جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این ایده که معرفت باید بر فقدان هرگونه ارجاع به یک مطلق استوار شود، امروزه خود را به بی اعتقادی واقعی به امکان مفصل بندی بین دانش و میل تبدیل می کند. در نتیجه، ما شاهد ناپدید شدن هر نوع انتقالی هستیم که بتواند کلام جدید را به پیش ببرد، در حالی که به خود اجازه می دهیم فریفته کلمه سودآور و فراوانی شویم که مخفیانه بر بدهی روزافزون فعلی متکی است. بنابراین، از ما دعوت شده است تا خود را درگیر وظیفه اندیشیدن، به شیوه ای قابل انتقال، به بن بست های کنونی اندیشه انتقادی کنیم - به تعبیر هگل: مفهوم سازی کنیم که چه چیزی ما را به مخمصه فعلی ما نه تنها به عنوان ایراد بلکه به عنوان ابژه مرتبط می کند.

ترجمه ماشینی : هگل در علم منطق می گوید: «همه چیز متناقض است». سونگسوک سوزان هان در این تحلیل یکی از دشوارترین و مغفول‌ترین موضوعات در مطالعات هگلی به وضعیت تضاد در اندیشه هگل می‌پردازد. تفکر فلسفی درست در حالت هگلی تشخیص می‌دهد که تضاد همه اشکال ارگانیک زندگی را فرا گرفته است. تضاد در حرکت، دکترین تضاد هگل را که زمانی به طور گسترده رد شده بود، به عنوان یکی از مواردی که شایسته بررسی جدی است، معرفی می کند. این کتاب استدلال می کند که تضاد نشانه ای از خطا یا عدم انسجام نیست، بلکه نقش مهمی در توسعه سیستم هگل ایفا می کند. بخش اول کتاب، منطق کل‌های ارگانیک هگل را به گونه‌ای تنظیم می‌کند که ادعای او را مبنی بر متناقض بودن همه چیز برانگیزد. هان بررسی می کند که چگونه هگل دستگاه منطقی و روش شناختی انتزاعی خود را در برابر جنبه های عینی تر و غیرقابل مدیریت ماهیت تجربی آزمایش می کند. بخش دوم و سوم کتاب به بررسی میزانی که مدل ارگانیک هگل زیبایی‌شناسی و اخلاق او را می‌رساند، می‌پردازد. هان نقش ممتاز فرم‌های هنری را در بیان آگاهی ما از وحدت ارگانیک آشکار می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه برداشت ارگانیک-کل‌گرایانه هگل از شناخت و طبیعت، با موضع متمایز متضادش، می‌تواند به طور منسجمی در اخلاق او گنجانده شود. "در تضاد در حرکت، سونگسوک سوزان هان پاسخ‌های آگاهانه و متفکرانه‌ای به تلاش‌های استاندارد برای تفسیر هگل بر تناقض ارائه می‌کند. هان انگشت خود را روی نبض پژوهش هگل گذاشته است، و این کتابی به موقع است، و همچنین کتابی است که به آن می‌پردازد. یک مشکل قدیمی و دشوار به طرق تازه ای است. باید تأثیر قابل توجه و مفیدی بر بحث های پر جنب و جوش هگل داشته باشد. - آلن وود، دانشگاه استنفورد، نویسنده کتاب اندیشه اخلاقی کانت و کانت "این کتابی جالب، پیشنهادی و خوش فکر است که تعدادی از موضوعات مهم و تا حد قابل توجهی نادیده گرفته شده در رنسانس اخیر در مطالعات هگل انگلیسی زبان را به هم مرتبط می کند. سونگسوک سوزان هان موضوع تضاد در هگل را به فلسفه او مرتبط می کند. از طبیعت و سپس با پرداختن هگل به بعد شناختی نمایش تراژیک و مسائل اخلاق و عاملیت درگیر می شود. - پل ردینگ، دانشگاه سیدنی، نویسنده هرمنوتیک هگل و منطق تأثیر سونگسوک سوزان هان دکترای خود را دریافت کرد. از دانشگاه کلمبیا و در حال حاضر استادیار فلسفه در دانشگاه کنکوردیا در مونترال است.

ترجمه ماشینی : هگل در سخنرانی‌های خود در باب فلسفه دین، ادیان جهان را تحت عنوان «دین معین» مورد بررسی قرار می‌دهد. این بخشی از اوست که به طور سنتی مورد غفلت قرار گرفته است، زیرا محققان در تلاش برای درک اینکه چه کار فلسفی قرار است انجام دهد. در تفسیر هگل از ادیان جهان، جان استوارت استدلال می کند که تحلیل های غنی هگل از بودیسم، هندوئیسم، زرتشتیان، یهودیت، مصر و شرک یونانی، و دین روم صرفاً مطالب تاریخی بی ربط نیستند، همانطور که اغلب تصور می شود. در عوض، آنها نقش محوری در استدلال هگل برای آنچه که او به عنوان حقیقت مسیحیت می داند، بازی می کنند. هگل معتقد است که تصورات مختلف از خدایان در ادیان جهانی، بازتابی از افراد منفرد در دوره‌های خاص تاریخ است. این تصورات ممکن است در نگاه اول تصادفی و آشفته به نظر برسند، اما به ادعای هگل، منطق قابل تشخیصی در آنها وجود دارد. همزمان، نظریۀ اسطوره‌شناسی، تاریخ و انسان‌شناسی فلسفی، روایت هگل از ادیان جهانی بسیار فراتر از حوزه فلسفه دین است. مسائل بحث برانگیز پیرامون رفتار او با مذاهب غیر اروپایی امروزه نیز بسیار مورد توجه ماست و روایت او از دین را به موضوعی تداومی در چشم انداز دانشگاهی قرن بیست و یکم تبدیل می کند.

ترجمه ماشینی : نویسنده در این جستارها درصدد تحلیل جنبه حقوقی-سیاسی فلسفه هگل است. از نظر بابیو، نظریه هگلی دولت به عنوان لحظه ای مثبت و برتر در توسعه تاریخی بشریت، ادامه سنت طبیعت گرای مدرن است که با هابز آغاز شده است. به این ترتیب، تعامل هگلی بین دولت و جامعه مدنی را تنها می‌توان در پرتو لویاتان هابزی درک کرد، که عملکرد دیالکتیکی درستی در تأیید و انکار سنت هابزی توسط هگل را نشان می‌دهد.