جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کار بل هوکس در زمینه آموزش، حجم زیادی از مطالب را به صورت بسیار گسترده پوشش می دهد. او بر کار جان دیویی و پائولو فریره تکیه می‌کند و اغلب از انتقادات آن‌ها از مدل‌های آموزشی سنتی استفاده می‌کند تا ارزش‌هایی را که ادعا می‌کند مدل‌های آموزشی فعلی را هدایت می‌کند، نقد کند. وقتی هوکس به صراحت به تفکر انتقادی می پردازد، تفکر انتقادی را به سمت اهداف عملی، به ویژه پیشرفت اجتماعی دموکراتیک، تغییر جهت می دهد. به منظور درک بهتر ارزش بالقوه رویکرد او، و رابطه بین تفکر انتقادی و دموکراسی، سعی می‌کنم تصور او از تفکر انتقادی را به‌عنوان حکمت عملی در پژوهش‌های فلسفی کنونی درباره تفکر انتقادی قرار دهم.

ترجمه ماشینی : این مقاله به زندگی، کار و تأثیر پائولو فریره می پردازد. فصل اول شامل شرح مختصری از زندگی و حرفه فریره است. همچنین به برخی از جنبه های تاریخ برزیل که منجر به ایجاد طبقه ستمدیده در آن کشور شده است نگاه می کند. فصل دوم به موضوع ظلم پرداخته و توضیح فریره در مورد ایجاد ظلم را تحلیل می کند، اینکه چگونه آموزش و پرورش در این ظلم نقش داشته است و چه اشکالی در آموزش سنتی وجود دارد به طوری که به عامل ظلم تبدیل شده است. فصل سوم به موضوع رهایی می پردازد و فلسفه آموزش فریره را به عنوان وسیله ای برای رهایی مورد بررسی قرار می دهد. به ویژه نقش گفتگو، ایجاد برنامه درسی، نقش معلم و یادگیرنده و الاهیات جنبش رهایی‌بخش بررسی و تحلیل می‌شود. در نهایت، فصل چهارم به بررسی دامنه و کاربرد نظریه آموزشی فریره در کشورهای جهان سوم و در کشورهای توسعه یافته غربی می پردازد. در هر بخش، شرحی از انتقادی وجود دارد که به فریره با توجه به کار او در حوزه خاص وارد شده است و در صورت اقتضا، نقد نیز به نوبه خود مورد ارزیابی انتقادی قرار گرفته است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه الهیات عملی عمومی آموزش را توسعه می دهد. استدلال می‌کند که آموزش عملی است که «تخیل را آموزش می‌دهد»، افراد و جوامعی را شکل می‌دهد تا در درون تخیلات اجتماعی که توسط یک جهان‌بینی نهفته، ضد مادی و فردگرایانه شکل گرفته‌اند، عمل کنند. هدف این پروژه نشان دادن این است که آموزش عمومی مکانی مناسب برای تأملات الهیاتی است و نتایج آن تأمل می تواند پیشنهادهایی برای دگرگونی دین و آموزش ایجاد کند. این بررسی می‌کند که چگونه تخیل اجتماعی آمریکایی توسط شیوه‌های آموزشی و روش‌هایی که این شیوه‌ها بر مفاهیم دانش و هدف انسانی تأثیر می‌گذارند، حفظ می‌شود. فرض بر این است که تأثیر شکل‌دهی امر خیالی چندان در محتوای برنامه‌های درسی مدرسه آشکار نمی‌شود، بلکه به طور ضمنی در فرآیندهای آموزشی و اهداف صریح و ضمنی شرکت آموزشی ایالات متحده وجود دارد. این پروژه با استفاده از یک رویکرد ترکیبی کمی و کیفی، ساختار وجدان زایی را توسعه می‌دهد، یک تربیت آموزشی با ابعاد انسان‌شناختی اتوپیایی. الهیات و فلسفه دین گریس جانتزن و بینش تربیتی آزادیبخش پائولو فریره در کار سازنده نقش اساسی دارند. جانتزن و فریر با تحلیل‌های مربوط به خود از «تخیل نکروفیلیک» و «عینیت‌سازی جهان‌بینی‌ها» راهی برای تفسیر تلو و عملکرد آموزش عمومی آمریکا ارائه می‌کنند. بینش های اضافی از جامعه شناسی و تاریخ آموزشی و همچنین نظریه عمل پیر بوردیو و مفهوم تخیلی اجتماعی کورنلیوس کاستوریادیس استخراج شده است. پایان نامه با توسعه الهیات تعلیم و تربیت آغاز می شود و این کار را با روش های عملی الهیاتی که از الهیات رهایی بخش و عمومی آگاه است، انجام می دهد. این مطالعه به ارائه مطالعات تاریخی و فرهنگی-جامعه شناختی برگرفته از ادبیات آموزشی می پردازد که با مطالعه کمی 125 شرکت کننده در نظرسنجی در مورد درک آنها از رابطه بین آموزش و معنویت تقویت شده است. اکتشافات اولیه در این سه مطالعه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند، سپس به لحاظ الهیاتی منعکس می شوند، و پیشنهاداتی برای دگرگونی عمل و نظریه در آموزش و پرورش و دین ارائه می شود. برای الهی‌دانان عملی، این پروژه درکی قوی از عمل ایجاد می‌کند که الگوهای کنش را به تخیلات اجتماعی پیوند می‌دهد و نمونه‌ای از این که چگونه الهیات عملی ممکن است موضوعات مورد توجه عمومی را در نظر بگیرد ارائه می‌کند.

