چکیده :
با مطالعه نظام هنرها در آرای دلوز معیار نگریستن به نسبت هنرها مشخص می‌شود.
همچنین با نگاهی به آن معیار، تفاوت درجه هنرها بر اساس کارماده‌شان آشکار می‌گردد.
بدین ترتیب، با تمرکز بر آرای دلوز این پرسش‌ها مطرح است: چگونه این فیلسوف بر اساس معیاری چون ریتورنلّو به رمان و نقاشی از منظر مسائل مشترکی می‌نگرد؟.
چگونه این مسائل با مباحث هستی‌شناسی او متناظر می‌شوند؟.
با روش توصیفی-تحلیلی و مطالعه متمرکز برخی آثار او، می‌توان گفت ریتورنلّو گرچه اصطلاحی موسیقایی است وجوه آن در رمان و نقاشی تحلیل شدنی است.
رمان و نقاشی اصیل ریتورنلّو می‌سازد.
ریتورنلّو چند وجه مثل ملودی، موتیف-کنترپوآن و تم-تغییراتِ هارمونیک دارد.
این چند وجه چون نقاطی تکاملی نیستند، بلکه وجوهی از پدیده‌ای واحد هستند.
ارتباط شخصیت‌ها و فیگورها در رمان و نقاشی بر اساس ارتعاش، ملودی تک‌آوا می‌سازد.
شخصیت‌ها و فیگورها به صورت بیرونی و درونی بامنظره و حیوان نسبت می‌یابند، بر اساس درکمایه و حالمایه ملودی‌های چندآوا یا کنترپوآن‌های قلمرویی و شخصیت ریتمیک می‌سازند.
بر بنیادِ شدت ناب، تغییرات هارمونیک را از سرمی‌گذارند و به شدتِ (توان) بی‌نهایت و بی‌نهایت شدت گشوده می‌شوند.
بسیاری از مسائل استتیک دلوز مانند درکمایه، حالمایه، احساس ناب، که قلمروسازی، قلمروزدایی و بازقلمروگذاری را در عرصه هنرها رقم می‌زنند به‌عنوان مبنای توضیح ریتورنلّو با شیوه زیستن یا فرم زندگی هستنده‌ها متناظرند.
by studying the system of arts in the views of a philosopher, the criteria for examining the relationships between the arts become clear.
additionally, the relationship between the arts and the differences in their degrees is defined based on their material in relation to that criterion.
accordingly, one can answer the question:how can deleuze consider the novel and painting from the perspective of common issues? how do these issues correspond with his ontological problems? through a descriptive-analytical method and a focused study of some of deleuze's works, one can establish the concept of the "ritornello" as the foundation of this thinker's theory of art.in deleuze's view, the original novel and painting create a ritornello.
the ritornello has several aspects, such as melody, motif-counterpoint, and theme-harmonic variations.
these aspects are not developmental points; rather, they are modes of a single phenomenon.
the basis of the relationship between characters and figures in the novel and painting is vibration, which creates a monophonic melody.
characters and figures relate to the landscape and animality in both external and internal ways, forming multi-voiced melodies or territorial counterpoints and rhythmic characters based on the intensity and mood of the melodies.
based on sensing the pure intensity, they undergo harmonic changes and open themselves to infinite intensity, and the infinity of intensity.many of deleuze's aesthetic issues, such as intensity, affects, percepts, and pure sensation, which make territorialization, deterritorialization, and re-territorialization, seem to correspond as the basis for explaining the ritornello with the way of life of beings.