جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : ریچارد کرونر: در افتتاحیه روزهای هگل هایدلبرگ دیتر هنریش: آغاز و روش منطق کارل هاینز فولکمن-شلاک: بیگانگی ایده از طبیعت یاکوب فلیشمن: منطق عینی و ذهنی در هگل ورنر فلاخ: روش دیالکتیکی هگل گوتارد گونتر: مشکل رسمی کردن منطق استعلایی-دیالکتیکی. با توجه خاص به منطق هگل پل لورنزن: مشکل رسمی کردن منطق هگلی. مکاتبه با سخنرانی G. Günther یان ون در مولن: مفهوم و واقعیت J. N. Findlay: هگل رئالیست کارل اتو آپل: بازتاب و تمرین مادی. درباره توجیه معرفت شناختی-انسان شناختی دیالکتیک بین هگل و مارکس ارنست بلوخ: هگل و تاریخ برنهارد لیکبرینک: آزادی و ضرورت در فلسفه هگل کارل لویت: الغای دین مسیحیت توسط هگل کارل گونتر شوایتزر: مبانی تفکر هگلی گونتر رورموزر: پیش نیازهای الهیاتی دکترین دولت هگل هرمان لوبه: در مورد دیالکتیک وجدان از نظر هگل لیویو سیچیرولو: هگل و جهان یونانی. زندگی پس از دوران باستان و ظهور "فلسفه تاریخ جهان" اتو پوگلر: هگل و تراژدی یونانی ژان فرانسوا سوتر: سنت و انقلاب فریدلم نیکولین: وظایف فیلولوژیکی پژوهش هگل. نکاتی در مورد نسخه کامل آینده هگل Hans-Georg Gadame: گزارش پیگیری

ترجمه ماشینی : پروژه ای که عمیقاً در اندیشه هگل برای بکارگیری فلسفه در قالب دانش دایره المعارفی ریشه داشت، برای اولین بار به شکلی کاملاً مشخص در دایره المعارف علوم فلسفی منتشر شده در هایدلبرگ در سال 1817 ارائه شد. دویست سال پس از انتشار دایره المعارف هایدلبرگ، این پروژه باقی مانده است. یکی از بدفهم‌ترین جنبه‌های فلسفه هگل. در واقع، امروز به نظر می‌رسد که این پروژه، اگر نگوییم کاملاً منسوخ، حداقل یکی از حداقل‌ترین جنبه‌های الهام‌بخش میراث هگل است، چیزی که به نظر می‌رسد بیشتر به هگل «مرده» تعلق دارد تا «زنده». در رابطه با این کتاب الکترونیکی، این کتاب حاوی بیشتر ارتباطات غرفه داران آمریکای لاتین دومین کنگره آمریکای لاتین آلمان در مورد فلسفه هگل و همچنین کسانی از مناطق دیگر است که ترجمه متون خود را به اسپانیایی، پرتغالی یا ارسال کرده اند. انگلیسی. به نوبه خود، ارتباطات به زبان آلمانی از غرفه داران آلمانی به زودی منتشر خواهد شد. از کلیه شرکت کنندگان دومین کنگره آلمان و آمریکای لاتین در مورد فلسفه هگل و به ویژه از کسانی که با ارسال نسخه قطعی ارتباطات خود در تولید این نشریه سهیم بوده اند تشکر می کنیم.

ترجمه ماشینی: متون و اسناد دیکته های منتشر نشده از یک سخنرانی دایره المعارفی توسط هگل. معرفی و ویرایش توسط فریدلم نیکولین - بیانیه جدلی هگل در مورد فلسفه حقوق. ارتباط توسط Hanns Henning Ritter - به آقایان Boisserée و Bertram. نامه ای ناشناخته از هگل. ارتباط و توضیح توسط گونتر نیکولین – مارتین برشت و یورگ سندبرگر. مواجهه هگل با الهیات در صومعه توبینگن. منبعی جدید برای دوره مطالعاتی هگل - هاینز کیمرل. متون هگل از دوره ینا که توسط روزنکرانز تحویل داده شده است. بررسی ارزش منبع آنها تنش ها کلاوس دوسینگ. حدس و گمان و تفکر. در مورد همکاری شلینگ و هگل در ینا - رودیگر بوبنر. تاریخچه مسئله و معنای سیستماتیک یک پدیدارشناسی - گئورگ ویلهلم فردریش هگل. چه کسی انتزاعی فکر می کند؟ - آنکه بنهولت تامسن. مقاله هگل: چه کسی انتزاعی فکر می کند؟ تحلیل سبک – والریو ورا. انتقاد ژاکوبی از ایده آلیسم آلمانی - ولفدیتریش اشمید-کووارزیک. سنتز و تجزیه و تحلیل. بررسی نقد هانیگسوالد از هگل میسل هاینز کیمرل. درباره کتاب هگل اثر رودولف هیم – هارتموت بوشنر. هگل در وورتمبرگ فولکسفروند؟

ترجمه ماشینی : این اثر تفسیری از نقش اسرائیل در دوره اول تفکر هگلی ارائه می دهد. مرکزی، اساس شکل گیری مفاهیم آشتی، بخشش و تجربه است. این مقاله قصد دارد نشان دهد که چگونه رویارویی هگل جوان با پیشینه الهیات او نیز فرصتی برای تفکر است تا در پیدایش و جایگاه خود تأمل کند. بخش آخر که به دیالکتیک منتهی به بخشش اختصاص دارد، مسئله تاریخ نگاری را با مسئله نظری یکی می کند.

ترجمه ماشینی : رابرت براندوم در بازگویی جدیدی از ماجراجویی خردگرایانه رمانتیک ایده‌ها که کلاسیک هگل با عنوان پدیدارشناسی روح است، استدلال می‌کند که وقتی نگرش‌های شناختی خودآگاه ما شکل رادیکال بزرگواری و اعتماد هگل را به خود بگیرد، می‌توانیم بر مدرنیته آشفته غلبه کنیم و وارد یک مدرنیته جدید شویم. سن روح

ترجمه ماشینی : گای پلانتی-سلام، هگل و اندیشه فلسفی در روسیه: 1830-1917 (آرشیو بین المللی تاریخ ایده ها. بین المللی آرشیو تاریخ عقاید، 64). پرواز. 24x16 توسط vni-343 pp. The Hague, Nijhoff, 1974. قیمت: rel. 69 FH. ما قبلاً کار Tschizewskij را در مورد انتشار می دانستیم هگل در روسیه (Hegel bei den Slaven, 2nd ed., 1961) که از مخالفان هگل و هگلیان مارکسیست. آنجا. قصد پر کردن دارد این شکاف و به علاوه، ببینید چرا برخی با هگل مخالف بودند، چرا دیگران از این روش الهام گرفتند در حالی که آن را رد کردند سیستم، چرا دیگران از طریق و از طریق هگلی شدند. به طور خلاصه، او ثروت هگلیسم را از طریق کل در نظر می گیرد اندیشه روسی بخش اول (هگل در مناظره غربی ها و اسلاووفیل ها) تقریباً دوران سلطنت نیکلاس اول را پوشش می دهد. ما مشکوک هستیم که اگر هگلیسم در روسیه گسترش یافت، آن را مدیون قدرت خود بود، زیرا هر چیزی که فلسفه بود به طور سیستماتیک ممنوع بود، حداقل همیشه مشکوک و به طور کلی مانع. منع شده از 274 گزارش در دانشگاه‌ها، در محافل و سالن‌ها گسترده شد در حدود سال 1835، کسانی را که هگلی نامیده می شدند هیجان زده کرد از دهه 1940، که برای اولین بار به جنبه های سوداگرانه علاقه داشتند هگل سپس به خاطر اندیشه تاریخی و سیاسی اش. آنجا. این را نشان می دهد موج و این جنون مضاعف از طریق دو نمونه تاریخی (Stankevic برای گرایش سوداگرانه و Granovskij برای فلسفه تاریخ) که با نقد شلینگ ها تکمیل می کند سرشناسان آن زمان (مانند Caadaev و Odoevskij). انتقاد از Caadaev قوی و بصیر است، که نتیجه می گیرد که آن مطلق و نه خدایی که سنگ بنای هگلیسم است. این بررسی خواهد بود عمومی در روسیه و ضروری ترین برای اسلاووفیل ها: این فلسفه، اگر الحادی نباشد، ضد دین است و نمونه ای از آن است تفکر غربی که پایان آن (به هر دو معنا) است، زیرا آن را به خوبی نشان می دهد که عقل بدون تجارت چه چیزی تولید می کند با ایمان یک سنت دوگانه از ابتدا ظاهر می شود: یکی تمدید استانکویچ، با بلینسکی و باکونین (حتی اگر آنها در نهایت با هگل مخالفت کردند و آنچه را که داشتند رد کردند فهمیده بود یا می خواست بفهمد)، دیگری آن را عمیق تر می کند انتقاد از شلینگ ها مخالفت اسلاووفیل ها خواهد بود و غربی ها بحثی که اولین مورد را برانگیخت دقیقاً مربوط می شود اهمیت هگل برای روسیه، زیرا برای آنها او کلید اصلی است طاق و آواز قو غرب که دیگر چیزی برای کمک ندارد. آنها با انکار هگل و شلینگ با بسط آن فراتر می روند. آنجا. تأثیر هگل بر دکترین آنها را به خوبی تعیین می کند همه شبکه های اسلاووفیل، که در آن با ساده سازی اشتباه می شود اپوزیسیون آسان: اسلاووفیل- راست هگل در برابر غرب گرایان-چپ هگلی. اسلاووفیل ها هرگز بخشی از راست نبودند هگلی چون هرگز وجود نداشته است. از طرفی غربی ها (به جز هرزن) حداقل برای مدتی به این فلسفه اعتقاد داشت هگل عمیقاً مذهبی بود. از این رو دلبستگی آنها به تمایز شناخته شده بین روش و سیستم. اساسا، دو دشمن در ارزیابی های خود توافق کردند. اشاره کنیم که هرزن حق داشتن یک فصل کامل را دارد که با اصالت آن توجیه می شود و شناخت عمیق او از هگلیسم. اگر خودش را از آن جدا کرد، به این دلیل بود که او آن را برای مدت طولانی و کاملاً جذب کرده بود. قسمت دوم با سلطنت اسکندر دوم آغاز می شود. THE رژیم کمی لیبرال تر می شود. لحن تغییر می کند: افراد سال 60 نفر واقع گرا هستند که دیگر راضی به بحث نیستند اما می خواهند اقدام کنید، گاهی انقلابی یا نهیلیستی یا آنارشیستی. ما هنوز متوجه هیچ مطالعه یا تز تاریخی نشده ایم دانشمندان، بیشتر بحث متفکرانی است که خود را با هگل می سنجند تشکر از او. آنجا. سه جریان را در میان آنها متمایز می کند: گروهی که می‌خواهد دیالکتیک را با ماتریالیسم یکی کند، یکی دیگر که گرد هم می‌آورد «مسیحیان» که برخی از آنها با اندیشه دینی هگل مخالفند و دیگران فلسفه سیاسی او را از آن خود می کنند، گروه مارکسیست ها در نهایت، چه کسانی سنت هگلیسم چپ را رادیکال می کنند. فلسفه معاصر 275 در گروه اول گرایش هایی گرد هم آمده است که آنها نگرش نسبت به هگل به شما اجازه می دهد که پوپولیست ها را با لاوروف مطابقت دهید که ارتجاع و محافظه کاری را در هگل و به ویژه هگل محکوم می کند دموکرات های محبوب با اورنی سوسکی، که یکی از بنیانگذاران آن است ماتریالیسم دیالکتیکی و اولین کسی که در روسیه ارائه داد خوانشی واقعا ماتریالیستی از هگل. ما هم به او مدیونیم زیبایی شناسی که از فوئرباخ الهام گرفت و به زیبایی شناسی تبدیل شد شوروی رسمی، که هگل در آن خیلی کم مداخله می کند. در مورد مسیحیان هگل ستیزی یا نئو هگلی را نباید در آنها ساده ببینیم وارثان مستقیم اسلاووفیل ها بحث بین آنها به یک نکته مربوط می شود دقیق: چه هستند

ترجمه ماشینی : هگل به‌عنوان «پدر تاریخ هنر» شناخته می‌شود، اما پژوهش‌های اخیر نقش‌های او را نادیده گرفته‌اند. این اولین تفسیر جامع از فلسفه هنر هگل به زبان انگلیسی در سی سال گذشته است. در تحلیلی جدید از تز بدنام «پایان هنر» هگل، زیبایی شناسی هگل ضروری بودن زیبایی شناسی هگل را برای درک ایده آلیسم فلسفی او نشان می دهد و ادعای جدیدی را در مورد گزارش او از تجربه زیبایی شناسی مطرح می کند. لیدیا مولاند با انحراف از تفاسیر قبلی، استدلال می‌کند که بحث هگل در مورد هنرهای فردی - معماری، مجسمه‌سازی، نقاشی، موسیقی و شعر - را با شرایط خاص خود در نظر می‌گیرد و بینش‌های جدیدی را درباره نظریه‌های او در مورد ادراک، احساس، خودبودن و آزادی این رویکرد جدید به فلسفه هگل اجازه می دهد تا با نظریه های زیبایی شناسی مدرن درگیر شود و امکانات جدیدی را برای به کارگیری زیبایی شناسی هگل در هنر معاصر می گشاید. مولاند بیشتر تحلیل بحث برانگیز خود از هنر نمادین، کلاسیک و رمانتیک را از طریق روشن کردن مثال‌های هگل از هر یک روشن می‌کند. این کتاب با ترکیب منابع جدید در دسترس از سخنرانی‌های هگل در مورد هنر، درک ما را از آثار هنری خاصی که هگل مورد بحث قرار می‌دهد و همچنین نظریه‌هایی را که رد می‌کند، گسترش می‌دهد. ، هردر، شلینگ و برادران شلگل. در نهایت، این کتاب چشم اندازی غنی از بنیاد ایده های او در مورد هنر و دامنه کاربرد آنها ارائه می دهد و هگل را به عنوان یکی از مهم ترین نظریه پردازان هنر در تاریخ فلسفه تأیید می کند.

ترجمه ماشینی : فلسفه هگل برای توسعه تفکر معاصر و برای بازنمایی مدرنیته غربی از اهمیت اساسی برخوردار بوده است. این کتاب به بررسی تأثیر هگل در جهان عرب می پردازد که عموماً «دیگر» و دور از غرب در نظر گرفته می شود و به طور خاص بر سوریه، لبنان و مصر تمرکز دارد. لورلا ونتورا در مورد دریافت اندیشه هگلی بحث می کند و یک شبکه مفهومی برای کمک به تفسیر وقایع تاریخی، فرهنگی و سیاسی که در دو قرن اخیر منطقه عربی را تحت تأثیر قرار داده است، ترسیم می کند و برخی از جنبه های روابط پیچیده آن را با جهان غرب روشن می کند. . ادامه مطلب...

ترجمه ماشینی : فلسفه دین هگل حاوی یک الهیات سیاسی ضمنی است. وقتی این الاهیات سیاسی را در ارتباط با کار گسترده‌تر او در زمینه ذهنیت، تاریخ و سیاست در نظر بگیریم، منبعی برای تفکر آخرالزمانی است. در دنیای تغییرات اقلیمی، نابرابری، نقش های جنسیتی سرکوبگر و نژادپرستی، می توان از هگل برای نظریه پردازی امیدی که در پایان آن جهان یافت می شود استفاده کرد. تاریخ های تفکر آخرالزمانی خطی را ترسیم می کنند که پیامبر قرون وسطایی یواخیم فیوره و مارکس را به هم متصل می کند. این خط از هگل می گذرد که با استفاده فلسفی از مفاهیم الهیاتی برای نقد جهان، رابطه بین فلسفه و الهیات را دگرگون می کند. یاکوب تاوبس نمونه ای از این الهیات سیاسی هگلی را ارائه می دهد، مسیحیت، یهودیت و فلسفه را برای توسعه آخرالزمانی که در جهان سرمایه گذاری نمی شود، می بافد. Taubes منتظر پایان جهان است زیرا می داند که نابودی آخرالزمانی نیز نوعی خلقت است. کاترین ملابو این رابطه بین تخریب و خلقت را از نظر شکل پذیری مورد بحث قرار می دهد. استفاده از شکل‌پذیری برای فرمول‌بندی مجدد آخرالزمان، شکلی از تفکر آخرالزمانی را امکان‌پذیر می‌کند که درونی و ماتریالیستی است. هگل، تاوبس و مالابو با هم منابعی را برای تفکر در مورد اینکه چرا جهان باید پایان یابد فراهم می کنند. بدبینی آخرالزمانی حاصل منفعل نیست، بلکه مستلزم امتناع فعال از جهان است.