جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی: آمبروز میلانی (340-397) اولین اسقف مسیحی بود که گزارشی منظم از اخلاق مسیحی نوشت، در رساله De Officiis، که به طور مختلف به عنوان "درباره وظایف" یا "درباره مسئولیت ها" ترجمه شده است. اما آمبروز در آثار دیگر نیز به زندگی اخلاقی پرداخته است، به ویژه در موعظه‌های خود درباره ایلخانان و خطاب‌هایش به کاتکومن‌ها و تازه غسل ​​تعمید یافته‌ها. ادبیات مدرن گسترده ای در مورد آمبروز وجود دارد، اما فقط در دهه های اخیر به عنوان یک متفکر جدی گرفته شده است، نه فقط به عنوان یک اسقف شاغل و سیاستمدار کلیسایی. از آنجایی که آمبروز یکی از معدود نویسندگان مسیحی لاتین در دوران باستان بود که یونانی می دانست، یکی دیگر از زمینه های مهم پژوهش آمبروز مطالعه منابع او، به ویژه فیلسوف یهودی فیلو، و نویسندگان مسیحی مانند اوریگن اسکندریه بوده است. وارن اسمیت در این کتاب به بررسی مبانی نادیده گرفته شده کتاب مقدس، مذهبی و الهیاتی اندیشه آمبروز در مورد اخلاق می پردازد. مطالعات قبلی در تصویر آمبروز از شخص با فضیلت، چیز کمی را یافت که به طور مشخص مسیحی باشد. اسمیت نشان می‌دهد که اگرچه، مانند مشرکان، آمبروز بر میانه‌روی، شجاعت، عدالت و احتیاط تأکید می‌کرد، اما برای او این ویژگی‌ها توسط باورهای کلیسا در مورد اقتصاد نجات‌بخش خدا شکل می‌گرفت. برای مثال، شجاعت یک مسیحی که با آزار و شکنجه روبرو می شد، بیانگر ایمان به رستاخیز مسیح و امید معاد شناختی کلیسا بود. آخرالزمان، از نظر آمبروز، حکمت بت پرستی ملبس به زبان پارسایی نبود، بلکه همان منطقی بود که فضیلت بر آن استوار است.

ترجمه ماشینی : این تز با افکار اولیه آگوستین درگیر است تا به تحلیل منابعی بپردازد که الاهیات اولیه دکتر آفریقایی در مورد ایماگو دی را تحت تأثیر قرار داده و شکل داده است و به او اجازه می دهد «تصویر خدا» را هم از مسیح و هم شخص انسانی تأیید کند. پایان نامه من به دو منبع تأثیر مهم توجه دارد. اول، من استدلال می کنم که الهیات اولیه تصویر آگوستین بر اساس الهیات هیلاری پواتیه، ماریوس ویکتورینوس و آمبروز میلانی استوار است. الهیات لاتین طرفدار نیقیه متعهد به بیان «تصویر خدا» بود که با آموزه هموسیون همسو بود. مدافعان امر نیقیه هر گونه بیانی از «تصویر خدا» را که نشان می داد مسیح به عنوان تصویر ثانویه، تابع یا متفاوت از منبع او از نظر ماهیت است، ناسزا می دانستند. الهیات لاتین طرفدار نیقیه می تواند imago dei را فقط به عنوان برابری با خدا تصور کند. بنابراین، تعجب آور نیست که برای چنین الاهیاتی دشوار بود که imago dei را با این تصور که شخص انسانی در تصویر خدا آفریده شده است، مرتبط کند.

ترجمه ماشینی : هدف از این مطالعه بررسی نقش سنت آگوستین به عنوان یک مورخ کلیسای شمال آفریقا است. به منظور آرشیو هدف این پژوهش، یکی از مهم‌ترین آثاری که آگوستین شهر خدا را نوشته، قرار است به عنوان مرور ادبیات مورد استفاده قرار گیرد. شهر خدا در اصل برای دفاع از کلیسا در برابر اتهامات مربوط به تخریب شهر رم در سال 410 پس از میلاد نوشته شده است. شهر خدا به عنوان یادگاری برای تأمل الهیات در مورد تاریخ خلقت خدا ایستاده است. اگرچه آگوستین در درجه اول یک مورخ نیست، اما سهم قابل توجهی در مطالعه تاریخ مسیحیت داشته است. او کتاب مقدس را مطرح می کند تا منبع معنای تاریخ شود و تنها تاریخ واقعی را تاریخ مقدس تعریف می کند. این مطالعه نقد آگوستین از کاتولیک کلیسا، معنای تاریخ، خاستگاه شهر خدا، دیدگاه‌های آگوستین در مورد تاریخ فلسفه و الهیات و ماهیت نبوی تاریخ کتاب مقدس را مورد توجه قرار می‌دهد. بخش اول این مطالعه مبارزات اولیه زندگی آگوستین را در جستجوی دانش و حقیقت دنبال می کند. او مطالعات بلاغت را آموخت. او کتب مقدس را بررسی کرد و آنها را نالایق یافت. سپس او از پیروان مانویان بود، اما هنگامی که با رهبر سوفسطایی آنها فاوستوس ملاقات کرد، سرخورده شد. سرانجام، اسقف آمبروز میلان در تفسیر و توضیح تمثیلی خود از کتاب مقدس و تأثیر نوافلاطونی مسیحی به آگوستین کمک کرد تا رویکردی به کتاب مقدس بیابد و بر مشکلات خود با مذهب دوران کودکی خود غلبه کند. آمبروز او را به آستانه تبدیل کرد. تأثیر آگوستین بر اصلاحات در نظر گرفته شده است. او پدر کلیسا است که در بیش از هزار سالی که او را از تولد کلیساهای پروتستان جدا کرد تأثیر بی‌نظیری گذاشته است، اما آن دوره طولانی فضای خالی نیست زیرا آثار تاریخی او در تمام این دوره تأثیرگذار بوده است. در جنبشی برای تجدید و اصلاح کلیسا، اصلاح‌طلبان مختلف قرن شانزدهم مانند مارتین لوتر و جان کالوین، آگوستین را مورد مطالعه قرار دادند تا بدرفتاری‌های کلیسای کاتولیک را به چالش بکشند. تأثیر و میراثی که آگوستین بر افراد دیگر گذاشت به عنوان نتیجه نهایی مطالعه مورد بحث قرار می گیرد. عقایدی که او با مهارت فراوان بیان می‌کرد، تقریباً تا بعد از عصر روشنگری در قرن هجدهم مورد پذیرش تقریباً همه متفکران برجسته اروپا قرار گرفت. آگوستین اسقف کاتولیک کرگدن را بسیار ساخته بود

ترجمه ماشینی: آمبروز میلانی بیش از همه به خاطر مبارزه و پیروزی بر بدعت‌های «آریان» مشهور است. با این حال، تقریباً تمام شواهد از نوشته‌های خود آمبروز و از مورخان متدین نسل بعدی که او را به عنوان یک قهرمان ارتدکس معرفی می‌کردند، می‌آید. این مطالعه مفصل در عوض استدلال می‌کند که مخالفت «آریانی» در میلان عمدتاً توسط خود آمبروز ساخته شده بود و منتقدان و افراد خارجی را گرد هم می‌آورد تا اقتدار خود را تضمین و توجیه کند. این کتاب همراه با تفاسیر جدید از انتخاب آمبروز به عنوان اسقف، مجادلات او بر سر ایمان، و درگیری های او با دربار امپراتوری، درک جدیدی از ماهیت و اهمیت جوامع بدعت گذار در اواخر دوران باستان ارائه می دهد. به جای جماعت های رقیب که به طور انعطاف ناپذیری به باورهای اعتقادی متعهد هستند، دنیایی از بیعت های سیال تر را متصور می شود که در آن بدعت - اما همچنین اجماع - می تواند موضوع به کارگیری چارچوب بلاغی درست باشد.

ترجمه ماشینی: دیوید آلبرت جونز دو سوال اساسی را در نظر می گیرد: چگونه می توانیم در مواجهه با مرگ خوب زندگی کنیم؟ و آیا پایان دادن عمدی به زندگی بشر مشروع است، اگر هرگز وجود داشته باشد؟ او بر رویکردهای متمایز الهیاتی نسبت به مرگ که توسط چهار متفکر برجسته مسیحی نشان داده شده است تمرکز می کند: آمبروز میلانی، آگوستین از هیپو، توماس آکویناس و کارل رهنر. هدف جونز اساساً مشارکت در تاریخ الهیات نیست، بلکه از طریق تعامل با اندیشه الهیات گذشته، تأمل در برخی از مسائل عملی و وجودی است که رویکرد مرگ برای همه ما ارائه می کند.