جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : قدردانی ها؛ معرفی؛ 1. اقتصاد سیاسی و مناسب; I. سردرگمی اختصاصی. II. دیالکتیک بیگانگی و تصاحب; III. جامعه غیر حاوی 2. هستی شناسی و درستی; I. مناسب; II. Ereignis; III. تفسیر Ereignis; 3. جامعه وجودی; بخش 1. دهه 1980; I. سیاسی; II. جامعه وجودی، یکی را بگیرید. بخش 2. دهه 1990; III. کمونیسم و یک پدیدارشناسی ساختارشکن. IV. جامعه وجودی، دو را در نظر بگیرید. من. افق های پشت سر ما؛ ii تحلیل همزیستی; بخش 3. دهه 2000; V. جهانی شدن.

ترجمه ماشینی : تاوبس، بدیو، آگامبن، ژیژک، راینهارد و سانتنر در تأکید پولس رسول بر عشق به همسایه، الگویی مثبت برای سیاست یافته اند. L. L. Welborn با بررسی مجدد معاد شناسی پولین به طور کامل پیشنهاد می کند که عشق به همسایه بستگی به جهت گیری به سمت رویداد مسیحایی دارد که پل آن را «زمان حال» توصیف می کند و آن را «بیداری» تصور می کند. ولبورن دیالکتیک بیداری پائولی را با تلاش های فیلسوفان هلنیستی برای برانگیختن معاصران خود از رخوت اخلاقی و با ایده مارکسیستی آگاهی طبقاتی مقایسه می کند و بر روح رادیکال و ارتباط اخلاقی رسول تأکید می کند.

ترجمه ماشینی : در دو دهه و نیم گذشته، مقاله اولیه والتر بنیامین "به سوی نقد خشونت" (1921) جایگاهی مرکزی در بحث های سیاسی-فلسفی داشته است. پیچیدگی و شاید حتی گاه مبهم بودن متن بنیامین بدون شک به تنوع، تضاد و غنای خوانش های معاصر کمک کرده است. علاقه به دنبال توجه فیلسوفانی مانند ژاک دریدا و جورجیو آگامبن به آن افزایش یافته است. علاقه خود آگامبن در اوایل کارش با مقاله او در سال 1970، "درباره محدودیت های خشونت" شروع شد و مقاله بنجامین همچنان مرجعی اساسی در کار آگامبن است. نوشته شده توسط محققان شناخته شده بین المللی، به سوی نقد خشونت، اولین کتابی است که به بررسی مفاهیم سیاسی-فلسفی «نقد خشونت» بنیامین و پیامدهای همبستگی طنین بنیامین در نوشته های آگامبن می پردازد. موضوعات این مجموعه شامل خشونت اسطوره ای، تکنیک های حل تعارض بدون خشونت، ابهام، سرنوشت یا سرنوشت، تصمیم و ماهیت و رابطه عدالت و تفکر است. این جلد به بررسی استفاده آگامبن از برخی مضامین بنیامینی، مانند یهودیت و قانون، زندگی برهنه، فداکاری، و تجربه کانتی می پردازد که با ترجمه انگلیسی آگامبن «درباره محدودیت های خشونت» به اوج خود می رسد.

ترجمه ماشینی : با انتشار کتاب استفاده از بدن (2016)، پروژه چند جلدی هومو ساسر آگامبن به پایان رسید یا به تعبیر آگامبن، کنار گذاشته شد. ما اکنون نقطه برتری جدیدی داریم که از آن می‌توان مجموعه آگامبن را بازخوانی کرد. نه تنها روش او، بلکه اندیشه سیاسی و فلسفی او را نیز می‌توان به روشنی دید. این کتاب به‌موقع هم بحث‌های مربوط به پروژه هومو ساسر را به طور کامل ارزیابی می‌کند و هم به آن کمک می‌کند. این کتاب با بازنگری در مفاهیم زندگی و قدرت - دو موضوع اصلی در آثار آگامبن - از طریق بازسازی روش فلسفی او و بررسی نقد او از متافیزیک غربی، استدلال می‌کند که اگر ما این موضوع را در نظر نگیریم، نمی‌توان اندیشه آگامبن را به طور کامل درک کرد. درهم تنیدگی سیاست و هستی شناسی این کتاب استدلال می‌کند که تنها با بازبینی نقد آگامبن از دلالت و متافیزیک و بررسی بازسازی روش باستان‌شناسی او است که می‌توانیم مفاهیم او از زندگی و قدرت را درک کنیم. این کتاب با کنار هم قرار دادن دو بخش پروژه هومو ساسر - باستان شناسی امضای حاکمیت و باستان شناسی حکومت - تحلیلی از تولید «زندگی برهنه» آگامبنی ارائه می دهد. به این معنا، این پروژه آثار آگامبن در مورد دلالت، زبان و هستی شناسی را با باستان شناسی قدرت او دوباره بیان می کند. با ارائه یک بررسی اولیه از مفهوم مقاومت آگامبن، این خوانشی ضروری برای هر گونه توجه متفکرانه به میراث فلسفی او است.

ترجمه ماشینی : خوانش جدید و قابل توجهی از اندیشه سیاسی آگامبن و پیامدهای آن برای کنش سیاسی در زمان حال ارائه می دهد. فاجعه و رستگاری با به چالش کشیدن روایت رایج از آگامبن به عنوان یک متفکر بدبین، خوانشی از اندیشه سیاسی او را پیشنهاد می‌کند که در آن عنصر رستگاری کار او یک چیز کنجکاو نیست، بلکه برای پروژه او اساسی است. جسیکا وایت گزارش انتقادی خود از سیاست معاصر را مورد بررسی قرار می دهد - استدلال او مبنی بر اینکه سیاست غرب از ابتدای پیدایش خود "بیوپولیتیک" بوده است، نقد او از حقوق بشر، استدلال او مبنی بر اینکه وضعیت استثنا در حال حاضر هنجار است، و اهمیت پارادایمی که او به آن نسبت می دهد. اردوگاه کار اجباری - و نشان می دهد که در میانه این فجایع کنونی است که آگامبن امکان نوعی رستگاری ناپسند را می بیند. وایت اهمیت توانایی بالقوه را در تلاش خود برای تدوین یک سیاست جدید ترسیم می کند، رابطه خود را با رشته های مسیحیت یهودی و مسیحی بررسی می کند، و اشکال جدیدی از پراکسیس را که در فرهنگ کالایی معاصر قرار می دهد مورد بازجویی قرار می دهد و اندیشه آگامبن را به عنوان فراخوانی برای خلقت می داند. از اشکال جدید سیاسی

ترجمه ماشینی: بررسی فلسفه زندگی جورجیو آگامبن در حوزه نظریه سیاسی و فراتر از آن.

ترجمه ماشینی : ماشین انسان شناسی مفهومی است که توسط فیلسوف ایتالیایی جورجیو آگامبن برای اندیشیدن به رابطه بین حیوانیت و انسانیت فرموله شده است. چنین مفهومی در چارچوب چیزی به وجود می آید که ما آن را زیست سیاست می نامیم. ماشین انسان‌شناختی را می‌توان به عنوان ماشینی مفهومی تعریف کرد که هدف آن از مفصل‌بندی و جدایی بین کره حیوانی و انسانی، تولید انسان است. با این حال، چنین تفکیک و جدایی صرفاً یک سوگیری هستی‌شناختی ندارد، بلکه یک سوگیری سیاسی دارد، که در نهایت یک زندگی برهنه را پشت سر می‌گذارد، ماشینی در بخش‌های مختلف دانش، از جمله الهیات، فلسفه و علم محدود به مکانی از عدم تمایز کامل. . آگامبن در اثر L'Aperto توجه ویژه ای به تفکر هایدگر در مورد حیوانیت و انسانیت دارد. در این پژوهش به دنبال این است که نشان دهد چگونه اندیشه این فیلسوف آلمانی با ماشین انسان شناسی پیوند بالایی دارد. جدایی رادیکالی که هایدگر بین حیوان و دازاین ایجاد کرد، به پرتاب حیوانیت، یعنی انسان زنده، به یک منطقه کاملاً نامعین ختم می‌شود، بنابراین امکان تولید یک زندگی برهنه را فراهم می‌آورد، زندگی‌ای که خود را با حیوانیت یکی نمی‌داند، زیرا انسان است. و نه با انسانیت، زیرا حیوان است (و نه دازاین) اندیشیدن به سیاستی بدون ماشین انسان شناسی، اندیشیدن به سیاستی است که اجازه تولید «زندگی برهنه» را نمی دهد، یعنی زندگی هایی که انسانیت آنها می تواند برداشته شود، کنده شود. زندگی برهنه آن زندگی است که در آن حیوانیت و انسانیت کاملاً نامشخص و نامشخص است و بنابراین کاملاً در معرض دید و مرحمت قدرت های سیاسی قرار دارد. ، در نحوه تصور و تفکر ما از حیوانیت و انسانیت. این تغییر هستی‌شناختی هم هستی‌شناسی کلاسیک را که توسط افلاطون و ارسطو پایه‌گذاری شد و هم ایده انسانیت جداگانه یا بخشی از حیوانیت را زیر سوال می‌برد

ترجمه ماشینی : هدف پایان نامه حاضر بررسی تنها یکی از درگاه های ورودی فلسفه جورجیو آگامبن است: امضای تبارشناسی الهیات "قدرت" در شکل واحد آن. علیرغم کار چندوجهی آگامبن، نوعی ستون فقرات وجود دارد که در تمام استدلال های فیلسوف در 25 سال گذشته می گذرد. آگامبن معمولاً خواننده‌اش را در جایی قرار می‌دهد که او آن را منطقه بی‌تفاوتی یا حتی ناکارآمدی می‌نامد. منشأ ایده منطقه بی‌تفاوتی یا ناکارآمدی که آگامبن به عنوان فرضی فراگیر در کار خود استفاده می‌کند، دقیقاً الهیات مسیحایی یهودی-مسیحی است - بنابراین این یک تبارشناسی الهیاتی است. این فلسفه بی تفاوتی یا مسیحیت سیاسی موجود در آثار آگامبن همیشه از سه حرکت اساسی که توسط نویسنده انجام می شود نشان داده شده است. نخست، او بین دو مقوله که از لحاظ تاریخی در تقابل در اندیشه غربی قرار گرفته اند، انتقاد می کند. Zoe و bios، درون و بیرون، قانون و آنومی، استثنا و قاعده و ... پس از برجسته کردن این قطبیت، به حرکت دوم می‌رود که منطقه بی‌تفاوتی را بین این دو قطب به نمایش می‌گذارد. چهره همو ساسر، وضعیت اضطراری، اردوگاه کار اجباری و غیره نیز نمونه هایی از افراد، مکان ها و موقعیت هایی هستند که این مخالفت های دوجانبه بی تفاوت می شوند و وارد منطقه غیرفعال می شوند. او همه اینها را نشان می دهد که سرانجام، در حرکت سوم استدلال خود، می تواند چیزی را ارائه دهد که شاید یک گزاره منحصر به فرد است: لحظه مسیحایی تعلیق بی اراده. شیوه زندگی فرانسیسکن، استفاده بدون مالکیت، خشونت الهی یا ناسزا، راه‌های متفاوتی برای انجام عملی است که خارج از قدرت/عمل متافیزیکی کلیدی خواندن است. هر یک از این جنبش های بنیادی در سه بخش این پایان نامه با تمرکز بر امضای «قدرت» در فلسفه او مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه، من یک چارچوب نظری برای درک فرآیند سکولاریزاسیون که توسط انقلاب های زبان و زندگی ایجاد شده است، پیشنهاد می کنم. به لطف چرخش زبانی، دریافته است که دانش در زبان نگهداری می شود. همانطور که آگامبن توضیح می دهد، انقلاب زبان کوپرنیک ما را به «نخستین انسان هایی تبدیل کرده که کاملاً از زبان آگاه شده اند. برای اولین بار، آنچه که نسل‌های پیشین خدا، هستی، روح، ناخودآگاه می‌خواندند، به شکلی که هستند به نظر می‌رسد: نام‌هایی برای زبان. به همین دلیل است که برای ما، هر فلسفه، هر دین یا دانشی که از این چرخش آگاه نشده باشد، به طور غیرقابل برگشتی به گذشته تعلق دارد» (آگامبن، 2005 الف: 45). اندیشه مدرن به لطف چرخش حیات گرایی دریافته است که انسان موجودی طبیعی است و علیرغم ویژگی های خاص خود، منشأ آنها نتیجه روند طبیعی تکامل است. من ادامه می‌دهم که این فرآیند سکولاریزاسیون منجر به شیوه‌ای جدید از تفکر الهیاتی می‌شود که می‌توان آن را الاهیات سکولاریزه شده تعریف کرد. ويژگي الهيات عرفي شده در اين است كه بيشترين دليل وجودي خود را در برهان «مرگ خدا» مي يابد، اما فقدان وحي به وحي حقيقي تبديل مي شود. غیبت خدای الهیاتی شکل سکولار شده خدا را آشکار می کند - خدای کسانی که معتقد به بی خدا بودن هستند. نام این الوهیت جدید از نیچه گرفته شده است که نوشته بود فقط به خدایی که قادر به رقصیدن است ایمان دارد: خدای رقصنده. در لا ویتا. فیلسوف ایتالیایی، دیوید تاریزو، اخیراً استدلال می‌کند که قبل از مدرنیته، انسان‌ها وجود نداشتند «به این معنا که پرسش از انسانیت انسان مطرح نمی‌شد، و همچنین هیچ «تحلیلی از تناهی» وجود نداشت که در آن «انسان» وجود داشت. همیشه در ارتباط با خود انسان در دوری و فاصله ای که او را تشکیل می دهد حفظ می شود» (Tarizzo, 2011: 53). مدرنیته تبدیل به فرآیند سکولاریزاسیون می شود که در آن انسان دیگر خود را در برابر خدا نمی سنجد، بلکه معیار خود می شود.

ترجمه ماشینی: این کتاب دیدگاهی از کار فیلسوف جورجیو آگامبن در رابطه با اساسی ترین مقدمات الهیاتی خود و رشته الهیات ارائه می دهد.