جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : جلد -- عنوان -- حق چاپ -- تقدیم -- مطالب -- تقدیرنامه -- الف: مقدمه -- ب: منطق های آزادی: کانت و هگل -- B1. آزادی خود بازتابی و دلیل اخلاقی: کانت -- B2. آزادی اجتماعی و دلیل تاریخی: هگل -- ج: زیبایی شناسی وجود: نیچه و هایدگر -- ج1. زندگی و عود ابدی: نیچه -- ج2. مرگ و تفاوت هستی شناختی: هایدگر -- D: سیاست حقیقت: فوکو و هابرماس -- D1. اخلاق آگونیستی و هستی شناسی تاریخی: فوکو -- D2. اخلاق ارتباطی و هرمنوتیک انتقادی: هابرماس -- E: نگاتیو دیالکتیک آزادی: آدورنو -- کتابشناسی -- فهرست نویسنده.

ترجمه ماشینی : میراث اسپینوزا با ادغام او در قانون منفرد، غربی و فلسفی که با محکومیت الهی-سیاسی شکل گرفته و اجرا شده است، مسدود شده است، و میراث او بیشتر توسط مجادلاتی که پوشش سکولار منشأ مذهبی آنها را محافظت می کند، مسدود شده است. این کتاب با قرار دادن اندیشه اسپینوزا در سنت ماتریالیستی ارسطویی، نور جدیدی را بر کسانی که وارث اندیشه اسپینوزا و پیامدهای آن از نظر مادی و تاریخی و نه متافیزیکی هستند می افکند. ایدیت دابس واینشتاین با تمرکز بر مارکس، بنیامین و آدورنو، شیوه‌ای را بررسی می‌کند که نقد رادیکال اسپینوزا از دین، نقد ماتریالیستی از فلسفه تاریخ را شکل می‌دهد. دابز-وااینستاین استدلال می‌کند که دو مفهوم کاملاً متضاد از زمان و تاریخ برای این متفکران در خطر است، یکی آینده‌محور الهیات‌گرا، و دیگری سیاسی معطوف به گذشته به‌خاطر حال یا به‌طور دقیق‌تر، به‌خاطر حال. به خاطر مقاومت فعالانه در برابر بربریت مداوم در قلب فرهنگ.

ترجمه ماشینی : این مجموعه شامل مقالات اصلی است که به بررسی مقالات و مکاتبات والتر بنجامین و تئودور آدورنو در مورد ادبیات می‌پردازد. در مجموع، مقالات این دیدگاه را ارائه می دهند که این دو شخصیت برجسته فلسفه قرن بیستم صرفاً فیلسوفانی نبودند که درباره ادبیات می نوشتند، بلکه آنها فلسفه های خود را در و از طریق مواجهه با ادبیات توسعه دادند. بنیامین، آدورنو و تجربه ادبیات به سه بخش موضوعی تقسیم شده است. بخش اول شامل مقالاتی است که مستقیماً راه هایی را نشان می دهد که ادبیات به وسیله آنها تفکر بنیامین و آدورنو را غنی می کند. از طریق خوانش‌هایشان از نویسندگان ادبی مانند بودلر، بکت و پروست، مضامینی را بررسی می‌کند که در تفکر آنها نقش محوری دارند - تقلید، نقد پیشرفت تاریخی، و از دست دادن و بازیابی تجربه. بخش دوم با گردآوری چهار مقاله درباره خوانش بنیامین و آدورنو از کافکا، که کارشان به آنها کمک کرد تا نقد متمایز و پاسخی به سرمایه‌داری داشته باشند، مسیر بخش اول را ادامه می‌دهد. بخش سوم و پایانی با جدیت بیشتری بر این سوال تمرکز می کند که به چه معناست که بینش انتقادی اصیل نسبت به یک اثر ادبی به دست آوریم. این مقالات واکنش بنیامین را به چهره‌های خاصی از جمله گئورگ بوشنر، رابرت والسر، و جولین گرین بررسی می‌کنند، که به نظر او آثارشان نادیده گرفته شده، هضم نشده یا سوء تفاهم شده است. این کتاب بررسی منحصر به فردی از دو فیلسوف اصلی قرن بیستم را از طریق دریچه تجربیات مشترک آنها با ادبیات ارائه می دهد. این برای طیف گسترده ای از محققان در سراسر فلسفه، ادبیات، و مطالعات آلمانی جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : تئودور دبلیو. آدورنو فیلسوف و منتقد اجتماعی بزرگ قرن بیستم بود که نوشته‌هایش درباره فرهنگ مخالف در هنر، موسیقی و ادبیات به طور فزاینده‌ای در مرکز بحث‌های روشنفکری معاصر قرار می‌گیرد. در این مجموعه عالی، رابرت هالو-کنتور، که به طور گسترده به عنوان برجسته ترین مترجم و مفسر آمریکایی درباره آدورنو شناخته می شود، شانزده مقاله ای را که در بیست سال گذشته درباره این فیلسوف نوشته است، گرد هم آورده است. مقاله آغازین، «منشأ هدف است»، تز آدورنو در مورد دیالکتیک روشنگری را برای درک بهتر وضعیت اجتماعی و سیاسی فوری ایالات متحده دنبال می کند. «بازگشت به آدورنو» به بررسی این ایده آدورنو می‌پردازد که قربانی کردن شکل اولیه سلطه انسان است. "Second Salvage" مطالعه ناتمام آدورنو در مورد دگرگونی موسیقی در انتقال رادیویی را بازسازی می کند. و «بازتولید مکانیکی چیست» نقد آدورنو از والتر بنیامین را دوباره مرور می کند. مقالات بیشتر طیف وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد: وابستگی آدورنو با والاس استیونز و ناباکوف، رابطه پیچیده او با کی یرکگارد و روانکاوی، و مطالعه انتقادی او در مورد موسیقی عامه پسند. بسیاری از این مقالات تجدید نظر شده اند، با مطالب جدیدی اضافه شده است که بر ارتباط آن تاکید می کند. افکار آدورنو به ایالات متحده امروز. چیزهایی فراتر از شباهت یک مجموعه تحلیلی به موقع و غنی است که برای مطالعه نظریه انتقادی، زیبایی شناسی، فلسفه قاره ای و آدورنو بسیار مهم است.

