جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : "تاریخ جهان پیشرفت در آگاهی آزادی است... به کارگیری اصل آزادی در واقعیت... یک دوره طولانی به نام تاریخ را تشکیل می دهد. هیچ متنی از هگل به اندازه «مقدمه ای بر فلسفه تاریخ» به طور گسترده و به طرق مختلف خوانده نشده است. هدف متن تعیین برخورد فلسفی با تاریخ است، یعنی نگاهی تاریخی که در جزئیات هدر نمی‌رود و به تکه تکه شدن نمی‌لغزد، بلکه به دنبال وحدت و معنای تاریخ جهان است. تاریخ در اینجا به عنوان پیشرفت در آگاهی و تحقق اصل آزادی طرح می کند. هرمنوتیک تاریخ هگلی مرحله تاریخ جهان را قلمرو شر، رنج و ویرانی نمی‌داند، بلکه افق معنا می‌داند: ما تاریخ را تنها در صورتی می‌فهمیم که دلیل حاکم بر آن را جستجو و کشف کنیم. این نسخه شامل ترجمه معتبری از متن به زبان یونانی است. پیش‌گفتارها خواننده را با جنبه‌هایی از فلسفه هگل و به‌ویژه فلسفه تاریخ آشنا می‌کند، در حالی که نظرات تفسیری با تأمل در متن انتخاب شده و مطالعه و درک آن را تسهیل می‌کند.

ترجمه ماشینی : فیلسوفان برجسته ای مانند جان مک داول، اسلاوی ژیژک، جاناتان لیر و اکسل هونت در این جلد به افتخار رابرت پیپین، پیشنهادات هگل را در مورد شخصیت تاریخی فلسفه بررسی می کنند. آموزه های هگلی مورد بحث عبارتند از: هدف ظاهری هنر، دیدگاه هگل از تاریخ بشر، از جمله تاریخ فلسفه به عنوان تاریخ آزادی (یا خودمختاری)، و ماهیت خودآگاهی که در روایت یا در عمل تحقق می یابد. محققان هگل، رولف-پیتر هورستمن، سالی سدویک، تری پینکارد، و پل ردینگ تلاش می کنند تا برخی از ادعاهای هگل را در مورد پیشرفت فلسفی تاریخی اثبات کنند، در حالی که برخی دیگر مانند رابرت استرن، کریستوف منکه و جی برنشتاین پیشنهاد می کنند که هگل یا فلسفه را درک نکرده است. به عنوان پیشرفت یک طرفه یا عدم موفقیت ادعاهای او برای پیشرفت: شاید ما هنوز باید در اخلاق ارسطویی باشیم، یا شاید هنوز بین حساسیت و عقل، یا بین فردیت و هنجارهای اجتماعی سرگردانیم. شاید سرمایه داری چنین مشکلاتی را تشدید کرده است.

ترجمه ماشینی : هگل و اسپینوزا اثر گرگور مودر: جوهر و منفی ورود پر جنب و جوشی به بحث های جاری در مورد هگل، اسپینوزا و رابطه آنهاست. هگل و اسپینوزا دو تن از تأثیرگذارترین فیلسوفان عصر مدرن هستند و سنت‌های فکری که آنها افتتاح کردند، از زمانی که هگل برای اولین بار از اسپینوزا انتقاد کرد، در حال گفتگو و تضاد مداوم بوده است. به طور قابل توجه، ایده آلیست های آلمانی قرن هجدهم و نوزدهم هدفشان غلبه بر جبرگرایی سیستم اسپینوزا از طریق ایجاد مکانی برای آزادی سوژه در درون آن بود، و ماتریالیست های قرن بیستم فرانسوی مانند آلتوسر و دلوز پشت سر اسپینوزا به عنوان قهرمان نهایی نظام گرد آمدند. ماتریالیسم ضد هگلی این تضاد، یا طرد متقابل، امروزه در بحث‌های اخیر درباره ماتریالیسم ادامه دارد. متفکران معاصر یا برای مولد بودن مفاهیم منفی، نیستی و مرگ موردی هگلی مطرح می‌کنند، یا به شیوه‌ای که از اسپینوزا الهام می‌گیرد، مفاهیم سوژه و نفی را ملغی می‌کنند و برای تأیید محض و تولید حیاتی تفاوت‌ها استدلال می‌کنند. . هگل و اسپینوزا ریشه‌های تاریخی این بدیل‌ها را دنبال می‌کنند و نشان می‌دهند که چگونه بحث‌های معاصر میان هایدگری‌ها و آلتوسریان، لاکانی‌ها و دلوزیان‌ها گونه‌ای از اختلاف نظر بین هگل و اسپینوزا است. در سرتاسر، مودر قانع‌کننده نشان می‌دهد که بهترین راه برای خواندن هگل و اسپینوزا در تقابل یا تضاد نیست، بلکه در کنار هم است: مانند هگلند اسپینوزا.

ترجمه ماشینی : اخلاق اجتماعی هگل تفسیری تازه و قابل دسترس از مشهورترین کتاب G. W. F. هگل، پدیدارشناسی روح ارائه می دهد. مولی فارنت با تکیه بر کارهای مهم اخیر درباره ابعاد اجتماعی نظریه دانش هگل، نشان می‌دهد که چگونه روایت او از اینکه چگونه می‌دانیم، بر روایت او از چگونگی زندگی کردنمان تأثیر می‌گذارد. فارنت استدلال می کند که هگل به تعارض به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی مشترک نگاه می کند و اخلاق اجتماعی او شامل روابط و شیوه های اجتماعی است که به مردم اجازه می دهد با تعارض کنار بیایند و امید به آشتی را حفظ کنند. جوامع از طریق این روابط و اعمال، هنجارهای خود را ایجاد می کنند، به رقابت می پردازند و تغییر می دهند و الگوی هگل برای آنها اغلب تعاملات و تشریفات اعضای جوامع مذهبی است. خوانش دقیق کتاب، پیامدهای اخلاقی بحث های هگل در مورد برده داری، تراژدی یونانی، جنگ های اولیه فرهنگ مدرن و اعتراف و بخشش را آشکار می کند. این کتاب همچنین روشن می کند که چگونه تفکر و عملکرد دموکراتیک معاصر می تواند از بینش های هگلی بهره مند شود. اخلاق اجتماعی هگل از طریق درگیری مداوم خود با ایده های هگل در مورد تعارض و آشتی، سهم مهمی در بحث در مورد چگونگی زندگی خوب با اختلاف نظرهای مذهبی و اخلاقی دارد.

ترجمه ماشینی : در اوایل سال 1923، ژرژ لوکاچ در کتاب تاریخ و آگاهی طبقاتی نشان داده بود که هگلیزم مارکسیسم را بسیار فراتر از آنچه که ارتدوکس از قبل تشکیل شده پیشنهاد می‌کرد، و بسیار بیشتر از آنچه در متون موجود در آن زمان مارکس نشان می‌داد، عمل می‌کند. چگونه هگل از چارچوب فلسفه سنتی فراتر رفت و به اندیشه ای دست یافت که گرایش های عمیق آن مفاهیم مارکسیستی خاصی را پیش بینی می کند؟ این پرسشی است که کتاب هگل جوان بر آن تمرکز دارد. مطالعه لوکاچ که در سال 1948 منتشر شد، اما در سال 1938 تکمیل شد، با جاه‌طلبی مضاعف هدایت می‌شود. اول از همه، یک بعد اساسی از برداشت های هگل جوان را آشکار کنید، که مورخان فلسفه، به دلیل روش ها، حتی پیش داوری هایشان، نسبت به آن کور مانده بودند. سپس، و در عین حال، مبانی تفسیر مارکسیستی از فلسفه کلاسیک آلمان را ترسیم کنید. از زمان کار دیلتای (1905)، اما به ویژه از زمان تک نگاری Th. Haering در مورد هگل، که جلد اول آن (1929) به طور کامل به تکامل اندیشه هگل جوان اختصاص داشت، مفسران موافقت کردند که تصویر یک هگل جوان را ترسیم کنند. با دینداری، عرفان یا رمانتیسم. لوکاچ اذعان دارد که این درست است که به دلیل ایده آلیسمش، فلسفه کلاسیک آلمان در کل به جنبش واقعی تاریخ، به معنای مبارزه طبقاتی، بسته باقی ماند. اما درک دیالکتیکی که هگل جوان به آن دست یافته است، اگر ایده آلیستی باقی بماند، با این وجود، مخالف خردگرایی است. از زمان برن، در واقع، هگل هرگز به نام آرمان های انقلاب فرانسه، با استبدادهای سیاسی و روحانی و به طور کلی، با تمام اشکال بندگی ناشی از «مثبت» مخالفت نکرد. در فرانکفورت، او می کوشد تا با معطوف کردن توجه خود به پدیده های تاریخی، اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی به غلبه بر «مثبت» فکر کند. سرانجام، در ینا، او از طریق تحلیل‌های متعددی که دیالکتیک ماتریالیستی را پیش‌بینی می‌کند، ناسازگاری‌های اقتصاد بازار را برجسته می‌کند و انسان را از ابعاد عینی‌اش درک می‌کند: نیازها، خواسته‌هایش، زبان و کارش. ارائه گسترده هگل جوان توسط مترجمان نیز کتاب را در آثار لوکلچ قرار می دهد و بینش انتقادی ارائه می دهد. لوکاچ در جلد اول هگل جوان، فیلسوف را از دوره برن تا آغاز دوره ینا، از 1793 تا 1801 دنبال می‌کند. جلد دوم از درگیری با شلینگ در ینا تا انتشار پدیدارشناسی روح، در 1807.

ترجمه ماشینی : این کتاب کاوش جامع و مفصلی از رابطه بین اندیشه G.W.F. هگل و جان مک داول، که دومی به طور گسترده به عنوان یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان تحلیلی زنده شناخته می شود. این به عنوان نقطه ورود در فلسفه مک داول و هگل، و سهم قابل توجهی در بحث های جاری در مورد تجربه ادراکی و توجیه ادراکی، طبیعت گرایی، آزادی و کنش انسان است. فصل‌های گردآوری‌شده در این جلد، و همچنین پاسخ‌های مک‌داول، روشن می‌سازد که آثار مک‌داول راه را برای خوانش بدیع از متون هگل هموار می‌کند. چارچوب مفهومی او امکان‌های تفسیری جدیدی را در فلسفه هگل فراهم می‌کند که تاکنون عمدتاً ناشناخته مانده‌اند. علاوه بر این، این تفاسیر جنبه‌های مختلف تداوم و ناپیوستگی بین فلسفه‌های این دو نویسنده را روشن می‌سازد و بدین ترتیب مواضع آن‌ها را در مورد موضوعات خاص با وضوح بیشتری مشخص می‌کند. علاوه بر این، آنها به ما این امکان را می دهند که اندیشه هگل را حاوی تعدادی ابزار مفهومی ببینیم که ممکن است برای پیشبرد فلسفه خود مک داول و به طور کلی فلسفه معاصر مفید باشد.