بُرون‌شدِ فیثاغوری از یگانه‌انگاریِ مطلقِ پارمنیدس؛ یک تبیین ممکن | کتابخانه مجازی الفبا

بُرون‌شدِ فیثاغوری از یگانه‌انگاریِ مطلقِ پارمنیدس؛ یک تبیین ممکن | کتابخانه مجازی الفبا

فارسی  |   العربیه  |   English  

در تلگرام به ما بپیوندید

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
بُرون‌شدِ فیثاغوری از یگانه‌انگاریِ مطلقِ پارمنیدس؛ یک تبیین ممکن
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
بُرون‌شدِ فیثاغوری از یگانه‌انگاریِ مطلقِ پارمنیدس؛ یک تبیین ممکن
ویرایش اثر
عنوان دیگر :
Pythagorean departure from absolute monism of Parmenides: a possible explanation
چکیده :
بُرون‌شدِ فیثاغوری از یگانه‌انگاریِ مطلقِ پارمنیدسی به یک جریانِ تأثیر و تأثّر میانِ دو نماینده‌ی برجسته و تأثیرگذارِ تفکر پیش‌سقراطی اشاره دارد. اگر تبیین موجودات به‌عنوانِ کثرات را یکی از اهدافِ فکریِ مستتر در اندیشه‌ی پیش‌سقراطیان بدانیم، نه‌تنها چنین تبیینی در اندیشه‌ی پارمنیدس نخواهیم یافت، بلکه بنابر «بنیانی» که پارمنیدس به وضع و بسط آن می‌پردازد، هر تبیین کثرات ناممکن می‌گردد. بنابر شواهد تاریخی، حداقل بخشی از اندیشه‌ها در جریانِ فکریِ فیثاغوریان را می‌توان واکنشی به رویکردِ پارمنیدس به مسئله‌ی تبیین کثرات تلقی کرد. به این ترتیب، فیثاغوریان را می‌توانیم نخستین نقادانِ اندیشه‌ی پارمنیدسی تلقی کنیم که ایشان نیز، با وضع و توسعه‌ی «بنیانی» خاص، می‌کوشند پاسخی مناسب به دشواری‌هایِ مطرح شده از سویِ پارمنیدس برایِ تبیین کثرات فراهم کنند. پژوهشِ پیشِ‌رو می‌کوشد، با ارائه‌ی تبیینی از این دو «بنیانِ» پارمنیدسی و فیثاغوری، به روشن‌سازیِ دقیق‌تر نسبتِ میان این دو اندیشه بپردازد. pythagorean departure from absolute monism of parmenides refers to a s‌tream of influence and reception between the two prominent and influential representatives of pre-socratic thought. if we consider the explanation of beings as pluralities, as one of the hidden intellectual goals in pre-socratic thought, not only we will not find such an explanation in parmenides’s thought, but depending on the “foundation” that which parmenides puts it and develops, any explanation of pluralities become impossible. according to his‌torical evidences, at leas‌t part of the thoughts in pythagorean’s thought s‌tream, can be seen as a reaction to parmenides’s approach to the problem of explaining pluralities. in this way, we can consider the pythagoreans to be the firs‌t critics of parmenidean thought, who, too, by es‌tablishing a certain “foundation” in order to explain pluralities, sought to provide a suitable answer to the difficulties posed by parmenides. the present s‌tudy seeks to shed more light on the relationship between the two ideas by providing an explanation of these two “foundations” of parmenides and pythagorean.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF
نویسنده :
علی ملک محمدی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://kj.sbu.ac.ir/article_101718_fbbfef8ad920c6b93959b5b738f0b8b2.pdf
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (شناخت- سال 1400- دوره 14- شماره 1- از صفحه 213 تا 232)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
پارمنیدس فیثاغوریان واحد کثرات یگانه‌انگاریِ مطلق
کلیدواژه‌ها [English]
Parmenides Pythagoreans one Pluralities Absolute monism
نوع منبع :
مقاله
مخاطب :
بزرگسال , تخصصی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال