آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

این تحقیق، جلوه های اخلاقی امام حسین(علیه السلام) را مورد بررسی قرار داده است. قیام عاشورا یکی از مهم ترین پدیده های تاریخ اسلام و تاریخ بشر به شمار می رود و از بُعد اخلاقی نیز اهمیت به سزایی دارد؛ زیرا اخلاق، رکنی از ارکان زندگی دینی و انسانی است. در این تحقیق، نخست به تبیین و ضرورت موضوع، سؤال ها، اهداف، روش و پیشینه تحقیق و سپس به بررسی معنای لغوی و اصطلاحی واژه های کلیدی موضوع پرداخته شده است. جلوه های اخلاق فردی در قیام اباعبدالله الحسین(علیه السلام)، مصادیق رفتاری و گفتاری حضرت در قیام عاشورا و همچنین نمونه هایی از اخلاق اجتماعی آن حضرت از موضوعات دیگری است که به آن پرداخته شده است.

نویسنده در این پایان نامه تلاش کرده است، نکات اخلاقی و تربیتی آیات معاد را به ترتیب مراحل وقوع استخراج و بیان کند. آن را در دو بخش به نگارش درآورده است: در بخش اول، با عنوان کلیات به واژه شناسی تربیت، تعلیم، معاد، تذکر، تشویق، تبشیر، انذار و تنبیه، بیان اهمیت و ضرورت تعلیم و تربیت، و معرفی روش های تربیت قرآنی(تذکر، تبشیر و انذار) پرداخته است. در بخش دوم، با نام نکات تربیتی مراحل معاد، مراحل مختلف عالم آخرت را از سکرات موت تا وقوف در بهشت یا جهنم با تکیه بر آیات قرآن و گاهی روایات بررسی کرده و نکات تربیتی آنها را بیان کرده است.

پژوهشی در آثار و نتایج اعمال انسان در دنیا با بهره گیری از آیات و روایات است. رسالة حاضر مشتمل بر مقدمه و سه بخش است. نویسنده پس از مقدمه به پیش فرض های موضوع بحث که عبارتند از اختیار انسان و کسب و تولید، مسئول بودن انسان و رابطة عمل با نتیجة آن پرداخته و در ادامه سنت های الهی در نظام آفرینش را مطرح کرده است و یکی از انواع سنن تاریخی در قرآن همراه نمونه هایی از آن ها مانند رابطه تقوا با فراوانی نعمت و نزول خیر و برکت برای جامعه و سنت امداد را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است. وی در بخش بعدی سنت های الهی و نتایج رفتار انسان را که شامل اعمال فردی همچون بررسی توسعه رزق، سختی معیشت، طول عمر و کوتاهی آن، آثار احسان به پدر و مادر، رعایت حقوق استاد و نیز آثار اجتماعی مانند ترک امر به معروف و نهی از منکر و نتایج نپرداختن زکات، بررسی کرده است. در بخش پایانی نیز به تحلیل سنت ها، تنبیه و تأدیب، سنت امتحان و ارتقا، سنت املا و استدراج به عنوان اقسام سنت ها در رفتار انسان اشاره شده و موانع نزول بلا یادآوری شده است

اقدام پژوهی از رویکردهای مهم در پژوهش های کیفی به شمار می رود. در این رویکرد، پژوهشگر یا مرجع تغییر و تحول، مساله یا مشکل را شناسایی می کند و برای حل مشکل یا ایجاد تغییر، به طور دقیق اطلاعاتی را جمع آوری می کند و سپس به اقدام مناسب مبادرت می ورزد و از نتایج اقدام ارزیابی به عمل می آورد. به همین دلیل، اقدام پژوهی به عنوان روشی برای رشد کارکنان در حین خدمت شناخته شده است. در مقاله حاضر، اقدام پژوهی تعریف می شود و سپس سیر تکامل آن، ویژگی ها و محاسن آن بررسی و بیان می گردد. آنگاه به کاربرد آن در علوم رفتاری پرداخته می شود.