جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : گئورگ ویلهلم فردریش هگل اکنون به عنوان یکی از فیلسوفان بزرگ شناخته می شود. مفهوم دیالکتیک او عمیقاً بر روند تفکر غربی تأثیر گذاشت و - به ویژه از دریچه فلسفه مارکسیستی - حتی امروز نیز همچنان تأثیر زیادی دارد. با این حال، خود هگل اغلب متهم شده است که فیلسوف ارتجاع است: در حوزه سیاسی نقطه مقابل مارکس. تا زمانی که انتشار کتاب هگل پسر ژاک دونت باعث شد که دیدگاه هگل به عنوان حامی رژیم سرکوبگر پس از ناپلئونی در پروس، جای خود را به این درک کند که هگل توسط جناح لیبرال بوروکراسی پروس منصوب شده است. او اغلب با نیروهای ارتجاعی مخالف بود و از بسیاری از فعالان دانشجویی برجسته زمان خود حمایت می کرد. Hegel en son temps قبلاً به آلمانی و ایتالیایی ترجمه شده است، اما قبلاً هرگز به انگلیسی در دسترس نبوده است. انتشار آن اکنون در سراسر جهان انگلیسی زبان مورد استقبال محققان و دانشجویان قرار خواهد گرفت. نظرات «سخاوت روحی داهانت این کتاب را به اولین کتابی تبدیل می‌کند که باید درباره هگل بخوانیم. بنابراین باید خوشحال باشیم که آن را در اینجا پیش روی خود داریم، که توسط جان باربیج و یارانش به انگلیسی واضح و لطیف ترجمه شده است.» - H.S. هریس، دانشگاه یورک

ترجمه ماشینی : این کتاب از طریق تحلیل متنی بسیار نزدیک فصل «واقعیت» علم منطق هگل، نظریه هگل در مورد مدالیت (فعل، امکان، ضرورت، احتمال) را بررسی می‌کند. فصل «واقعیت» معادل کتاب مهم مابعدالطبیعه 9 ارسطو است. به همین دلیل، فصل هگل مستحق همان بررسی کامل درباره بینش ها و استدلال های پیچیده اش است. این کتاب بینش‌های هگل درباره امکان و ضرورت را در بحث‌های تاریخی و معاصر در مورد متافیزیک قرار می‌دهد و در عین حال برخی از بحث‌برانگیزترین مضامین نظریه هگل را تحلیل می‌کند، مانند پرسش وضعیت هستی‌شناختی احتمالات غیر واقعی، رابطه بین تضاد و امکان، و ادعا کنید که ضرورت منجر به آزادی می شود. این کتاب همچنین با بیان فصل «واقعیت» هگل به عنوان یک استدلال منسجم که به بیست و هفت مقدمه تقسیم شده است، به یک تحقیق فلسفی مداوم در مورد ماهیت دیالکتیک کمک می کند.

ترجمه ماشینی : روانشناسی فلسفی هگل توجه را به بخش عمده ای از فلسفه هگل جلب می کند که عمدتاً نادیده گرفته شده است: درمان اساسی و غنی فلسفی او از روانشناسی در پایان فلسفه روح ذهنی، که خود به اثر اصلی او، دایره المعارف علوم فلسفی تعلق دارد. این جلد نشان می‌دهد که رویکرد هگل به فلسفه ذهن که در این متن توسعه یافته است، می‌تواند سهم مهمی در بحث‌های جاری درباره ذهن و ذهنیت داشته باشد و می‌تواند به روشن شدن مفهوم روح (Geist) در پروژه بزرگ‌تر فلسفی هگل کمک کند. محققان مکاتب مختلف تفکر هگلی مروری چند وجهی از روان‌شناسی هگل ارائه می‌کنند: بخش اول با مروری بر فلسفه روح سوبژکتیو هگل آغاز می‌شود که هم زمینه تاریخی و هم زمینه سیستماتیک آن را در فلسفه روح ذهنی هگل ترسیم می‌کند. بخش‌های دوم و سوم سپس فصل‌های جداگانه بخش‌های روان‌شناسی را بررسی می‌کنند: ذهن نظری و ذهن عملی و آزاد. این جلد با بررسی چالش‌هایی که روان‌شناسی هگل برای بحث‌های معرفت‌شناختی معاصر و فلسفه روان‌شناسی مطرح می‌کند، به پایان می‌رسد. در سرتاسر این جلد، دیدگاه‌های هگل با متفکران قرن بیستم و بیست و یکم مانند برگسون، بوردیو، براندوم، چامسکی، دیویدسون، فروید، مک داول، سلرز، ویتگنشتاین و وولهایم وارد گفتگو می‌شود.

ترجمه ماشینی : این کتاب به رابطه مارکس و هگل در پرتو تحلیل فیلولوژیکی متون و بخش بزرگی از بحث ایتالیایی و بین‌المللی که پیرامون این موضوع درگرفت، می‌پردازد. او به دنبال بازسازی درک مارکس از هگل است تا به طور دقیق منظور او را از گفتن «هگل» و «دیالکتیک» تعریف کند، که سپس با نوشته‌های هگل مقایسه می‌کند. در این مقایسه، او محدودیت‌های قابل توجهی را از یک سو شناسایی می‌کند و از سوی دیگر نشان می‌دهد که منشأ آن‌ها از استقبال استاد در چپ هگلی سرچشمه می‌گیرد. نویسنده از طریق تمایز بین فهم مارکسی و نوشته‌های هگل، انسجام درونی تمامی گفته‌های مارکسیستی درباره هگل را نشان می‌دهد، بنابراین از چه نظر او یک نظریه دیالکتیکی است.

ترجمه ماشینی : خدا و خود در هگل بازسازی مفهوم هگل از خدا را پیشنهاد می کند و اهمیت این خوانش را برای متافیزیک ایده آلیستی هگل تحلیل می کند. پائولو دیگو بابیو استدلال می کند که از نظر هگل، ذهنیت گرایی - این اصل که هیچ واقعیت «واقعی» زیربنایی وجود ندارد که مستقل از فعالیت عامل شناختی وجود داشته باشد- قابل اجتناب است و محتوا را می توان تنها تا حدی به دین بازگرداند. خدا در رابطه خدا با انسان ها فهمیده می شود و انسان ها در رابطه با خدا فهمیده می شوند. بابیو با تمرکز بر مسائل سنتی در الهیات و فلسفه دین، مانند برهان هستی‌شناختی برای وجود خدا، تثلیث، و «مرگ خدا»، ارتباط دیدگاه هگل از دین و خدا را با استراتژی فلسفی گسترده‌تر او نشان می‌دهد. . در این گزارش، هگل به عنوان پاسخی به چالش اساسی کانتی در مورد چگونگی درک رابطه ذهن و جهان بدون توجه به جهان، راهی برای غلبه بر ذهنیت گرایی در فلسفه و دین یافته است.