ترجمه ماشینی : تئودور دبلیو. آدورنو فیلسوف و منتقد اجتماعی بزرگ قرن بیستم بود که نوشته‌هایش درباره فرهنگ مخالف در هنر، موسیقی و ادبیات به طور فزاینده‌ای در مرکز بحث‌های روشنفکری معاصر قرار می‌گیرد. در این مجموعه عالی، رابرت هالو-کنتور، که به طور گسترده به عنوان برجسته ترین مترجم و مفسر آمریکایی درباره آدورنو شناخته می شود، شانزده مقاله ای را که در بیست سال گذشته درباره این فیلسوف نوشته است، گرد هم آورده است. مقاله آغازین، «منشا هدف است»، تز آدورنو در مورد دیالکتیک روشنگری را برای درک بهتر وضعیت اجتماعی و سیاسی فوری ایالات متحده دنبال می کند. «بازگشت به آدورنو» به بررسی این ایده آدورنو می‌پردازد که قربانی کردن شکل اولیه سلطه انسان است. "Second Salvage" مطالعه ناتمام آدورنو در مورد دگرگونی موسیقی در انتقال رادیویی را بازسازی می کند. و «بازتولید مکانیکی چیست» نقد آدورنو از والتر بنیامین را دوباره مرور می کند. مقالات بیشتر طیف وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد: وابستگی آدورنو با والاس استیونز و ناباکوف، رابطه پیچیده او با کی یرکگارد و روانکاوی، و مطالعه انتقادی او در مورد موسیقی عامه پسند. بسیاری از این مقالات تجدید نظر شده اند، با مطالب جدیدی اضافه شده است که بر ارتباط آن تاکید می کند. افکار آدورنو به ایالات متحده امروز. چیزهایی فراتر از شباهت یک مجموعه تحلیلی به موقع و غنی است که برای مطالعه نظریه انتقادی، زیبایی شناسی، فلسفه قاره ای و آدورنو بسیار مهم است.

ترجمه ماشینی : به نظر می رسد که دغدغه های صرفاً فلسفی دیالکتیک منفی تئودور دبلیو. آدورنو از عینیت نظریه انتقادی دور باشد. فلسفه آدورنو شاید سنتی ترین موضوع فلسفه «محض» یعنی ساختار تجربه را در نظر می گیرد، در حالی که نظریه انتقادی جنبه های خاصی از جامعه را بررسی می کند. اما، همانطور که برایان اوکانر در این تفسیر بسیار بدیع از فلسفه آدورنو نشان می‌دهد، دیالکتیک منفی را می‌توان به‌عنوان شالوده نظری بازتابی یا عقلانیت انتقادی مورد نیاز نظریه انتقادی دانست. اوکانر استدلال می‌کند که آدورنو به «انضمام» فلسفه متعهد است: تز او درباره عدم هویت تلاش می‌کند نشان دهد که واقعیت به ظاهر قابل تقلیل نیست. این پایه‌ای را برای نقد کاربردی «انضمامی» ظواهر می‌گذارد که برای امکان نظریه انتقادی ضروری است. اوکانر برای توضیح زمینه ای که فلسفه آدورنو در آن عمل می کند - سنت فلسفه مدرن آلمانی، از کانت تا هایدگر - به تفصیل ایده های این فیلسوفان و همچنین تفاوت های خود تعریف آدورنو با آنها را بررسی می کند. اوکانر درباره گئورگ لوکاچ و تأثیر «نظریه اولیه» او بر اندیشه آدورنو بحث می کند. عناصر ایدئالیسم آلمانی کانت و هگل که توسط آدورنو برای تئوری میانجیگری سوژه- ابژه تخصیص یافته است. اولویت ابژه و عاملیت سوژه در معرفت شناسی آدورنو; و نقدهای مهم آدورنو از کانت و پدیدارشناسی هایدگر و هوسرل، نقدهایی که هم مفاهیم کلیدی آدورنو را روشن می کند و هم ساخت نظریه انتقادی او را از طریق درگیری با مسائل فلسفه آشکار می کند.