راهبردهای ابن داعی در مواجهه با اختلافات و تنش‌های میان پیروان مکاتب ناصریه و قاسمیه در شمال ایران | کتابخانه مجازی الفبا

راهبردهای ابن داعی در مواجهه با اختلافات و تنش‌های میان پیروان مکاتب ناصریه و قاسمیه در شمال ایران | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
راهبردهای ابن داعی در مواجهه با اختلافات و تنش‌های میان پیروان مکاتب ناصریه و قاسمیه در شمال ایران
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
راهبردهای ابن داعی در مواجهه با اختلافات و تنش‌های میان پیروان مکاتب ناصریه و قاسمیه در شمال ایران
ویرایش اثر
چکیده :
در سدۀ چهارم هجری، میان پیروان دو مکتب از مذهب زیدیه، یعنی قاسمیه و ناصریه اختلافات و تنش‌هایی درگرفت. در این مقاله ضمن بررسی این اختلافات و تنش‌ها، چگونگی مواجهه ابن داعی با آن واکاوی می‌گردد. اختلافات و تنش‌های میان این دو مکتب، دو دلیل کلامی ـ فقهی و قومی داشته است و ابن داعی با اعلام تساوی اعتبار هر دو مکتب توانست به این تنش‌ها پایان داده و پیروان مذهب زیدیه در شمال ایران را برای دست‌یابی به آرمان‌های زیدیان، در احیای حکومت یکپارچۀ علویان، بسیج نماید که نمونه‌های بارزِ آن، تلاش برای تصرف طبرستان با همراهی پیروان هر دو مکتب و یا تلاش برای بسیج عمومی برای جنگ با رومیان به جهت آزادسازی شهر طرسوس در مرزهای اسلامی بود. تحلیل راهبردهای دورۀ امامت ابن داعی در طی سال¬های 353-359/360 ق نشان می‌دهد که نفوذ فراوان او در میان پیروان هر دو مکتب و برگزیدن روش‌های تعاملی و تکیه بر اشتراکات مذهبی و قومی و فرهنگی، موجب شد تا تنش‌ها و اختلافات پیروان مکاتب قاسمیه و ناصریه فروکش کند و این روند پس از درگذشت ابن داعی نیز ادامه یافت. the intellectual and cultural works of the zaydi emerged in the third century. the pioneers in this field were two prominent figures of the zaydi sect, qasim ibn ibrahim al-rassi (169-246 ah) and hassan ibn ali nasir al-haqq (230-304 ah). the people of tabaristan converted to the zaydi sect with the zaydi preachers and missionaries following qasim al-rassi, and a short time later, with the missionary activities of nasir al-haqq, the people of central daylam and eastern sepidrood became followers of the zaydi sect. the "qasimiyyah" school was the manifestation of the followers of qasim al-rassi, and the "nasiriyyah" school represented the followers of nasir among the zaydi in northern iran. the main purpose of this article was to analyze the factors of the differences and tensions that arose between the two schools and to examine how ibn da'i dealt with them. the findings showed that the differences and tensions between the two schools had two reasons: theological-jurisprudential and ethnic. by declaring the equal validity of both schools, ibn da'i was able to end these tensions and mobilize the followers of the zaydi sect in northern iran to achieve the zaydi ideals in restoring the unified alawite government. prominent examples of this were the attempt to seize tabaristan with the support of followers of both schools or the attempt to mobilize the general population to fight the romans in order to liberate the city of tarsus on the islamic borders.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF مراجع
نویسنده :
مصطفی معلمی ، سید علی اکبر عباس پور , سیدمحمد صادقی سنگدهی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://sanad.iau.ir/Journal/jhcin/Article/1202127
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (تاريخ و تمدن اسلامی - سال 1403- دوره 20- شماره 4- از صفحه 53 تا 82)
یادداشت :
کلید واژه: طبرستان, دیلم, گیل, زیدیه, قاسمیه, ناصریه, ابن داعی.,
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال