جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در حالی که بحث فلسفی جاری پیرامون زیبایی شناسی هگل به شدت بر تز بحث برانگیز «پایان هنر» فیلسوف متمرکز است، شرکت کنندگان آن به ندرت به ایده های هگل در مورد ماهیت زیبایی و رابطه آن با هنر توجه می کنند. این مطالعه با قرار دادن دیدگاه‌های هگل در مورد زیبایی در جلو و مرکز به دنبال رفع این نادیده‌انگاری است. پیترز از ما می‌خواهد در این فرض رایج که زیبایی هگلی منحصر به هنر است تجدید نظر کنیم و استدلال می‌کند که زیبایی هگل، مانند هنر، تابع توسعه تاریخی است. تحلیل دقیق او از مفهوم زیبایی هگل نه تنها پیامدهای مهمی برای درک ما از "پایان هنر" و زیبایی شناسی هگل به طور کلی دارد، بلکه بر سایر زمینه های فلسفه هگل، به ویژه انسان شناسی و جنبه هایی از اندیشه اخلاقی او روشن می شود. .

ترجمه ماشینی : درباره رویکردهای اندیشه هگل، جایگاه ایده آگاهی ناخشنود در شکل گیری نظریات هگل، تفسیر بخشی از پدیدارشناسی روح هگل، در مورد شکل گیری نظریه هگلی این مفهوم، پدیدارشناسی دز Geistes.

ترجمه ماشینی : «عناصر فلسفه حق هگل»، یکی از متون کلاسیک ایده آلیسم آلمانی، اثری اساسی از فلسفه حقوقی، اجتماعی و سیاسی است که از زمان انتشار آن در سال 1821، تفاسیر بسیار متفاوتی را ایجاد کرده است. این مقالات با مزیت فاصله تاریخی نوشته شده است. در این مجلد دیدگاه تازه ای اتخاذ می کند که خوانندگان را از وسعت و عمق این اثر کلاسیک آگاه می کند. مضامین مقالات منعکس کننده ارتباط مداوم متن است و شامل روش هگل، مفهوم مالکیت، دیدگاه هگل از اخلاق، مفهوم Sittlichkeit، خانواده مدرن، ماهیت و تنش های جامعه مدنی، و پرسش از مدرنیته دولت هگلی این جلد مورد توجه همه محققان و دانشجویان ایده آلیسم آلمانی و تاریخ اندیشه سیاسی خواهد بود.

ترجمه ماشینی : «این اثری با اصالت و درک عظیم است که با قدرت فکری محض، بیان خلاقانه‌اش و دانش خیره‌کننده‌اش خود را بر دانش هگل تحمیل می‌کند.» - لویی دوپر، دانشگاه ییل «این اثر بدیع و درخشان به عنوان اولین مطالعه کامل در زمینه پیشینه عرفانی هگل است. کار سیریل اورگان مطالعه‌ای نوآورانه است که خوانندگان هگل را قادر می‌سازد تا او را در چارچوب سنت عرفانی که او ادعا می‌کرد متعلق به خودش است، درک کنند. زیرا او از وابستگی خود به رشته‌های باطنی عرفان مسیحی پنهان نمی‌داشت و این همان راهی بود که او توسط اف سی بائر و همچنین فوئرباخ، انگلس، مارکس و بسیاری از جانشینان بلافصل او درک می‌شد. این که چنین مطالعه ای ظاهر نشده است، همیشه به عنوان یک خلأ بزرگ در پژوهش هگل به نظرم می رسد. اکنون به میزان قابل توجهی پر شده است.» - دیوید والش، دانشگاه کاتولیک آمریکا به نظر من خواندن این کتاب بسیار جذاب است. از بسیاری جهات مانند یک رمان پلیسی خوانده می شد. اهمیت هگل همچنان افزایش می یابد و جنبه متافیزیکی/الهیاتی اندیشه او که او در مرکز قرار می دهد، در واقع محوری باقی می ماند. تعدادی کتاب خوب در این منطقه به زبان انگلیسی وجود دارد، اما هیچ چیز به اندازه این مطالعه جاه طلبانه و جامع نیست. این نقطه عطفی در مطالعه اندیشه دینی هگل است که هیچ اثر آتی در این منطقه نمی تواند آن را نادیده بگیرد. - مرولد وستفال، دانشگاه فوردهام «این یک مطالعه برجسته از فلسفه دین هگل است که به طور استثنایی با توجه به گزارش هگل از تثلیث و منابع دیدگاه های هگل روشنگر است. نویسنده تسلط استثنایی بر کل سنت الهیات نظری، تسلط تلفیقی بر متون هگل و تفاسیر عمده به زبان های انگلیسی، آلمانی و فرانسوی دارد. - ویلیام دزموند، کالج لویولا

ترجمه ماشینی : این کتاب تحلیلی قابل دسترس و کامل از «دکترین هستی»، اولین بخش از علم منطق هگل ارائه می‌کند. گرچه در گذشته مورد توجه دانشمندان زیادی قرار گرفت، مفسران این متن عموماً از بررسی دقیق آن به اندازه کافی خودداری کردند. مهمت تاباک از طریق خوانشی دقیق و انتقادی از استدلال‌های نظری هگل نشان می‌دهد که منظور هگل از منطق، تحلیل و توسعه بدون پیش‌فرض مقوله‌های اساسی اندیشه، و از سوی دیگر، هستی‌شناسی پساکانتی است. با این حال، تحلیل متن نشان می دهد که هگل در ارائه چنین منطقی ناکام است. این جلد نوید می دهد که راهنمای ضروری برای کسانی باشد که می خواهند اولین کتاب علم منطق را درک کنند.

ترجمه ماشینی : برای آزادی ذهنی در نظم اجتماعی عقلانی عینی چه چیزی لازم است؟ در این کتاب آندریا نواکوویچ با تمرکز بر مفهوم عادت یا «طبیعت دوم»، تفسیر تازه‌ای از روایت هگل از زندگی اخلاقی ارائه می‌کند. نواکوویچ به دو موضوع محوری و دشواری که هر تفسیری از فلسفه حق او با آن روبه‌رو است، می‌پردازد: چرا هگل فکر می‌کند که بهتر است با قوانین زندگی اخلاقی ارتباط غیرقابل تأملی داشته باشیم، و اینکه کدام اشکال تأمل، به‌ویژه تأمل انتقادی، در حیات اخلاقی موجود باقی می‌مانند. تفسیر او از بخش‌های متعددی از نظام هگل، به‌ویژه از «انسان‌شناسی» و پدیدارشناسی روح او استفاده می‌کند، و همچنین به بررسی ارتباط بین روایت او و سایر فیلسوفان می‌پردازد. هدف او این است که استدلال کند هگل برداشت قانع‌کننده‌ای از دیدگاه اخلاقی معمولی دارد که هم فضایل و هم خطرات تأمل را جدی می‌گیرد.

ترجمه ماشینی : مسلماً فلسفه تاریخی دارد، با لحظات غیرقابل انکار. کنار گذاشتن افلاطون، ارسطو، دکارت یا کانت برابر است با سر بریدن از فلسفه. آیا می توان همین را در مورد فردریش هگل گفت؟ بسیاری بر وزن برخی از تزهای دیالکتیک هگکل تأکید کرده اند، مانند انتقاد او از آنچه او «لطافت مشترک نسبت به چیزها» می نامد، که شامل این تفکر است که تفاوت بدون مخالفت در برابر چیزی که با آن متفاوت است امکان پذیر است، یعنی برابری بین. کسانی که متفاوت هستند می توانند نقطه شروع باشند و نه یک فتح و به طور خلاصه می توان از عوارض تضاد اجتناب کرد. با این حال، متفکران برجسته تأیید کرده اند که هگلیسم صرفاً پرانتزی از خودسری و تاریک گرایی در تاریخ گفتمان فلسفی است. در هر صورت، حتی اسیدی‌ترین مخالفان هم حداقل یک فایده پیشگیری را در خواندن هگل می‌بینند: برای آنها هگلیسم مانند سرخکی است که لزوماً باید به آن مبتلا شود. بنابراین، در پس انتقادات تلخ برتراند راسل یا میشل فوکو، شاید این اعتقاد وجود داشته باشد که خود جنبش فلسفه به آن پیوندی می‌انجامد که هگل است، بنابراین تسویه حساب با او، تسویه حساب فلسفه با او خواهد بود. خودش.. مانوئل کروز (مدیر مجموعه)