دهد که در آن به عنوان راهنمای تنظیم تحقیق به کار می رود، اما دانش واقعی را تشکیل نمی دهد. هگل استدلال می کند که اگر کانت غایت شناسی را به یک اصل سازنده تبدیل کند، آنگاه نظریه بسیار جامع تری خواهد بود که قادر به غلبه بر اقتضائات در علم طبیعی است و از این رو، شکاف بین علم طبیعی و الهیات را پر می کند. در این مقاله من استدلال می‌کنم که دفاع هگل از گذار از علوم طبیعی به الهیات در نهایت ناموفق است، زیرا مبتنی بر غریزه عقل است، که ویژگی غریزی عقلانیت انسانی به گذار فراتر از اقتضای باقی‌مانده در درک تجربی ما از طبیعت است. ، به درک الهیاتی از طبیعت، که در آن همه جنبه های طبیعت لزوماً مرتبط هستند.

ترجمه ماشینی : این تز استدلال می کند که ادعای هگل مبنی بر اینکه آمدن مسیح محور مرکزی تاریخ است، مستلزم نقطه گذاری دوگانه تاریخ توسط واقعه مسیح است. همانطور که بندتو کروچه تشخیص داد، مسیحیت برای هگل تاریخ «جدید» را آغاز می کند که او آن را «تاریخ حقیقت» نامید. من استدلال می‌کنم که پیش از این تاریخ حقیقت، در سوی دیگر واقعه مسیح، یک «تاریخ سقوط» پنهان است. من این «تاریخ سقوط» را با روایت تکاملی هگل از تاریخ دینی می شناسم که حرکت از دین طبیعی تا ظهور مسیحیت را ترسیم می کند. بر این اساس، «تاریخ سقوط» تاریخ ظهور وحی از بی‌واسطگی حیات طبیعی است. از نظر هگل، این زندگی از نظر تاریخی «لاپساری» است، که با شکسته شدن زویک تاریخ به گناه و بردگی پدیدار شده است. دین یهودی (و بعداً مسیحی) این فاجعه تاریخی را به عنوان «سقوط» آدم، که هگل از نظر گونه شناختی او را مسیح می خواند، نشان می دهد. بنابراین رویداد مسیح هم هدف و هم نقطه شروع تاریخ است. این هدف «تاریخ سقوط» و نقطه آغاز «تاریخ حقیقت» است که «نخستین انسان» آن مسیح، آدم دوم است. با این حال، در حالی که این «تاریخ حقیقت» با مسیحیت به‌عنوان «مکاشفه» منطبق است، «تاریخ سقوط» از «آگاهی طبیعی» صرفاً دین طبیعی «پنهان» است، همانطور که گناه، برای الهیات مسیحی، تنها در زیر شناخته شده است. رحمت. بنابراین، پیدایش روایت سقوط پیدایش توسط هگل به امکان درک تاریخ مرتبط است، زیرا برای امکان درک خود انسان (به عنوان غیرآزاد و بنابراین، هنوز Geist) ضروری است.

دانش فلسفه همواره به انتزاعی بودن و عدم ارتباط با مسائل روزمرّه‌ی زندگی انسان متّهم بوده است. برای رفع این اتّهام، برخی فیلسوفان در آثار خویش به مباحث حکمت عملی توجه بیشتری کرده و برای مواجهه با مشکلات فردی و اجتماعی، راهکارها و توصیه‌هایی را ارائه کرده‌اند که از آن‌ها به تسلّی‌بخشی‌های فلسفه یاد می‌شود. این پژوهش، به بیان راهکارها و توصیه‌های دو فیلسوف مشهور، ابن‌سینا و کانت می‌پردازد و نظرات آن‌ها را در مواجهه با سه مشکل اساسی انسان، یعنی فقر مالی، عدم محبوبیت و مواجهه با حکومت‌های ظالم، مقایسه می‌کند. ابن‌سینا برای مواجهه با مشکل اوّل، محدودیت لذّت‌های حسی و برتری لذّت‌های معنوی را مورد توجّه قرار می‌دهد و در مواجهه با مشکل دوم، انسان را به شناخت عشق حقیقی و عبور از عشق مجازی ترغیب می‌کند. او راه‌حلّ مشکل سوم را، اجرای قوانین عادلانه می‌داند و در این راستا مسأله‌ی ضرورت نبوّت و حاکم برگزیده‌ی خداوند را پیش می‌کشد. امّا توصیه‌ی کانت در مواجهه با مشکل اوّل، تشویق به کار و کسب ثروت است. وی در مواجهه با مشکل دوم، عمل به تکلیف اخلاقی و محترم بودن نزد مردم را کافی می‌داند و برای رفع مشکل سوم، تلاش برای دستیابی به قانونی جامع توسّط خودِ انسان‌ها را مطرح می‌کند تا به آزادی و امنیت دست یابند. وجه شباهت این دو فیلسوف، عملگرا بودن هر دوی آن‌هاست و اینکه هر دو اندیشمند، برای معضلات یادشده توصیه‌هایی بیان داشته‌اند. اما عمده تفاوت آنان در این است که: ایده‌های سینوی بیشتر بر مبادی متافیزیکی و عناصر معنوی تکیه دارد، ولی در ایده‌های کانتی، بیشتر بر عناصر اخلاقی و حقوق انسان توجّه شده است. همچنین ابن‌سینا با تأکید بر فردگرایی، بیشتر بر تغییر نوع نگاه افراد به زندگی اهمّیت می‌دهد؛ ولی کانت علاوه بر رشد اخلاق فردی، به دو عنصر آزادی و حقوق بشر، اهمّیت بیشتری داده است.