هدف اصلی این پژوهش، شناسایی وجوه تشابه میان ویگوتسکی و فریره در آموزش مبتنی بر گفت وگو است. برای این منظور، مبانی نظری، مفاهیم مرتبط و نوع آموزش مورد نظر آنها به شیوه تحلیل تفسیری مورد بررسی قرار گرفت و سپس تفاوت ها و شباهت های آنها به ویژه در الگوهای آموزشی ارائه شده معرفی شد. بازشناسی وجوه زیربنایی و تبیین برخی مفاهیم مرتبط حاکی از آن است که هر دو دیدگاه با تاکید بر ماهیت فعال انسان در ساخت واقعیت اجتماعی خود، کنش او را در بستر دیالکتیک اجتماعی بررسی نموده و به تبع آن با برگزیدن روش دیالکتیک در آموزش، مبنای مشترکی را برای کوشش عملی (آموزش) خود در جهت تحول انسان به کار می گیرند. ویگوتسکی این تحول را در فرایندهای درون ذهنی دنبال نموده و با تکیه بر نقش میانجی زبان در بستر تعاملات اجتماعی فرهنگی، گفت وگو را به عنوان بخشی از فرایند درونی سازی کنش اجتماعی در جهت شکل گیری تفکر و تحول شناختی نوع انسان تبیین می نماید و فریره آن را با تکیه بر کنش معطوف به آگاهی، در الگویی از آموزش انتقادی مبتنی بر گفت وگو ارائه می کند.

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رویکردها و دیدگاه های مطرح در تربیت شهروندی است. تربیت شهروندی حوزه ای مطالعاتی از مبانی اجتماعی و سیاسی تعلیم و تربیت است. این پژوهش از نوع نظری است و در آن از رویکرد توصیفی- تفسیری در تحلیل اطلاعات استفاده شده است. از مهم ترین یافته های این پژوهش این است که دیدگاه های انتقادی، بازسازی اجتماعی و شهروند فرهنگی حامی رویکرد تربیت شهروندی پیشرفت گرا می باشند. دیدگاه شهروندی دموکراتیک متضمن دلالت هایی برای هر دو رویکرد تربیت شهروندی محافظه کار و پیشرفت گرا است و دیدگاه انتقال فرهنگی نیز جهت گیری محافظه کارانه در تربیت شهروندی دارد.